Tales of Milestone.
Η δημοφιλής JRPG σειρά “Tales of” κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της σίγουρα είχε τα σκαμπανεβάσματά της. Όμως, κατά τη διάρκεια αυτή, υπήρξαν και τίτλοι-ορόσημα για τη σειρά. Ο πρώτος από αυτούς τους τίτλους-ορόσημο ήταν το Tales of Destiny, το οποίο είχε βελτιώσει το σύστημα μάχης του Phantasia και παράλληλα εστίασε στο Shonen/ anime ύφος αφήγησης της ιστορίας και των χαρακτήρων (το οποίο ακολουθείται μέχρι και σήμερα). Ο επόμενος τίτλος-ορόσημο ήταν το Tales of Symphonia, το οποίο ακολουθούσε το ταξίδι των τριών φίλων Lloyd, Collete και Genis, οι οποίοι στην αρχή εμφανίζονταν ως κλισέ, ωστόσο, μέσα από την ιστορία του τίτλου και τη βοήθεια των skits, οι χαρακτήρες ωρίμαζαν και είχαν ανάπτυξη.
Ένα ακόμη ηχηρό παράδειγμα -και παράλληλα τίτλος-ορόσημο για τη σειρά της Namco- ήταν το Tales of the Abyss, το οποίο ξεκινούσε με τον πιο ενοχλητικό χαρακτήρα/ πρωταγωνιστή που είχαμε δει ποτέ σε JRPG, ωστόσο για ακόμη μια φορά, μέσα από την ιστορία του παιχνιδιού, παρουσιαζόταν η αλλαγή και η ανάπτυξη του χαρακτήρα. Και φτάνουμε στο ζητούμενο, το Tales of Vesperia, που αρχικά κυκλοφόρησε το 2009 ως αποκλειστικότητα για το Xbox 360 και που στη συνέχεια έγινε διαθέσιμο στην Ιαπωνία και για το PS3. Ο λόγος, λοιπόν, που ξεχώρισε το Tales of Vesperia, ήταν οι χαρακτήρες του, διότι αν και το σενάριο ξεκινούσε με τον Yuri, ο οποίος στις πρώτες ώρες του ταξιδιού του συνάντησε την Estellise, η αλλιώς “τη δεσποσύνη σε κίνδυνο” και ο νους αναπόφευκτα πήγαινε στο κλασικό σενάριο “αγόρι γνωρίζει κορίτσι και κατά συνέπεια τον κόσμο”, ευτυχώς η περίπτωση του Vesperia απείχε πολύ από αυτό το προβλέψιμο και γνώριμο τροπάριο, διότι η ιστορία του τίτλου παρουσίασε γεγονότα και χαρακτήρες με προσωπικότητα, οι οποίοι στο ταξίδι της ομάδας παρουσίασαν μια εξαιρετική ανάπτυξη, που βοήθησε στην αποφυγή των γνώριμων, anime κλίσε χαρακτηριστικών.
Σε αυτό το σημείο, πριν συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε τις εντυπώσεις μας από τον τίτλο, καλό είναι να ειπωθεί πως υπάρχει και η anime ταινία Tales of Vesperia: The First Strike, η οποία λειτουργεί ως prequel και αφηγείται τα γεγονότα των δύο ηρώων, Yuri και Flynn. Κατά την άποψή μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση η παρακολούθησή της για όσους επιθυμούν να εμβαθύνουν περισσότερο στην ιστορία του Tales of Vesperia. Η ιστορία του τίτλου ξεκινά προβάλλοντας τον Yuri, που είναι κάτοικος της πρωτεύουσας Zaphia και βρίσκει τον εαυτό του να καταδιώκει έναν κλέφτη, ο οποίος πήρε ένα σημαντικό αντικείμενο (blastia core) που είχε ως αποτέλεσμα να προκαλέσει προβλήματα στη διαχείριση ύδρευσης της περιοχής. Ο Yuri, καταδιώκοντας τον κλεφτή μαζί με τον πιστό του φίλο Repede, συναντά την Estelle, μια συνάντηση που έχει ως αποτέλεσμα ένα ταξίδι που τον βρίσκει να περιπλανιέται σε μια μεγαλύτερη περιπέτεια, η οποία λαμβάνει μέρος στον κόσμο του Terca Lumireis.
