Ταξιδέψαμε στο διάστημα με το πιο πρόσφατο δημιούργημα της Egosoft.
Ανακαλύπτοντας το σύμπαν
Όταν έχεις ξοδέψει τα 19 από τα 29 σου χρόνια πάνω από C64, Amiga, Atari ST και PC, σίγουρα το μόνο που δεν θα κάνεις είναι να συμβιβαστείς με το οποιοδήποτε παιχνίδι για να ξοδέψεις το πολύτιμο χρόνο που σου μένει το βράδυ μετά τη δουλειά. Θεού και αρχισυντάκτη θέλοντος, έπεσε στα χέρια μου το X3: Reunion, ένα παιχνίδι για PC, με βασικό σκοπό τη κατάκτηση πλανητών σε μία, ουσιαστικά, «Μονόπολη» του μέλλοντος. Έχοντας στο μυαλό το αριστουργηματικό Elite, μέσω του οποίου ο χρόνος έμοιαζε να κυλά με διαφορετικούς από του κανονικού ρυθμούς, ήταν επόμενο πως ο πήχης για τον τίτλο της Egosoft ήταν πολύ ψηλά. Αλλά για αρχή ας κοιτάξουμε κάποια πράγματα σχετικά με το παιχνίδι.
Το X3:Reunion είναι ουσιαστικά η ναυαρχίδα της εταιρείας Egosoft στο χώρο της διαχείρισης στόλου, δημιουργίας εμπορίου και κατασκευής αυτοκρατορίας στο διάστημα, ενώ αποτελεί το τρίτο μέρος της γνωστής σειράς, η οποία έφτασε στο αποκορύφωμά της με το X2: The Threat. Έχοντας ασχοληθεί με τα προηγούμενα παιχνίδια της Egosoft, το σημείο στο οποίο συμφωνούμε όλοι είναι ότι τα γραφικά έχουν βελτιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και πάντα με γνώμονα την κορυφαία προηγούμενη έκδοση.
Αυτή τη φορά η Egosoft κάνει χρήση μιας εξαιρετικής 3D μηχανής, η οποία απεικονίζει με εξαιρετική λεπτομέρεια και εντυπωσιακά γραφικά την ομορφιά του αχανούς διαστήματος. Σε ό,τι έχει να κάνει με το, κατά τα άλλα, υποτυπώδες σενάριο, ο -γνωστός στους παλιούς παίκτες- πιλότος Julian Brenner, αναλαμβάνει να δημιουργήσει μια εμπορική αυτοκρατορία και συγχρόνως να ανακαλύψει το μυστικό που κρύβεται πίσω από μια αρχαία φατρία εξωγήινων. Ο χαρακτήρας που ελέγχει ο παίκτης μπορεί να κινηθεί εντός του παιχνιδιού μέσω δύο διαφορετικών τρόπων, ο πρώτος είναι μέσω του σεναρίου, που δίνει κάποιες συγκεκριμένες αλλά όχι απόλυτες κατευθύνσεις και ο δεύτερος είναι να «κόψει τις βόλτες του» μεταξύ διαφορετικών συστημάτων και πλανητών και να φτιάξει σιγά -σιγά την δική του αυτοκρατορία.
Αυτό το γεγονός προσθέτει και συνάμα αφαιρεί σημαντικά ποσοστά από τη συνολική απόλαυση του παίκτη, αφού αν διαλέξουμε την πιστή χρήση του σεναρίου σίγουρα θα ξοδέψουμε πάρα πολλές ώρες πάνω από το PC, ενώ στη δεύτερη περίπτωση είναι ορατός ο κίνδυνος να βαρεθούμε γρήγορα, μιας και δεν υπάρχει κάποιος ορατός στόχος, αλλά και ούτε συγκεκριμένες αποστολές. Στο θετικό της συγκεκριμένης προσέγγισης -και αυτό ίσως είναι κάτι που απευθύνεται στους φανατικούς του είδους- υπολογίζεται το γεγονός ότι δίνεται ελευθερία κινήσεων εκτός μίας συγκεκριμένης πλοκής που σίγουρα θα αρέσει σε κάποιον που έχει ήδη παίξει και σπαταλήσει πολλές ώρες με παιχνίδια αυτής της κατηγορίας.
