Jack Keane

Μια περιπέτεια γεμάτη νοσταλγία και χιούμορ που θα λατρέψουν οι φίλοι των κλασικών adventure games

Μια περιπέτεια γεμάτη νοσταλγία και χιούμορ που θα λατρέψουν οι φίλοι των κλασικών adventure games

Μπορεί στην σημερινή εποχή το PC να μην περνά και την καλύτερη περίοδό του στον τομέα του gaming και οι κινδυνολόγοι να προδικάζουν την πορεία του, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι φανατικοί υποστηρικτές του έχουν λόγους για να ανησυχούν. Η συγκεκριμένη πλατφόρμα εδώ και χρόνια αντιμετωπίζει προβλήματα, αλλά ποτέ αυτά δεν κατάφεραν να τη γονατίσουν. Σίγουρα η κατάσταση πλέον βρίσκεται σε οριακό σημείο, αλλά όσο και αν φωνάζουν ορισμένοι, το PC είναι εδώ έστω και αν πλέον πατάει σε ξύλινα πόδια. Στο παρόν κείμενο δεν θα αναλυθούν οι λόγοι αυτής της πορείας, αν και ένας από αυτούς είναι το γεγονός πως, πλέον, μόνο συγκεκριμένες κατηγορίες τίτλων ευδοκιμούν στους υπολογιστές. Φυσικά μία από αυτές είναι και τα αγαπημένα adventures, τα οποία εδώ και τόσα χρόνια χαρίζουν ώρες απόλαυσης στο κοινό.

Μπορεί οι περισσότεροι -και ειδικά οι νεότεροι- να τα αποδοκιμάζουν και να προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες τους μέσω εκτυφλωτικών γραφικών, αλλά είναι αλήθεια πως το συγκεκριμένο είδος αποτελεί κάτι το ξεχωριστό, το οποίο θα εκτιμήσουν κυρίως οι παλιότεροι. Έστω και αν στη μέση μπαίνουν παράγοντες όπως είναι αυτός της νοσταλγίας, που σε μεγάλο βαθμό μπορεί να συγχωρέσει τη γενικότερη στασιμότητα.

Αλλά ακόμα και έτσι όταν κάποιος ασχολείται με τίτλους όπως είναι και το Jack Keane της 10tacle studios, είναι αλήθεια πως μπορεί εύκολα να προσπεράσει τα λάθη του και να βυθιστεί μέσα σε έναν παραμυθένιο σχεδόν κόσμο, πλημμυρισμένο με χρώμα και έξυπνους γρίφους και να συνειδητοποιήσει για άλλη μια φορά πως τα συστατικά της επιτυχίας δεν έχουν αλλάξει. Απλά, έχουν κατά κάποιο τρόπο προσαρμοστεί στην σύγχρονη εποχή. Και αυτό είναι και καλό και κακό. Ναι μεν η νέα δημιουργία της Γερμανικής Deck 13 δεν κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της, αποκαλύπτοντας τις έντονες επιρροές από άλλους αντίστοιχους τίτλους, αλλά δεν κάνει και κάποια προσπάθεια να απομακρυνθεί από το ίδιο μοτίβο. Γιατί μπορεί το συγκεκριμένο studio να μην φτάνει τη δημιουργικότητα μιας Lucas Arts, για παράδειγμα, και το Monkey Island να αποτελεί την πηγή έμπνευσης του, αλλά είναι πολύ πιθανό το τελικό αποτέλεσμα να ήταν ακόμα καλύτερο, αν ο developer ξεπερνούσε ορισμένες φοβίες του και τολμούσε να ρισκάρει.

Αντί αυτού ακολουθείται η σίγουρη οδός, στοιχείο που δεν είναι απαραίτητα κακό. Όλο το βάρος φυσικά πέφτει στο σενάριο, που είναι και καλογραμμένο αλλά και γεμάτο ίντριγκες και ανατροπές. Ο παίκτης πληροφορείται με ένα ιδιαίτερα όμορφο και αφηγηματικό τρόπο ότι πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Jack Keane, ένας φιλόδοξος εξερευνητής και καπετάνιος ενός πλοίου που έχει αποκτήσει την φήμη του γρηγορότερου, αλλά που, δυστυχώς, καταφέρνει να μπλέξει με τον υπόκοσμο του Λονδίνου. Σύντομα, μια νέα δουλειά θα πέσει στην αντίληψή του, την οποία φυσικά θα δεχθεί δίχως δεύτερη σκέψη, μιας και η πατρίδα του έχει γίνει ένα ιδιαίτερα αφιλόξενο μέρος για τον ίδιο.