Η ιστορία του Vesperia παρουσιάζει ενδιαφέρον, με την κάθε πόλη που επισκεπτόμαστε να αποδίδει τη δική της θεματική ενότητα και ένα ξεχωριστό πρόβλημα, που κατευθύνει τον παίκτη σε ωραίες αποκαλύψεις του τι συμβαίνει στον κόσμο. Βέβαια, δεν απουσιάζουν και οι ανατροπές, όπως και ο καλός ρυθμός κλιμάκωσης του σεναρίου. Από εκεί και πέρα, όπως προαναφέραμε, οι χαρακτήρες παρουσιάζουν ενδιαφέρον, με τον καθένα να έχει τη δική του προσωπικότητα. Για παράδειγμα, ο Flynn είναι ο χαρακτήρας-ιππότης, ο οποίος ακολουθεί αυστηρά το μονοπάτι της δικαιοσύνης ώστε να επιλυθούν τα διάφορα προβλήματα. Από την άλλη πλευρά, ο πρωταγωνιστής μας, ο Yuri, είναι διατεθειμένος να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο, αφού η δικαιοσύνη ορισμένες φορές δεν αρκεί. Στο ρόστερ των χαρακτήρων αυτών δεν απουσιάζουν και οι γνώριμες comic relief φιγούρες, όπως οι Raven και Patty, οι οποίοι μέσα από τις θεματικές τους ενότητες αποδίδουν και άλλες πτυχές του χαρακτήρα τους.
Αφήνοντας το τμήμα της ιστορίας και των χαρακτήρων στην άκρη, πάμε στο σύστημα μάχης, το οποίο ακολουθεί το γνώριμο ύφος της σειράς. Δηλαδή, για να ξεκινήσει μια μάχη, απλά πέφτουμε επάνω στον εχθρό και ύστερα γίνεται η μετάβαση σε μια συγκεκριμένη αρένα όπου εμφανίζεται η τετραμελής ομάδα μας. Σε εκείνο το σημείο χειριζόμαστε ένα χαρακτήρα και μπορούμε να δώσουμε διαφορές οδηγίες στα υπόλοιπα μέλη, τα οποία χειρίζεται η φιλική Α.Ι. Η μάχη διεξάγεται μέσα από ένα real-time action ύφος και τη χρήση των Artes (πολεμικές τέχνες), οι οποίες για να χρησιμοποιηθούν καταναλώνουν τους απαραίτητους τεχνικούς πόντους (TP).
Οι συγκεκριμένοι πόντοι αναπληρώνονται είτε με κανονικές επιθέσεις, είτε με διαφορά αντικείμενα. Από το σύστημα μάχης του Tales of Vesperia δεν απουσιάζει και η μπάρα του overdrive, η οποία επιτρέπει στον εκάστοτε χαρακτήρα που ελέγχουμε να αυξάνει τα στατιστικά άμυνας και επίθεσης, ώστε να εξαπολύει ισχυρές τεχνικές ή, αλλιώς, Secret Artes. Επιπροσθέτως (αν και είναι αυτονόητο), τα παραπάνω χαρακτηριστικά μηχανισμών τα διαθέτουν και οι εχθρικές μονάδες. Η δυσκολία της μάχης στο Vesperia κινείται σε φυσιολογικά επίπεδα, και παρόλο που η φιλική Α.Ι. υποκύπτει σε σφάλματα ορισμένες φορές, υπάρχουν τρόποι μέσω των εντολών να διορθωθεί η συμπεριφορά της ώστε να ανταπεξέλθει στις ανάγκες μας.
Μέσα από το σύστημα μάχης παρουσιάζεται και ένας ευχάριστος τρόπος εκμάθησης ικανοτήτων, τον οποίο είχαμε συναντήσει στο Final Fantasy IX και στο Lost Odyssey της Mistwalker. O μηχανισμός για τον οποίο μιλάμε, είναι αυτός που επιτρέπει στους χαρακτήρες να μάθουν διάφορα χαρακτηριστικά μέσω του εξοπλισμού τους. Για παράδειγμα, ένα ξίφος μπορεί να διδάξει στον Yuri το backstep, το οποίο θα του επιτρέψει μια γρήγορη αποφυγή προς τα πίσω. Η Estellise (η όποιοσδήποτε άλλος χαρακτήρας) με τη σειρά της, και μέσω του δικού της εξοπλισμού, μπορεί να μάθει μια διαφορετική ικανότητα, η οποία θα είναι χρήσιμη στο πεδίο της μάχης. Για να διδαχτείτε αυτές τις ικανότητες από τον εξοπλισμό, θα χρειαστεί να πραγματοποιήσετε αρκετές μάχες, ώστε να αποκτήσετε τους απαραίτητους πόντους εκμάθησης (Learning Points).
Σε κάθε περίπτωση, το σύστημα μάχης του Tales of Vesperia παραμένει ευχάριστο ακόμη και σήμερα, αφού επιβραβεύει τον παίκτη, όμως σε αυτό που σίγουρα χάνει πόντους το συγκεκριμένο τμήμα, είναι στη σύγκριση με τους νεότερους τίτλους της σειράς, διότι από το Tales of Graces F και μετά, το σύστημα μάχης έχει αλλάξει και βελτιωθεί άρδην. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το σύστημα μάχης του Vesperia να παρουσιάζεται κάπως “ηλικιωμένο”. Από εκεί και πέρα, σχετικά με τις συγκρίσεις, η Definitive έκδοση του Tales of Vesperia δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από τη νέα εποχή που χαράζει το στούντιο της Ufotable από το Tales of Xillia και μετά. Συγκεκριμένα, μιλάμε για τα anime cutscenes του τίτλου, τα οποία έρχονται από την Production LG, και στέκονται ακόμη και σήμερα σε υψηλά επίπεδα, ενώ και οι θεματικές ενότητες των dungeons -σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό τεχνικό τομέα και το ομαλό frame rate- αποδίδουν ένα όμορφο οπτικό αποτέλεσμα.
