Clive Barker’s Jericho

Αίμα, βία, ανίεροι δαίμονες και εντυπωσιακό FPS gameplay από της Codies και τον «μπαμπά» του τρόμου

Αίμα, βία, ανίεροι δαίμονες και εντυπωσιακό FPS gameplay από της Codies και τον «μπαμπά» του τρόμου

Φόβος. Αρχέγονο ένστικτο όχι και τόσο καλά κρυμμένο μέσα μας. Ένα ένστικτο που συχνά-πυκνά επιδιώκουμε να βγάζουμε προς τα έξω, είτε δοκιμάζοντας τι αντοχές μας σε επικίνδυνα αθλήματα, είτε παρακολουθώντας μια ταινία τρόμου, είτε διαβάζοντας ένα βιβλίο. Και όταν έρχεται η ώρα να μιλήσουμε για βιβλία τρόμου και το πώς αυτά καταφέρνουν να σκάψουν στα πιο σκοτεινά σημεία της ψυχής του ανθρώπου και να αναδεύσουν τους πιο κρυφούς του φόβους, κανείς δεν καταφέρνει καλύτερα να μας ταξιδέψει σε ανίερα μέρη -όπου ανείπωτοι τρόμοι καιροφυλακτούν στα πιο βλάσφημα σημεία της κόλασης- όπως ο Clive Barker. Βέβαια, το πιο «mainstream» κοινό ίσως θεωρεί ότι ο μέγιστος σύγχρονος συγγραφέας τρόμου είναι ο Stephen King. Αλλά όχι αγαπητοί αναγνώστες. Όσο και αν ο διασημότερος κάτοικος του Maine μάς έχει προσφέρει ανατριχίλες και συναρπαστικά ταξίδια μέσα στο υπερφυσικό, οι ιστορίες του μοιάζουν με αυτήν του Winnie the Pooh όταν έρχεται η στιγμή να συγκριθoύν με τις αντίστοιχες του Clive Barker.

Ο εν λόγω Βρετανός κύριος έχει φέρει στο προσκήνιο ιδιαίτερα τρομακτικά θέματα, κυρίως ασχολούμενος με παράλληλα σύμπαντα, τις πιο σκοτεινές δυνάμεις της κόλασης και δαίμονες που έχουν τέτοια ισχύ, ώστε να είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν την προφητεία του Αρμαγεδδόνος. Εκτός από το έργο του στη λογοτεχνία τρόμου και στα κόμικς, ο Clive Barker έχει πολλάκις δηλώσει ότι λατρεύει τα videogames και το πρώτο δείγμα αυτής της αγάπης είχε έρθει υπό τη μορφή του «Clive Barker’s Undying» πίσω στο 2001. Το Undying ήταν ένα FPS τρόμου ανεπτυγμένο από την Dreamworks Games, το οποίο είχε κερδίσει διθυραμβικά σχόλια από τον Τύπο, αλλά δεν είχε γνωρίσει σημαντική εμπορική επιτυχία.

Τα χρόνια πέρασαν χωρίς να ακούσουμε κάτι νέο από τον Barker, μέχρι που την είσοδό τους στην αγορά έκαναν τα συστήματα νέας γενιάς. Αυτή τη φορά συνεργαζόμενος με την Codemasters και την ισπανική ομάδα ανάπτυξης Mercury Steam, ο Barker κάνει μια ακόμα προσπάθεια στο χώρο των videogames με το Jericho, ένα project, που ο ίδιος εδώ και χρόνια ήθελε να υλοποιήσει και την ιστορία του οποίου έγραψε αποκλειστικά και μόνο για να προσαρμοστεί στο παιχνίδι. To GameOver είχε την ευκαιρία να δει και να δοκιμάσει δύο εκδόσεις ενός preview κώδικα του Jericho (Xbox 360 και PlayStation 3), δύο εκδόσεις, οι οποίες βρίσκονται στο 75% της συνολικής ανάπτυξης και περιέχουν έξι διαφορετικά επίπεδα από το παιχνίδι. Τις πρώτες μας εντυπώσεις από αυτήν την πρώτη επαφή θα σας μεταφέρουμε με αυτό το κείμενο.

Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, ο Clive Barker αρέσκεται στο να καταπιάνεται με ιδιαιτέρως σκοτεινά και μυστικιστικά θέματα. Κάτι παρόμοιο έπραξε και με το Jericho, η ιστορία του οποίου πηγαίνει πίσω στο χρόνο, πριν ακόμα από τη δημιουργία των πρωτόπλαστων. Σύμφωνα με την ιστορία, πριν τον Αδάμ και την Εύα, ο Θεός είχε κάνει μια διαφορετική αρχή δημιουργώντας ένα άλλο πλάσμα. Ωστόσο, το αποτέλεσμα αυτής της δημιουργίας δεν ήταν το αναμενόμενο και ο Θεός αποφάσισε να φυλακίσει αυτό το απόφθεγμα σε μια παράλληλη διάσταση. Βέβαια, όπως και ο Εωσφόρoς πριν από αυτόν, το έτερο «παραμελημένο» παιδί του Θεού δεν είναι ικανοποιημένο από τη φυλάκισή του και πολλές φορές μέσα στις χιλιετίες προσπαθεί να αποδράσει και να πάρει πίσω αυτό που είναι «δικαιωματικά δικό του»: τον κόσμο μας.

Μια από αυτές τις περιόδους εξελίσσεται μέσα στο παιχνίδι, και σε μια εποχή ελαφρώς πιο προχωρημένη από τη δική μας. Ο αμερικανικός στρατός έχει υπόψη του ότι ο δαίμονας θα επιχειρήσει να αποδράσει για μια ακόμα φορά και για αυτό στέλνει την ομάδα Jericho σε μια αρχαία πόλη ονόματι Al Khali κάπου στην έρημο της Αραβίας. Εκεί ξεκινά και η τρομακτική περιπέτεια. Η ιδιομορφία της ομάδας Jericho, η οποία πέρα από το σενάριο, βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στο gameplay, είναι ότι συνδυάζει τη σύγχρονη τεχνολογία με τη μαγεία. Τα μέλη της ομάδας είναι υπέρ-στρατιώτες εκπαιδευμένοι όχι μόνο στον παραδοσιακό οπλισμό, αλλά και στις απόκρυφες τέχνες. Όλοι και όλες τους είναι σκληροτράχηλοι, κατέχουν εντυπωσιακές ικανότητες και θυσιάζονται…ξανά και ξανά για τη σωτηρία του κόσμου.

Αν σας έκανε εντύπωση η επανάληψη σε ό,τι αφορά τη θυσία των μελών της ομάδας, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η υπέροχη ιστορία του Jericho δεν ακολουθεί την κλασική πεπατημένη που συναντάμε στην πλειονότητα των σύγχρονων παιχνιδιών. Εδώ ξεκινάμε ένα ταξίδι στα πιο σκοτεινά μονοπάτια του αποκρυφισμού, συναντάμε πανάρχαιους δαίμονες και ταξιδεύουμε σε πολλές περιόδους της Ιστορίας (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, αρχαία Ρώμη, Σταυροφορίες, εποχή του Σουμέριων) έχοντας πάντα ένα σκοπό: την αυταπάρνηση της σωματικής ακεραιότητας και της ίδιας της ζωής των μελών της ομάδας Jericho, ούτως ώστε να εξαλειφθεί η απειλή του ανίερου πλάσματος (αν όλα αυτά σας φέρνουν στο μυαλό το Eternal Darkness, να υπενθυμίσουμε ότι το παιχνίδι της Silicon Knights ήταν επηρεασμένο από το έργο των Lovecraft και Barker).