Το δυνατότερο σίγουρα κομμάτι της παραγωγής είναι τα γραφικά, το artwork είναι καταπληκτικό και η λεπτομέρεια αγγίζει τα όρια του τέλειου, αφού σε ένα γενικά καλό μηχάνημα το παιχνίδι απελευθερώνει όλες αυτές τις δυνατότητες που έχει στο συγκεκριμένο τομέα. Μεγάλη εντύπωση μας έκανε το γεγονός πως τα αντικείμενα που παίρνουν μέρος σε αυτόν το ψηφιακό κόσμο είναι κάτι παραπάνω από άριστα, με έμφαση όχι μόνο στην αρτιότητα αλλά και στην γενική αισθητική, η οποία αποτυπώνει στο μέγιστο την εντύπωση που κάποιος μπορεί να αποκομίσει από το διάστημα (μέχρι να έρθει η ώρα να ταξιδέψουμε εκτός ατμόσφαιρας δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ρεαλισμό), καθώς και την πρωτοτυπία στην αποτύπωση των χαρακτήρων, είτε αυτοί είναι εξωγήινοι είτε όχι.
Μεγάλο επίσης βάρος έχει δοθεί στο αχανές διάστημα και δείχνει ότι οι παραγωγοί έκαναν μία πολύ καλή δουλειά όσον αφορά στην έκταση του χώρου που είναι αχανής και προσφέρει δυνατότητα εξερεύνησης στο μέγιστο βαθμό. Στον τομέα του ήχου το παιχνίδι της Egosoft έχει μεγάλο πρόβλημα αφού το μουσικό θέμα που έχει δημιουργηθεί θα το χαρακτηρίζαμε κάπως φτωχό και μονότονο, κάτι που πραγματικά κουράζει και δεν καταφέρνει να προσφέρει ξεχωριστή εμπειρία σε ό,τι έχει να κάνει με τη δημιουργία της ατμόσφαιρας που πιθανόν θα ήθελε κάποιος να υπάρχει κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης του διαστήματος. Όσον αφορά στο υπόλοιπον ηχητικό κομμάτι της παραγωγής, τα ηχητικά εφέ είναι κάπως καλύτερα και δείχνουν πως μάλλον διασώζουν την κατάσταση.
Πράγματα που μπορείς να κάνεις στο διάστημα
Για να μπορέσεις να κατανοήσεις ένα παιχνίδι αυτής της κατηγορίας, είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα, τουλάχιστον, βασικό tutorial. Eιδικά σε τέτοιου είδους παιχνίδια, όπου το περιβάλλον είναι ανοιχτό και χωρίς περιορισμούς, δεν μπορείς απλά να πιάσεις το ποντίκι και το πληκτρολόγιο και να ξεκινήσεις να «θερίζεις» κόσμο ή να εκτελείς ήδη αποτυπωμένες διαδικασίες. Το X3:Reunion προσφέρει τρία μικρά tutorials, όπου στο πρώτο πρέπει να πάρεις μέρος σε μία αερομαχία με εχθρικά αεροσκάφη, και στα άλλα 2 να προβείς σε εξερεύνηση του χώρου που σου έχει δοθεί. Και στις τρεις περιπτώσεις δεν υπάρχει καμία μα καμία βοήθεια, ούτε όσον αφορά τα controls του παιχνιδιού, αλλά ούτε και σε κάποια πρόσθετη ενέργεια. Σίγουρα το learning curve του συγκεκριμένου παιχνιδιού είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα περιμέναμε και τα tutorials δεν προσφέρουν καμία βοήθεια στο συγκεκριμένο τομέα. Τη κατάσταση κάπως βελτιώνει το manual που σίγουρα έχει χρήσιμες πληροφορίες αλλά αν πρέπει ο παίκτης να διαβάσει 80 με 90 σελίδες για να μπει στο πνεύμα…
