Καινούργια περιοχή με νέες προκλήσεις.
Το συγκεκριμένο κείμενο θα μπορούσε να δημιουργηθεί με τη διαδικασία της απλής αντιγραφής/ επικόλλησης των αρχικών μας εντυπώσεων που αποτυπώθηκαν μέσω του review για το Monster Hunter World. Αυτό θα είχε μια βάση να υλοποιηθεί, αφού το Iceborne είναι ένα πακέτο επέκτασης που συνεπάγεται ότι ο παίκτης θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει το αρχικό περιεχόμενο ώστε να εισέλθει στο expansion αυτό. Ωστόσο, όπως είναι λογικό, στο εν λόγω κείμενο θα αναπτύξουμε την εμπειρία που αποκτήσαμε από την ενασχόληση μας με το Iceborne, που σημαίνει ότι όποιος θέλει να γνωρίσει τα βασικά χαρακτηριστικά του Monster Hunter World, θα πρέπει να ανατρέξει στο αντίστοιχο review.
Τώρα, η ιστορία του Iceborne μάς βρίσκει στο γνώριμο hub (του World) της Astera, όπου βρίσκουμε έναν κυνηγό ονόματι Feisty Fiver, ο οποίος μας ενημερώνει πως ένα τέρας φέρεται αφύσικα και βρίσκεται σε μια περιοχή όπου δεν θα έπρεπε να είναι. Οπότε, εμείς καλούμαστε να εξετάσουμε αυτή την ασυνήθιστη συμπεριφορά. Ξεκινάμε λοιπόν τη γνώριμη διαδικασία του expedition, ταξιδεύοντας με τη συνοδεία της Handler, και ανακαλύπτουμε πως πλήθος τεράτων μεταναστεύουν προς μια καινούργια περιοχή. Οπότε, με τη φυσιολογική ροή της ιστορίας, ταξιδεύουμε ακολουθώντας τα τέρατα και καταλήγουμε στην παγωμένη περιοχή του Hoarfrost Reach και κατά συνέπεια στην καινούργια περιοχή του expansion. Σε αυτό το σημείο καλό είναι να ειπωθεί πως σε τέτοιου είδους παιχνίδια δεν δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ιστορία, αφού ο βασικός κορμός των τίτλων αυτών είναι το gameplay και το replayability. Οπότε, ο μόνος λόγος που υπάρχει το σενάριο, είναι για να δημιουργηθεί το κίνητρο, μέσω του οποίου θα ταξιδέψουμε και θα εξερευνήσουμε τον νέο κόσμο.
Αφήνοντας το τμήμα της ιστορίας στην άκρη, βρισκόμαστε στα γνώριμα χαρακτηριστικά του franchise. Για αρχή συναντάμε το hub, το οποίο αποτυπώνεται με χιονισμένο τοπίο και βρίσκεται στην καινούργια περιοχή της Seliana. Το hub φιλοξενεί τις γνώριμες λειτουργίες του παιχνιδιού, οι οποίες είναι η ταβέρνα για φαγητό, ο σιδηρουργός που θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε ή να βελτιώσουμε τον εξοπλισμό μας, ενώ δεν απουσιάζει και το προσωπικό μας δωμάτιο όπου μπορούμε να διαχειριστούμε τον εξοπλισμό μας, αλλά και να αλλάξουμε τη διακόσμηση του χώρου.
Παραμένοντας στα γνώριμα χαρακτηριστικά (που υπήρχαν στο World), συναντάμε τη συμμετοχή στις αποστολές. Η διαδικασία αυτή γίνεται μέσω των πινάκων (quest boards) ή μέσω της συνοδοιπόρου μας Handler. Στις αποστολές συμμετέχουν μέχρι τέσσερα άτομα, τα οποία μπορούν να βρεθούν και να προετοιμαστούν από το lobby, αλλιώς ο άλλος τρόπος είναι με τη χρήση φωτοβολίδας (flare) μέσα στην αποστολή, ώστε να αποκτήσουμε ενισχύσεις. Επίσης, ανάλογα με το πόσα άτομα συμμετέχουν στη μάχη, αντίστοιχα αυξομειώνεται η υγεία και τα στατιστικά των τεράτων. Αν και αυτονόητο, πρέπει να πούμε ότι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τις αποστολές και μόνοι μας.
Το hub φιλοξενεί τις γνώριμες λειτουργίες του παιχνιδιού, οι οποίες είναι η ταβέρνα για φαγητό, ο σιδηρουργός που θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε ή να βελτιώσουμε τον εξοπλισμό μας κ.α.
