Μία MotoGP πρόταση για λίγους.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι προκαταβολικά. Το RIDE δεν ήταν κάτι πολύ καλό. Τουλάχιστον για τα δεδομένα της Milestone. Οι περισσότεροι φίλοι της ιταλικής ομάδας ανάπτυξης περίμεναν κάτι πιο απελευθερωμένο, κάτι που να επιτρέπει να απολαύσεις την αγαπημένη σου μοτοσυκλέτα εκτός πίστας, εκτός ορίων, αλλά το τελικό προϊόν μάλλον κάπου έχασε το δρόμο του. Σίγουρα θα αναρωτηθεί κανείς το λόγο που το κείμενο ξεκινάει τόσο απότομα, όμως η απάντηση είναι απλή: Σε μια εποχή που οι πάντες κρινόμαστε και που όλοι έχουμε άποψη πριν καλά καλά πιάσουμε τον Χ τίτλο στα χέρια μας, γνώμη μας είναι πως τουλάχιστον για τη Milestone, η εντονότατη αρνητική κριτική που της έχει ασκηθεί δεν είναι δίκαιη. Τουλάχιστον μέχρι ενός σημείου.
Λάθη έχουν γίνει πολλά. Τόσο σε προτάσεις που αφορούν τους τέσσερεις τροχούς (αλλά και τους δύο) –δεν είναι τυχαία η αναφορά του RIDE. Όμως η εταιρία φημίζεται για τις προτάσεις της σχετικά με τα Superbikes και τα τελευταία χρόνια για τις αντίστοιχες του MotoGP. Και εκεί είναι που πραγματικά δεν έχει αντίπαλο. Βέβαια, οι επιλογές της ίσως να μην είναι αρεστές σε μερίδα του κοινού, που για κάποιους λόγους αγάπησε τις παλιότερες προτάσεις της Climax ή ακόμα και της ΕΑ, αλλά όταν η κουβέντα πηγαίνει σε υψηλό βαθμό εξομοίωσης των χαρακτηριστικών μιας αγωνιστικής μοτοσυκλέτας, ο ανταγωνισμός παύει να υφίσταται. Το MotoGP 15 είναι μια δημιουργία που δεν θέλει να απαγκιστρωθεί από το παρελθόν της. Τι σημαίνει αυτό; Φέτος, για ακόμα μια χρονιά, τα όσα παρουσιάζει η Milestone θα μπορέσουν να τα εκτιμήσουν μόνο όσοι έχουν πραγματική εμπειρία από οδήγηση μοτοσυκλέτας, γιατί τα όσα προσφέρει ο θεσμός του MotoGP –σε αντίθεση με τον αντίστοιχο της F1- μπορεί να τα βιώσει σχεδόν ο καθένας από πρώτο χέρι στην πραγματική του ζωή. Σαφέστατα και υπάρχουν περιορισμοί, αλλά η απόσταση μεταξύ πραγματικότητας και ψηφιακής απόλαυσης ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο μικρή.
Αλλά αρκετά με τις θεωρίες. Το MotoGP 15 δείχνει να ακολουθεί πιστά –σε σχεδόν ενοχλητικό βαθμό- το ύφος και την αισθητική τον προκατόχων του, αλλά το θετικό είναι πως τουλάχιστον σε επίπεδο περιεχομένου κρίνεται ως υπέρ αρκετό. Για ακόμα μια φορά ο παίκτης καλείται να δημιουργήσει το δικό του avatar, επιλέγοντας χαρακτηριστικά μέσα από μια σχετικά περιορισμένη ενότητα, με τα διαθέσιμα πρόσωπα να είναι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, απλά υποφερτά. Σε επίπεδο χορηγών, οι φίλοι των δύο τροχών θα βρεθούν σε έναν ψηφιακό παράδεισο, μιας και ο διαθέσιμος εξοπλισμός θα καλύψει όλα τα γούστα, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως τα πάντα ακολουθούν από κοντά τους ανανεωμένους εμπορικούς καταλόγους των επίσημων εταιριών. Η λίστα με τα κράνη ίσως να μην είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη, αλλά ακόμα και έτσι, δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να προσάψει κάτι το αρνητικό.
Αναμενόμενα, η ενότητα create a driver είναι αρκετά εκτεταμένη, γιατί για ακόμα μια φορά ο κεντρικός πυρήνας του MotoGP 15 παραμένει το career mode και έτσι ο χρήστης θα περάσει πολλά αγωνιστικά χιλιόμετρα συντροφιά με την ψηφιακή ενσάρκωσή του. Φυσικά η καλύτερη απόδοση στην πίστα είναι το παν, ώστε να έρθουν καλύτερα συμβόλαια και η άνοδος στην αμέσως επόμενη κατηγορία, αλλά όπως το συνηθίζει η Milestone, προσφέρει πολλά ερεθίσματα και εκτός πίστας. Σημαντικό ρόλο παίζουν οι χορηγοί, με τον παίκτη να πρέπει να τραβήξει την προσοχή τους και να τους αναγκάσει να επενδύσουν στην ομάδα που συμμετέχει. Τα λεφτά θα βοηθήσουν στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας, με την αγορά νέων εξαρτημάτων αλλά και εξοπλισμού, με απώτερο σκοπό την κατάκτηση του παγκοσμίου πρωταθλήματος.