Η δομή των dungeons του Vesperia είναι πιστή σε αυτά που γνωρίζουμε από τα παιχνίδια “Tales of”. Δηλαδή, είναι γραμμικά, συνοδευόμενα από χάρτη, που βοηθά στον προσανατολισμό, και επιπλέον διαθέτουν διαφορές θεματικές ενότητες (σπηλιές, δάση, χιόνια κ.λπ). Επιπλέον, εξερευνώντας το κάθε dungeon, ανακαλύπτουμε αντικείμενα μέσα από διάφορους θησαυρούς ενώ δεν απουσιάζουν και οι γρίφοι που καλούμαστε να επιλύσουμε, όπως και ορισμένα boss fights, τα οποία πρέπει να υπερνικήσουμε ούτως ώστε να προχωρήσουμε στο ταξίδι μας. Επιπροσθέτως, δεν απουσιάζει και ο overworld -ή παγκόσμιος χάρτης- στον οποίο μπορούμε να περιπλανηθούμε με τους γνώριμους τρόπους που γνωρίσαμε σε προηγούμενους τίτλους, ώστε να φτάσουμε στην επόμενη περιοχή ή να ταξιδέψουμε σε καινούργιες περιοχές, που πριν ήταν κρυφές ή μη προσβάσιμες.
Εκτός των παραπάνω, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως έχουμε έναν τίτλο που εκτός από τις αρετές του παρουσιάζει και τα ηλικιακά του προβλήματα, τα οποία ενδεχομένως να ενοχλήσουν όσους γνώρισαν τη σειρά από το Tales of Xillia και μετά. Συγκεκριμένα, τα προβλήματα της ηλικίας του, εκτός από το σύστημα μάχης που αναφέραμε παραπάνω, είναι πως δεν υπάρχουν waypoints ώστε να καθορίσουν ξεκάθαρα τον προορισμό, διατίθεται ένα μάλλον κουραστικό tutorial της μάχης που ακολουθεί αρκετές ώρες τον παίκτη, ενώ υφίσταται έντονο backtracking ανάμεσα στις περιοχές και τις πόλεις, το οποίο είχε εξαλειφθεί στην περίπτωση των Tales of Xillia και Tales of Zestiria.
Από εκεί και πέρα, ως επιπρόσθετο περιεχόμενο (post-game content) υπάρχουν διάφορα side quests, ορισμένες προκλήσεις όπως το coliseum, αλλά και το EX dungeon: Labyrinth of Memories, τα οποία θα εξασφαλίσουν τη διαμονή σας στον κόσμο του τίτλου για αρκετές επιπλέον ώρες.Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, είναι το εξής: Τι πραγματικά προσφέρει η συγκεκριμένη έκδοση σε σχέση με αυτήν για το Xbox 360 που κυκλοφόρησε αρχικά στη δυτική αγορά; Αν λοιπόν έχετε ασχοληθεί με την αρχική έκδοση του τίτλου, εδώ θα βρείτε πως υπάρχει όλο το περιεχόμενο που είχε η ιαπωνική έκδοση του τίτλου για το PS3. Συγκεκριμένα, μέσω της Definitive Edition θα μπορέσετε να αποκτήσετε ορισμένους επιπλέον χαρακτήρες που μπορείτε να στρατολογήσετε στην ομάδα σας, οι οποίοι συνοδεύονται από επιπλέον διαλόγους και τμήματα ιστορίας. Επίσης, διαθέσιμη είναι πλέον και η επιλογή της ιαπωνικής γλώσσας. Τέλος, προσβάσιμο γίνεται και καινούργιο, επιπρόσθετο περιεχόμενο, το οποίο περιλαμβάνει ορισμένες νέες περιοχές, καινούργια boss fights, mini-games, side quests αλλά και νέες ικανότητες για το τμήμα της μάχης.
Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, η Tales of Vesperia: Definitive Edition αποτελεί μια εξαιρετική JRPG πρόταση και ισχυρό κίνητρο ενασχόλησης με το παιχνίδι για αυτούς που έχασαν την αρχική ευκαιρία πίσω στο 2009, και θέλουν να βιώσουν για πρώτη φορά την περιπέτεια του Yuri και των συντρόφων του. Παράλληλα, η συγκεκριμένη επανέκδοση, με το πλούσιο επιπλέον περιεχόμενο, αποτελεί μια σπουδαία ευκαιρία επιστροφής στον κόσμο του Terca Lumireis για τους βετεράνους.
Το review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για το PS4.