Όμως, δεν είναι μόνο το εξαιρετικά ενδιαφέρον σενάριο του Clive Barker, που από τώρα φαντάζει ικανό να καθηλώσει τον παίκτη, αλλά και ο τρόπος που περιγράφονται όλα αυτά στην οθόνη. Βαριά γοτθικά κτίρια και τοπία, γκροτέσκο περιβάλλον, πλάσματα που ακόμα και η πιο νοσηρή φαντασία δύσκολα θα μπορούσε να συλλάβει, αίμα, βία, πόνος και ψυχές καταπονημένες, οι οποίες αναζητούν την παραμικρή ευκαιρία να σκοτώσουν, προκειμένου να κατευνάσουν το θυμό και το μαρτύριό τους. Αυτά είδαμε να εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας δοκιμάζοντας το παιχνίδι της Codemasters και το γεγονός πως αυτή η δοκιμή έγινε πολύ αργά τη νύχτα…δεν βοήθησε και πολύ την κατάσταση.
{PAGE_BREAK}
Σημαντική συμβολή στις ανατριχίλες που νιώσαμε παίζοντας το Jericho είχε και η ιδιόκτητη μηχανή γραφικών της Mercury Steam, η οποία κάνει χρήση της τεχνολογίας Ageia Physx. Το αποτέλεσμα αυτών των δύο τεχνολογικών παραμέτρων, αν και δεν δείχνει να θέτει νέα δεδομένα στο είδος των FPS, σίγουρα επιφέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Θυμίζοντας λίγο από τις «πλαστικές» υφές του Doom 3 και λίγο από το high tech οπλισμό του Gears of War, το Jericho καταφέρνει να πείσει τον παίκτη και να του περάσει την εντύπωση ότι βρίσκεται σε έναν διαφορετικό κόσμο, έναν κόσμο όπου αυτά που γνωρίζει και θεωρεί ως δεδομένα δεν υφίστανται.

Η ταχύτητα της μηχανής είναι φρενήρης, παρόλο που βρισκόμαστε μήνες πριν την κυκλοφορία του τίτλου συναντήσαμε ελάχιστα φαινόμενα καθυστερήσεων και πτώσης του frame rate, ενώ απαραίτητες οπτικές τεχνικές, όπως το environmental mapping, το full screen antialising και το soft focus καταφέρνουν να δημιουργήσουν ένα οπτικό σύνολο τόσο απόκοσμο όσο και πανέμορφο. Βέβαια, μιλώντας για τεχνολογία γραφικών ελλοχεύει ο κίνδυνος να χάσουμε την ουσία και να παραβλέψουμε να αναφέρουμε το, ίσως, σημαντικότερο στοιχείο του Jericho: τη χρήση του συνόλου της ομάδας.

Για πρώτη φορά λοιπόν, ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να ελέγξει όχι μόνο κάποιον «πρωταγωνιστή», όπως πολύ συχνά συμβαίνει, αλλά όλα τα μέλη της ομάδας. Και αν δείτε το πόσο εκ διαμέτρου αντίθετα είναι σε ό,τι αφορά την εμφάνισή τους, αλλά και επί της ουσίας, τα μέλη της ομάδας Jericho, θα διαπιστώσετε ότι βρισκόμαστε λίγους μήνες πριν την κυκλοφορία ενός εκ των πλέον ποικιλόμορφων FPS που δημιουργήθηκαν μέχρι σήμερα. Αυτή η ποικιλία εντοπίζεται σε ορισμένες έξυπνες πρακτικές που υλοποίησε η Mercury Steam, καθώς επίσης και στο γεγονός πως στο μεγαλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού η επταμελής ομάδα Jericho δρα ταυτόχρονα. Η πιο αξιοσημείωτη μηχανική του τίτλου εντοπίζεται στη δυνατότητα εναλλαγής από τον ένα χαρακτήρα στον άλλο και μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

Αυτή η εναλλαγή γίνεται με δύο τρόπους, καλύπτοντας έτσι και την ταχύτητα, αλλά και την μελετημένη και με τακτική προσέγγιση στις αποστολές. Ελέγχοντας λοιπόν έναν εκ των στρατιωτών -συνήθως τον λοχαγό Ross- κινούμαστε στο χώρο όπως σε κάθε άλλο FPS. Όμως, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, μπορούμε να στρέψουμε το σταυρόνημα του όπλου μας προς ένα οποιοδήποτε μέλος της ομάδας μας και πατώντας το Χ (Α στην περίπτωση του Xbox 360) να πάρουμε τον έλεγχό του αστραπιαία.