Και τα ευχάριστα δεν σταματούν εδώ. Ο μηχανικός θα κάνει συνεχώς ερωτήσεις σχετικά με την μοτοσυκλέτα –scripted μεν αλλά διόλου ενοχλητικές- ενώ οι ρυθμίσεις σε κιβώτιο και αναρτήσεις θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα μετά από πολλά χιλιόμετρα. Η χαρτογράφηση του κινητήρα και η καταγραφή δεδομένων σε πραγματικό χρόνο θα δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση στον παίκτη πως όντως αποτελεί μέλος μια αγωνιστικής ομάδας, με την ατμόσφαιρα να είναι για ακόμα μια φορά ιδιαίτερα προσεγμένη. Αναμενόμενα το κυρίως career mode καταπιάνεται με τις τρεις βασικές κατηγορίες του θεσμού. Έτσι το ξεκίνημα θα γίνει με την Moto 3, κατόπιν και αν τα αποτελέσματα είναι τα επιθυμητά θα εμφανιστεί η Moto 2 και τέλος αν όλα πάνε καλά –και αφού χυθεί μπόλικος ιδρώτας και τα νεύρα του καθενός έχουν φτάσει στα όρια τους- η είσοδος στα MotoGP θα είναι μια πραγματικότητα. Πέρα όμως από την επιλογή καριέρας, ο παίκτης μπορεί να δοκιμάσει την τύχη του σε έναν απλό αγώνα, να συμμετάσχει σε ένα πλήρες πρωτάθλημα με την ομάδα και την κατηγορία της επιλογής του, να δείξει πόσο καλός είναι ενάντια στους φίλους του σε δικτυακό περιβάλλον ή αν νιώθει ικανός, να προσπαθήσει να αναπαράγει σκηνές από μερικές χαρακτηριστικές μάχες του παρελθόντος.
Η συγκεκριμένη ενότητα αποτελεί για ακόμα μια χρονιά κάτι το ιδιαίτερο, αλλά μετά από τόσες επαναλήψεις είναι πλέον λογικό ο καθένας να έχει τις ενστάσεις του. Καταρχάς θεωρούμε απαράδεκτο κάθε χρόνο να υπάρχουν ορισμένες δοκιμασίες, οι οποίες με τη σειρά τους απουσιάζουν από τον επόμενο τίτλο. Επίσης, ο θεσμός του MotoGP έχει να προσφέρει σημαντικές μονομαχίες τα τελευταία χρόνια, τις οποίες για άγνωστους λόγους ο developer συνεχίζει να αγνοεί. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την λυσσασμένη μονομαχία Rossi και Stoner στην Laguna Seca ή το χαρακτηριστικό προσπέρασμα του Rossi στον Lorenzo στην Ισπανία στην τελευταία στροφή του αγώνα;
Ίσως εδώ να τίθενται θέματα με την σωστή διαχείριση της AI, μιας και η CPU καλείται να εκτελέσει συγκεκριμένες αλληλουχίες κινήσεων σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές, αλλά μια προσπάθεια δεν θα έβλαπτε. Αντί αυτού, οι παίκτες θα πρέπει για ακόμα μια φορά να ζήσουν τη μονομαχία των Max Biaggi, Carlos Checha και Valentino Rossi στο Le Mans. Θρυλική μάχη, αλλά γνώμη μας είναι πως πρέπει επιτέλους να δημιουργηθεί μια ισχυρή βάση δεδομένων, όπου κάθε χρονιά ο εκάστοτε τίτλος να προσφέρει όλες αυτές τις αξέχαστες στιγμές του θεσμού και ό,τι νέο προκύπτει, απλά να συμπληρώνεται.
Όμως η γκρίνια περνάει στο περιθώριο όταν αναβάτης και μηχανή βρεθούν στην πίστα και για ακόμα μια φορά η Milestone δείχνει με χαρακτηριστική άνεση πως κατέχει τα πρωτεία. Η αλληλεπίδραση της μοτοσυκλέτας με την άσφαλτο είναι υποδειγματική, τα physics παραμένουν το ίδιο κορυφαία με πέρυσι και γενικότερα η αίσθηση που αφήνει η οδήγηση στο όριο είναι απλά μοναδική. Για φέτος επιλέχθηκε η έκδοση για το Xbox One, μιας και το χειριστήριο της κονσόλας της Microsoft κρίνεται σαν πιο βολικό και πρακτικό στα χέρια του συντάκτη του κειμένου και η επιλογή αυτή ευτυχώς δεν τον πρόδωσε ποτέ.