Έτσι, σκοπός της αποστολής του είναι να μεταφέρει έναν μυστικό πράκτορα σε ένα νησί όπου κατοικεί ο ιδιαίτερα δημοφιλής Dr T. Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως ο συγκεκριμένος επιστήμονας είναι τελικά ο μοναδικός παραγωγός–προμηθευτής τσαγιού, μιας και μόνο οι δικές του σοδιές δεν έχουν καταστραφεί, οπότε και αναμενόμενα έχει τραβήξει την προσοχή της βρετανικής κυβέρνησης. Από εδώ και πέρα ξεκινάει η περιπέτεια του Jack, η οποία εξελίσσεται με αρκετά όμορφο τρόπο, ενώ φυσικά τα πράγματα στην πορεία περιπλέκονται ακόμα περισσότερο και έτσι ο συμπαθής πρωταγωνιστής και το βαριεστημένο πλήρωμά του θα βρεθούν μπλεγμένοι σε μια κατάσταση ιδιαίτερα δύσκολη. Οι ανατροπές δεν λείπουν, ενώ το πηγαίο -και πολλές φορές ενήλικο- χιούμορ είναι σε θέση να κάνει την ενασχόληση ακόμα πιο απολαυστική.

Εδώ η Deck 13, παρά την σχετική της απειρία, μελέτησε προσεκτικά άλλες δημιουργίες και κατάφερε να προσφέρει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, που όμως είναι εμφανές πως ήθελε ακόμα δουλειά. Και αυτό γίνεται εμφανές από τους διάλογους. Σαφώς και αυτοί δεν κουράζουν, αλλά είναι αλήθεια πως ένα γερμανικό στούντιο ανάπτυξης δεν μπορεί να συλλάβει εύκολα τη βρετανική κουλτούρα και παράλληλα την ανάλογη προφορά. Οι ηθοποιοί που έχουν δανείσει τις φωνές τους έχουν μεν κάνει αξιόλογη δουλειά, αλλά πολλές φορές το κείμενο δείχνει να είναι υπερβολικό. Σίγουρα δεν είναι κουραστικό, αλλά πολλές φορές δημιουργείται η εντύπωση πως οι χαρακτήρες πιέζονται να εκφέρουν τις ατάκες τους. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι ένα μικρό πταίσμα που οι περισσότεροι μάλλον θα προσπεράσουν εύκολα.

Σε γενικές γραμμές το Jack Keane είναι μια ευχάριστη περιπέτεια και σε αυτό συμβάλει τα μέγιστα το art direction και ειδικότερα σε ό,τι έχει να κάνει με τους χαρακτήρες. Ακολουθώντας μια καρτουνίστικη φιλοσοφία και με αρκετές υπερβολές στον σχεδιασμό τους, οι φιγούρες που εμφανίζονται σε αυτό το παιχνίδι θα κρατήσουν το ενδιαφέρον του παίκτη ψηλά μιας και το χιουμοριστικό στοιχείο είναι διάχυτο. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο πως η γενικότερη ατμόσφαιρα του τίτλου βρίσκεται στο ίδιο κλίμα και σε αυτό βοηθάνε τα έντονα χρώματα και η γενικότερη «ανάλαφρη» διάθεση. Βέβαια και εδώ δεν απουσιάζουν τα λάθη. Οι περισσότεροι χαρακτήρες που υπάρχουν είναι αρκετά ενδιαφέροντες, αλλά ορισμένοι είναι αλήθεια πως απλά έχουν συμπεριληφθεί μόνο και μόνο για να πουν μια έξυπνη ατάκα και στη συνέχεια να εξαφανιστούν.

Είναι λογικό σε έναν τίτλο της κατηγορίας να συμβαίνει αυτό, μιας και κατά την διάρκεια της περιπέτειας ο παίκτης θα έρθει σε επαφή με πάρα πολλούς, αλλά κοιτάζοντας και πάλι ορισμένες κορυφαίες δημιουργίες που μάλιστα κυκλοφόρησαν πριν χρόνια, είναι αλήθεια πως στον συγκεκριμένο τομέα η Deck 13 μάλλον έπεσε θύμα της απειρίας της. Το Jack Keane είναι ένας παραδοσιακός point & click τίτλος και αυτό είναι ένα ιδιαίτερα θετικό στοιχείο. Ας μην ξεχνάμε πως η κατηγορία δεν έχει πια τη χαρά να υποδέχεται ανάλογες δημιουργίες με το ρυθμό που αυτό γινόταν παλιότερα, οπότε και η συγκεκριμένη προσθήκη είναι, αν μη τι άλλο, ευπρόσδεκτη.