Ωστόσο, στα γνώριμα χαρακτηριστικά επιστρέφει και μια δυσάρεστη λειτουργία, αυτή των αποστολών ιστορίας (Assigned Missions). Δηλαδή, για ακόμη μια φορά, αν θελήσουμε να προχωρήσουμε την ιστορία του παιχνιδιού με παρέα, θα πρέπει να εισέλθουμε στην αποστολή μόνοι μας, ώστε να παρακολουθήσουμε το cutscene/ event που λαμβάνει χώρα, και έπειτα θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την αποστολή, ώστε να επιστρέψουμε στο hub και να επιλέξουμε ξανά την αποστολή αν θέλουμε να παίξουμε με παρέα. Αυτή η επιλογή της Capcom παραμένει δυσλειτουργική και δυσνόητη, αφού προϋπήρχε ως πρόβλημα και στο βασικό παιχνίδι.
Από εκεί και πέρα πάμε στα νέα χαρακτηριστικά του τίτλου. Όπως προείπαμε, τα γεγονότα του Iceborne λαμβάνουν χώρα σε μια παγωμένη περιοχή. Αυτό συνοδεύεται από δύσκολες συνθήκες για τον χαρακτήρα μας αφού επηρεάζεται η αντοχή του αλλά και η κινητικότητά του. Βέβαια, υπάρχουν και οι ιαματικές πηγές (hot springs) στην περιοχή, οι οποίες προσφέρουν με τη σειρά τους θεραπευτικές ιδιότητες στον κυνηγό μας. Στις “ευκολίες” που παρέχει το παιχνίδι συναντάμε την ιχνηλάτηση του τέρατος, η οποία μας βοηθάει να βρίσκουμε το τέρας πιο γρήγορα. Ωστόσο, οι ευκολίες που παρέχονται σταματούν από την πρώτη αποστολή του καινούργιου περιεχομένου, στην οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το πρώτο τέρας μόνοι μας. Στην αρχή της αποστολής ξεκινήσαμε αισιόδοξοι, και αυτή η αίσθηση είχε βάση, αφού αφενός είχαμε τον καλύτερο δυνατό εξοπλισμό (που αποκτήσαμε από το τελικό τέρας του παλαιότερου περιεχομένου) και αφετέρου, είχαμε στο μυαλό μας την καμπύλη εκμάθησης-δυσκολίας που υπήρχε στο World, η οποία ανέβαινε σταδιακά.
Αυτή η αισιοδοξία εξαφανίστηκε από τη στιγμή που πολεμήσαμε το τέρας για περίπου 50 λεπτά και αντί να ηττηθεί, απλά διέφυγε και έληξε η αποστολή. Η αισιοδοξία μας δεν χάθηκε μόνο λόγω της διαφυγής του τέρατος και της μη ανάκτησης χρήσιμων υλικών για τη δημιουργία καλύτερου εξοπλισμού. Ο κύριος λόγος ήταν η ίδια η μάχη, και αυτό διότι η δυσκολία από όπου ξεκινά το Iceborne είναι η υψηλότερη -τουτέστιν, Master Rank. Η υψηλότερη κατάταξη (Master Rank) σημαίνει τέρατα που θα έχουν ισχυρά στατιστικά υγείας και αντοχής, ωστόσο σε αυτή τη συνάρτηση δεν λάβαμε υπόψη το καινούριο terrain όπου κατοικούν τα τέρατα. Σε αυτό το τμήμα ομολογούμε πως ήμασταν ελαφρώς προετοιμασμένοι, διότι και στο αρχικό παιχνίδι μπορεί να συναντούσαμε μια μάχη τεράτων ή μια καταστροφή δέντρου και μια κατολίσθηση, η οποία θα χτυπούσε εμάς και τα τέρατα.
Όμως, στο Iceborne, το περιβάλλον που φιλοξένει τα τέρατα τα ευνοεί πολύ περισσότερο από ό,τι συνέβαινε στο World. Συγκεκριμένα, στον νέο αυτό αφιλόξενο για εμάς κόσμο, εκτός του ότι τα τέρατα είναι καινούργια και έχουν το δικό τους ρεπερτόριο κινήσεων και ικανοτήτων που καλούμαστε να ανακαλύψουμε, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το περιβάλλον, που τα στηρίζει ώστε να μπορούν να εκτοξεύουν και να χρησιμοποιούν το χιόνι ως όπλο, το οποίο επηρεάζει τους πόντους υγείας και αντοχής αλλά και την κινητικότητά μας.