Σημαντικά προβλήματα συναντήσαμε και στο gameplay και όταν εννοούμε gameplay, προσθέτουμε σε αυτό και το γενικό Look&Feel που αποκομίσαμε από ένα παιχνίδι. Στη συγκεκριμένη κατηγορία αξιολόγησης θα λέγαμε ότι το X3:Reunion μας έδωσε την εντύπωση ότι έχουμε να κάνουμε με ένα μισοτελειωμένο παιχνίδι που για κάποιους λόγους βγήκε στα ράφια των καταστημάτων πριν την ώρα του. Τα bugs είναι πολλά, ενώ ο χειρισμός και το γενικότερο interface του ελέγχου σκαφών και άλλων μονάδων σου δίνει την εντύπωση πως κάτι του λείπει. Όσον αφορά την ιστορία που διαδραματίζεται και το πόσο αυτή η ιστορία σε κρατάει κολλημένο μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, θα λέγαμε ότι στον συγκεκριμένο τομέα χρειαζόταν πολύ μεγαλύτερη προσοχή, αφού η ελευθερία κινήσεων και η έλλειψη συγκεκριμένου και καθαρού πλαισίου πάνω στο οποίο κινείται ο χαρακτήρας σίγουρα κάνει το Χ3 περισσότερο φιλικό προς έμπειρους χρήστες στη συγκεκριμένη κατηγορία παρά προς κάποιον που θέλει να ξεκινήσει τώρα να ασχολείται.
Στο τομέα του χρόνου, που κάποιος χρειάζεται για να εντρυφήσει όλα τα μυστικά και να αποκομίσει τα μέγιστα που έχει να του δώσει το παιχνίδι, το X3 απαιτεί απο τον χρήστη πάρα πολλές ώρες, αν και δίνεται η δυνατότητα συντόμευσης του χρόνου χωρίς όμως αυτό να καταφέρνει να προσθέσει ή να αφαιρέσει κάτι από τη γενική εικόνα. Ως τελευταία παρατήρηση θα αναφέραμε τη γενική αίσθηση της μονοτονίας που υπάρχει. Το να περιορίζεις τον παίκτη μέσα σε ένα σκάφος και να του δίνεις ως μοναδική του διέξοδο από τη συγκεκριμένη κατάσταση την πρόσδεση με κάποια άλλα σκάφη ή τεράστιους διαστημικούς σταθμούς, δεν είναι η καλύτερη των επιλογών. Το X3: Reunion είναι ένα δύσκολο και δύστροπο παιχνίδι που αναφέρεται σε εκείνους τους παίκτες που έχουν γαλουχηθεί στην κατηγορία space exploration και που έχουν μάθει να βρίσκουν το δρόμο τους μέσα από δύσκολες καταστάσεις. Τα γραφικά του είναι μεν υπέροχα και δείχνουν το δρόμο για άλλους τίτλους του είδους, όμως το μέτριο gameplay και το άτονο σενάριο μειώνουν δραματικά την ποιότητα της γενικής του εικόνας. Θα το προτείναμε σε όσους λάτρεψαν και έμαθαν καλά όλα τα μυστικά του X2.
Δείτε ένα video του X3: Reunion πατώντας στα ακόλουθα links:
Έκδοση Low (5MB)
Απαιτήσεις συστήματος
Λειτουργικό Windows 98SE/ ME/ 2000/ XP
Επεξεργαστής Pentium IV 1.7 GHz
Μνήμη 512 MB
Κάρτα γραφικών 128 MB
Σκληρός δίσκος 2 GB