Εκτός από αυτήν τη δυνατότητα, υπάρχει μια πιο εκλεπτυσμένη και κατάλληλη για περιπτώσεις όπου υπάρχει χρόνος για σκέψη. Πιέζοντας ξανά το Χ, αλλά αυτή τη φορά κρατώντας το πατημένο, στο κέντρο της οθόνης εμφανίζεται ένας σταυρός με την κάθε πλευρά του να αντιστοιχεί σε ένα μέλος της ομάδας. Στη συνέχεια πατάμε μια κατεύθυνση στο d-pad και αποκτούμε τον έλεγχο του στρατιώτη που επιθυμούμε, όσο μακριά και αν βρίσκεται και οτιδήποτε και αν έκανε εκείνος τη δεδομένη στιγμή. Σε αυτό το σημείο ίσως αναρωτηθείτε πώς μια επταμελής ομάδα χωρά στις τέσσερις κατευθύνσεις του d-pad. Αυτό το πρόβλημα η Mercury Steam το έλυσε δίνοντας στον παίκτη τη δυνατότητα να «σπάσει» στα δύο την ομάδα Jericho (στις υπό-ομάδες Άλφα και Ωμέγα) και την επιλογή να αλλάζει όχι μόνο πρόσωπα εντός μιας εξ αυτών, αλλά και μεταξύ των δύο υπό-ομάδων.

Μπορούμε μετά βεβαιότητας να πούμε ότι αυτή η λειτουργία εναλλαγής χαρακτήρων ανυψώνει την ποιότητα του τίτλου, αφενός μεν γιατί οι στρατιώτες της ομάδας είναι διαφορετικοί μεταξύ τους σε οπλισμό και ειδικές κινήσεις, αφετέρου δε, γιατί με αυτόν τον τρόπο η δράση αγγίζει φρενήρη επίπεδα που σπάνια έχουμε δει μέχρι σήμερα. Μέσα σε όλα αυτά έχει χωρέσει και ένα -όχι ιδιαίτερα εξελιγμένο σε αυτή τη φάση- σύστημα έκδοσης εντολών προς τους χαρακτήρες που ελέγχονται από την Α.Ι. Αυτό το σύστημα προσφέρει τις απολύτως βασικές εντολές (Hide, Cover κ.λπ.) και στην παρούσα φάση δεν δείχνει να λειτουργεί τόσο ιδανικά, όσο σε παιχνίδια αναφοράς της κατηγορίας, όπως είναι, για παράδειγμα, το Rainbow Six: Vegas.

Αν και καθυστέρησε αρκετά χρόνια, ο Clive Barker και οι συνεργάτες του δείχνουν να είναι σε φόρμα και έτοιμοι να προσφέρουν μια αιματοβαμμένη, συναρπαστική και τρομακτική περιπέτεια. Αν και θα επιθυμούσαμε ο preview κώδικας να περιείχε περισσότερο υλικό για να δοκιμάσουμε, σίγουρα αυτό που ήταν διαθέσιμο ήταν αρκετό για να πάρουμε μια γερή πρώτη γεύση από το μυστικιστικό horror/ FPS της Codemasters και αυτό που είδαμε μας άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις. Το έχουμε ξαναπεί και το επαναλαμβάνουμε: Το φθινόπωρο και ο χειμώνας του 2007 θα είναι οι πιο καυτές -όσον αφορά στα πολλά και καλά νέα παιχνίδια- περίοδοι των τελευταίων ετών…