Tour de France 2014

Μια αναμενόμενη… στραβοπεταλιά.

---

Η παραλαβή του Le Tour de France 2014 για δοκιμή αναμφίβολα δεν συνοδεύτηκε από τυμπανοκρουσίες. Ίσα ίσα συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Σαφέστατα η αγάπη για το ποδήλατο θεωρείται δεδομένη, ειδικά σε μια εποχή που επιτέλους έχει κερδίσει την εκτίμηση του ενήλικου κοινού και δεν αντιμετωπίζεται σαν ένα απλό παιχνίδι, αλλά όλα αυτά στην πραγματική ζωή. Στην αντίστοιχη ψηφιακή, είναι εμφανές πως οι εταιρίες εδώ και χρόνια έχουν στρέψει αλλού το ενδιαφέρον τους και έτσι ενώ παλιότερα αρκετές δημιουργίες έκαναν συχνά πυκνά την εμφάνισή τους –κυρίως με ποδήλατα BMX- σήμερα η εικόνα είναι μάλλον αποκαρδιωτική.

Η Focus Home Interactive συνεχίζει να ταλαιπωρεί εαυτόν και αλλήλους, και παρόλο που η φετινή προσπάθειά της είναι ίσως η πλέον ενδιαφέρουσα, συνεχίζει να μαστίζεται από ενοχλητικά, ίσως και αστεία προβλήματα, τα οποία τελικά θα κάνουν τους παίκτες να αναρωτηθούν αν τελικά αξίζει τόση κούραση.

Βέβαια η κυκλοφορία του τίτλου συμβαδίζει με την διεξαγωγή του πραγματικού Le Tour de France 2014, της πλέον γνωστής διοργάνωσης ανοικτού δρόμου σε ό,τι έχει να κάνει με το ποδήλατο, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο η Cyanide studio, ομάδα ανάπτυξης του τίτλου, να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού. Μάταια όμως.

Κατόπιν της σύντομης αλλά προσεγμένης εισαγωγικής σκηνής, ο χρήστης μεταφέρεται στο κυρίως μενού, το οποίο αναμφίβολα εκπλήσσει με τη λιτή και φτωχή εικόνα του. Οι επιλογές αγώνα περιορίζονται στα δάκτυλα του ενός χεριού, και έτσι πέρα από το κυρίως Le tour mode, διαθέσιμα είναι τα Warm Up και Pro Team. Το πρώτο είναι πρακτικά ένα απλό tutorial, το οποίο όμως θα δώσει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα των παικτών, που για πρώτη φορά έρχονται σε επαφή με τη σειρά και επιχειρούν να οδηγήσουν ένα ψηφιακό ποδήλατο.

Η δεύτερη επιλογή προσπαθεί να εισάγει διάφορα στοιχεία management, με απώτερο στόχο τη δημιουργία μιας ομάδας από το μηδέν, την οποία θα προσέξουν τόσο οι χορηγοί, όσο και καταξιωμένοι αθλητές του χώρου. Δυστυχώς τα πάντα εκτυλίσσονται μέσω στατικών εικόνων γεμάτες με στατιστικά, και πέρα από τον άσχημο σχεδιασμό τους, δεν έχουν πραγματικά τίποτα να προσφέρουν σε μια ενότητα που μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί και ως χαμένη ευκαιρία.

Αναμενόμενα την παράσταση κλέβει το κυρίως Le Tour mode, με την έκτασή του να είναι αυτή που προσπαθεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον των παικτών. Φυσικά οι αγώνες έχουν τμηματική μορφή και έτσι σταδιακά οι ποδηλάτες θα διασχίσουν ολόκληρη την ήπειρο, επισκεπτόμενοι ιστορικά μνημεία, πανέμορφες βουνοπλαγιές και αστικά κέντρα.

Ο παίκτης αναλαμβάνει ουσιαστικά τον έλεγχο μιας ομάδας έξι αθλητών, με τη δυνατότητα να εναλλάσσει τον έλεγχό τους ανά πάσα στιγμή. Μείζονος σημασίας αποτελεί η μπάρα με την αντοχή του εκάστοτε ποδηλάτη, αν και τελικά η φιλοσοφία του τίτλου τον μεταμορφώνει από μία καθαρά αθλητική δημιουργία σε μια πρόταση που η στρατηγική και οι σωστές κινήσεις είναι το παν.

Πιέζοντας την δεξιά σκανδάλη –η δοκιμή βασίστηκε στην έκδοση του τίτλου για το Xbox 360- ο αναβάτης κάνει συνεχώς πετάλι. Αναμενόμενα, η αντίστοιχη αριστερή έχει αναλάβει τον ρόλο του φρένου, πιέζοντας το LB αλλάζει ταχύτητα, ενώ με το RB ο αθλητής σκύβει επάνω στο ποδήλατο για καλύτερη αεροδυναμική στις κατηφόρες. Το πλήκτρο Α έχει σαν αποτέλεσμα την έντονη επιτάχυνση, ενώ όπως θα ανέμενε ο καθένας, δεν απουσιάζει γνωστό ισοτονικό πότο, το οποίο αναπληρώνεται σε συγκεκριμένα σημεία της εκάστοτε διαδρομής.