Στον νέο αυτό αφιλόξενο για εμάς κόσμο, εκτός του ότι τα τέρατα είναι καινούργια και έχουν το δικό τους ρεπερτόριο κινήσεων και ικανοτήτων που καλούμαστε να ανακαλύψουμε, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το περιβάλλον.
Οπότε, σε αυτή την εξίσωση δυσκολίας έχουμε τα δυνατότερα τέρατα και ένα επιβλαβές για εμάς περιβάλλον, όμως το άθροισμα -και κατά συνέπεια η αύξηση της δυσκολίας και της πρόκλησης- συνεχίζει να ανεβαίνει, αφού τα τέρατα μπορούν να γίνουν ακόμη ανθεκτικότερα. Αυτό προκαλείται από μια ακόμη χρήση του χιονιού, αφού εκτός από όπλο ριπής μπορεί να γίνει και ένα ενισχυτικό άμυνας, μιας και το εκάστοτε τέρας μπορεί να καλυφθεί με χιόνι και να αποκτήσει ένα πιο ανθεκτικό δέρμα, το οποίο ως αποτέλεσμα έχει να μειώνει τη ζημιά που του προκαλούμε.
Από τα παραπάνω προκύπτει πως, αν και χάσαμε την αισιοδοξία μας από την πρώτη κιόλας μάχη, από την άλλη πλευρά ανακτήσαμε το ενδιαφέρον μας για το παιχνίδι, αφού το Iceborne ξεκάθαρα προσεγγίζει πολύ πιο εύκολα το hardcore κοινό, μια σχεδιαστική επιλογή της Capcom που μας θυμίζει τους κεντρικούς τίτλους της σειράς, οι οποίοι προσέφεραν υψηλή πρόκληση από τις πρώτες ώρες τους. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως στο Monster Hunter World βρήκαμε υψηλή πρόκληση προς το τέλος του τίτλου με την εμφάνιση των High Ranks. Σε ό,τι αφορά στη δομή του παιχνιδιού, έχουμε τον γνωστό κύκλο “hunt-loot-craft”. Αν και ακούγεται ως μια ατέρμονη επανάληψη, το παιχνίδι προσφέρει σπουδαίο replayability αφού η συνταγή είναι γνώριμη και λειτουργεί εξαιρετικά εδώ και χρόνια. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, αφού τα καινούργια πλάσματα προσφέρουν νέες ύλες, οι οποίες θα δημιουργήσουν με τη σειρά τους καινούργιους εξοπλισμούς και όπλα ώστε στη συνέχεια να ανταπεξέλθουμε στις νέες προκλήσεις που θα παρουσιαστούν.
Τα όπλα είναι και πάλι 14 στον αριθμό, από τα οποία μπορούμε να επιλέξουμε όποιο επιθυμούμε ανά πάσα στιγμή, ενώ εννοείται ότι συνοδεύονται από το δικό τους, καινούργιο δέντρο ανάπτυξης και αναβάθμισης. Εκτός αυτού, καλό είναι να σημειωθεί πως δεν σταματάει και η εξερεύνηση στις παλαιότερες περιοχές του World, αφού με την υψηλότερη δυσκολία γίνονται διαθέσιμα τα καινούργια αλλά και τα παλιά τέρατα, τα οποία με τη σειρά τους θα προσφέρουν καινούργια υλικά και προκλήσεις. Σε αυτό το σημείο πρέπει να ειπωθεί πως αν κάποιος προβεί στην αγορά της Master Edition και κατά συνέπεια κάνει για πρώτη φορά την είσοδό του στο Monster Hunter World, θα αποκτήσει πρόσβαση σε ένα “value for money” περιεχόμενο, το οποίο θα του προσφέρει εκατοντάδες ώρες ενασχόλησης, ενώ μην ξεχνάμε και τις επερχόμενες δωρεάν ενημερώσεις που έχει ανακοινώσει η Capcom, οι οποίες θα προσθέσουν καινούργιο περιεχόμενο.
Εν κατακλείδι, το Iceborne είναι ένας hardcore τίτλος, ο οποίος θα αποτελέσει γνώριμο και πλούσιο κυνηγετικό έδαφος για το κοινό που ακολουθεί τη σειρά χρόνια, αλλά στην αντίπερα όχθη, η υψηλή πρόκληση που προσφέρει ενδεχομένως να αποτρέψει ένα μέρος του κοινού από το να ασχοληθεί με το εν λόγω expansion.
Το review για το Monster Hunter World: Iceborne βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS4.