Έτσι, πέρα από το ενδιαφέρον σενάριο, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν και οι γρίφοι, οι οποίοι εδώ φαίνεται πως όντως έχουν τύχει προσεκτικής και με μεράκι εργασίας. Αυτοί ακολουθούν την λογική των hotspots, αν και από ένα σημείο και μετά είναι αρκετά απαιτητικοί, προκαλώντας μια έντονη ικανοποίηση όταν ο παίκτης καταφέρει να βρει τη λύση τους. Σε γενικές γραμμές το επίπεδο δυσκολίας δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό -με την επιλογή των ορατών hotspots να το κάνει ακόμα χαμηλότερο- αλλά αυτό υπερκαλύπτεται από την αποδεκτή διάρκεια του, καθώς και από το γεγονός πως όσες ώρες ασχοληθεί κάποιος με την συγκεκριμένη δημιουργία θα βυθιστεί σε έναν πανέμορφο κόσμο που παρακαλάει για εξερεύνηση και που τελικά θα αφήσει μια έντονη αίσθηση απόλαυσης.

Και αυτό είναι κάτι που ελάχιστοι τίτλοι καταφέρνουν σήμερα, αλλά για το Jack Keane θεωρείται δεδομένο. Διάφορα μικρά προβλήματα σαφώς και υπάρχουν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν χαλούν την γενικότερη εικόνα. Αν ο developer ήταν πιο προσεκτικός και αφιέρωνε περισσότερο χρόνο στην ανάπτυξη, τότε θα μιλούσαμε άνετα για μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς. Αντί αυτού παρουσιάζονται ορισμένα σκαμπανεβάσματα στην ποιότητα του τίτλου, που για κάποιους ίσως αποδειχτούν σοβαρά, ενώ για τους οπαδούς της κατηγορίας πιθανόν να θεωρηθούν ως απλά πταίσματα.

Πάντως ο τομέας που παρουσιάζει τις περισσότερες αντιφάσεις είναι ο τεχνικός, τόσο σε σχέση με τα γραφικά όσο και με τον ήχο. Καταρχάς τα περιβάλλοντα είναι πανέμορφα και η «ελαφριά» μηχανή γραφικών θα δώσει την δυνατότητα σε πολλούς να απολαύσουν την εμπειρία στο μέγιστο είτε έχουν δυνατό σύστημα είτε κάποιο παλιότερο. Από την άλλη, όμως, έχουν γίνει αρκετές παραχωρήσεις σε ό,τι έχει να κάνει με τους χαρακτήρες. Μπορεί αυτοί να είναι εμπλουτισμένοι με αρκετές λεπτομέρειες και να μην στερούνται φαντασίας, αλλά ο σχεδιασμός τους και μιλώντας πάντοτε σε τεχνικό επίπεδο, είναι ξεπερασμένος με άσχημες γωνίες ενώ και το animation που έχει χρησιμοποιηθεί είναι επαναλαμβανόμενο.

Σε ανάλογα επίπεδα κυμαίνεται και ο ήχος, όπου από τη μία έχουμε ένα όμορφο μουσικό σύνολο με αρκετά σωστά γραμμένους διάλογους, αλλά από την άλλη, αυτοί οι διάλογοι σε πολλά σημεία χωλαίνουν και δείχνουν σαν να τους λείπει η φρεσκάδα και η ζωηράδα που ίσως να περίμενε κάποιος να συναντήσει.

Κλείνοντας είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί πως η ώρες που το Jack Keane μας κράτησε συντροφιά ήταν αρκετές και προπάντων ευχάριστες. Μπορεί να μην πρόκειται για τον τίτλο που θα κάνει την διαφορά ή που θα βοηθήσει το PC να ανακάμψει, αλλά πρόκειται για ένα κλασικό adventure που κρύβει πολλά θετικά στοιχεία και που οι παλιότεροι πραγματικά θα το απολαύσουν. Το παιχνίδι της Deck13 αποτελεί μια δημιουργία όπου, πέρα από το όμορφο περιτύλιγμα, προσφέρει κάτι που πολλές φορές αγνοείται. Και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διασκέδαση στην αγνότερη μορφή της.

Γιώργος Τσακίρογλου

Ελάχιστες απαιτήσεις συστήματος
Λειτουργικό Windows XP/ Vista
Επεξεργαστής Pentium 4 2 GHz/ AMD 2,4 GHz
Μνήμη 512 MB
Κάρτα Γραφικών 128 ΜΒ συμβατή με Direct 9c
Σκληρός Δίσκος 1500 MB
PEGI 12+