Κατά την εκκίνηση ενός αγώνα, δημιουργείται η εσφαλμένη εντύπωση πως τα πάντα είναι ιδιαίτερα απλά, μιας και ο παίκτης με χαρακτηριστική άνεση θα πεταχτεί μπροστά και θα αφήσει τους πάντες πίσω του. Όμως, στο αμέσως επόμενο χιλιόμετρο η φυσική του κατάσταση θα τον προδώσει και έτσι θα βρεθεί στην ουρά της κατάταξης, περιστοιχισμένος από αμέτρητους αντιπάλους, που διακρίνονται μεταξύ άλλων και για τη χαμηλή τους νοημοσύνη.

Ο παίκτης θα πρέπει να κινείται συνεχώς έξυπνα, παρατηρώντας την αντοχή του αθλητή του, πιέζοντας στα σημεία που πρέπει, να επιταχύνει μόνο όταν αυτό είναι απαραίτητο και κυρίως, να προσέχει να έχει κοντά του τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του. Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να αναλαμβάνει τον έλεγχο ενός άλλου ποδηλάτη της ομάδας του ή θα είναι σε θέση να δίνει κάποιες υποτυπώδεις εντολές, αν και εδώ έρχονται στην επιφάνεια τα σοβαρά προβλήματα του τίτλου.

Τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, όπως δυστυχώς και το σύνολο των αθλητών που βρίσκονται στο δρόμο, δεν διακρίνονται για την στοιχειώδη εξυπνάδα τους, δημιουργώντας πολλά προβλήματα στην εξέλιξη ενός αγώνα. Η απουσία collision detection απλά επιβαρύνει την κατάσταση μέσα στο χάος που υπάρχει, ενώ οι ποδηλάτες της ίδιας ομάδας θα βρίσκονται σκόρπιοι τόσο στο εμπρός όσο και στο πίσω της κατάταξης, αλλά ποτέ στο πλευρό του παίκτη.

Σαν να μην έφταναν αυτά, ποτέ δεν θα δίνουν προσοχή στις εντολές, ενώ και η φυσική τους κατάσταση τις περισσότερες φορές θα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, αχρηστεύοντας την επιλογή που έχει ο παίκτης να αναλάβει τον έλεγχό τους. Δυστυχώς οι αντίπαλοι δεν φαίνεται να εμφανίζουν σχεδόν ποτέ σημάδια κόπωσης, δημιουργώντας μια ανισότητα στους αγώνες, που σε συνδυασμό με την απουσία επιλογής επιπέδου δυσκολίας, θα απομακρύνουν τους παίκτες από τον τίτλο σε πολύ μικρό χρόνο.

Το Le Tour de France 2014 δυστυχώς ξεχνάει πως το ποδήλατο πάνω από όλα είναι ένα διασκεδαστικό μέσο και φαίνεται να επικεντρώνει την προσοχή του αποκλειστικά και μόνο στη σωστή διαχείριση της φυσικής κατάστασης του αναβάτη. Σαφέστατα κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην πραγματικότητα, αλλά μέσα στα στενά πλαίσια ενός videogame, γνώμη μας είναι πως η ομάδα ανάπτυξης θα έπρεπε να ακολουθήσει μια διαφορετική οδό, περισσότερο “αγωνιστική”.

Έτσι, ο γύρος της Γαλλίας καταντάει γρήγορα μια βαρετή και ανούσια περιπέτεια, με τον παίκτη να διαβαίνει μέσα από εκνευριστικά επαναλαμβανόμενα και άσχημα στην εμφάνιση περιβάλλοντα της γαλλικής υπαίθρου. Ο τεχνικός τομέας συνεχίζει για ακόμα μια χρονιά να απογοητεύει, με χοντροκομμένους στην εμφάνιση αθλητές και ποδήλατα, ενώ τα όσα συμβαίνουν εκτός διαδρομής δεν αξίζουν αναφοράς.

Δυστυχώς απουσιάζουν εντελώς οι διάφορες μηχανές των τηλεοπτικών συνεργείων, τα κινητά συνεργεία, οι βλάβες, οι πτώσεις, ακόμα και οι παλαβοί τουρίστες, που με τον τρόπο τους προσπαθούν να εμψυχώσουν τους αναβάτες ή έστω επιθυμούν να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας επάνω τους. Γενικότερα ο τίτλος παρουσιάζεται δίχως ζωή, δίχως σπιρτάδα, ενώ η απουσία μιας στοιχειώδους μουσικής υπόκρουσης, θα κάνει τα σχόλια του αρχηγού της ομάδας ακόμα πιο βαρετά.

Η αλήθεια είναι πως πριν ακόμα το Le Tour de France 2014 τοποθετηθεί στο Xbox 360, οι απαιτήσεις μιας για τη νέα πρόταση της Focus Home Interactive δεν ήταν και τόσο υψηλές. Ο τίτλος συνεχίζει την παράδοση της σειράς, κινούμενος σε χαμηλά επίπεδα ποιότητας και όταν τελικά τα φώτα σβήσουν και η διοργάνωση λάβει τέλος, θα καταλήξει στο ράφι με τα αζήτητα.

To review βασίστηκε στην Xbox 360 έκδοση του παιχνιδιού.