Killing Floor 2
Killing me softly...
Killing me softly…
Το 2008, οι άνθρωποι της Treyarch, θέλοντας να πρωτοτυπήσουν στον τίτλο που ετοίμαζαν εκείνη την περίοδο για λογαριασμό της γνωστής σειράς Call of Duty, πρόσθεσαν ένα ιδιαίτερο mode που έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αρκετά FPS παιχνίδια μέσα στα επόμενα χρόνια. Ο λόγος, φυσικά, γίνεται για το Nazi Zombies mode, για το οποίο θα μπορούσε κάποιος να πει πως ξεπέρασε κάθε προσδοκία των developers και του κοινού. Με το πέρασμα του πρώτου χρόνου από την κυκλοφορία του Call of Duty: World at War, η Tripwire Interactive κατάφερε να κυκλοφορήσει το Killing Floor, που αρχικά ξεκίνησε ως ένα mod του Unreal Tournament 2004, αλλά η λογική του ταυτιζόταν αρκετά με αυτήν του Nazi Zombies mode.
Πλέον, εν έτει 2015, η Tripwire Interactive έρχεται για μια ακόμη φορά να καθηλώσει το κοινό της στους υπολογιστές, αναγκάζοντας τους παίκτες να “ξεσκονίσουν” τις συνεργατικές δεξιότητες τους μέσω του Killing Floor 2. Αν και είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο και λείπουν βασικά τμήματά του, ο τίτλος προδίδει -μέσω της Early Access- τις κατευθυντήριες οδούς που πρόκειται να ακολουθήσει. Αρχικά, όσον αφορά το Killing Floor 2, πρέπει να σημειωθεί πως το σενάριο εστιάζει σε μια περίοδο αρκετά κοντά σε αυτήν που λάμβανε χώρα ο πρώτος τίτλος, με τα Zombies (a.k.a. Zeds) να σπέρνουν για μία ακόμα φορά τον τρόμο σε διάφορες μεριές του πλανήτη ως πειραματόζωα ενός τρελού επιστήμονα. Ο συγκεκριμένος επιστήμονας, λατρεύοντας το έργο του, θέλησε να τροποποιήσει και ο ίδιος τον εαυτό του, ώστε να μοιάζει με τα “παιδιά” του, γεγονός που τον καθιστά το ιδανικό Boss για κάθε πίστα του παιχνιδιού. Βέβαια, καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού δεν αιτιολογούνται οι πράξεις του ή το διαβολικό του σχέδιο ώστε να αποτυπωθεί ένα υποτυπώδες σενάριο μέσα στο παιχνίδι. Ως επακόλουθο των προαναφερθέντων, η ιστορία του παιχνιδιού ομολογουμένως δεν έχει να προσφέρει τίποτα ουσιώδες στον παίκτη (μέχρι στιγμής τουλάχιστον).
Η δομή του παιχνιδιού είναι πολύ απλή ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία πως ανήκει στην κατηγορία των FPS survival παιχνιδιών με waves. Τόσο ο βαθμός δυσκολίας όσο και το σύνολο των waves δίνονται στους παίκτες μέσα από τις προκαθορισμένες επιλογές του παιχνιδιού, χωρίς όμως αυτό να επηρεάζει άλλα in-game κομμάτια. Οι χάρτες του παιχνιδιού δίνουν τη δυνατότητα στους παίκτες να οργανώσουν την στρατηγική τους και να επιλέξουν την ιδανικότερη τοποθεσία μέσα στη μεγάλη έκταση της πίστας, ώστε οι πιθανότητες επιβίωσης να είναι αρκετές. Με την εξολόθρευση κάθε ορδής τεράτων, το παιχνίδι προσφέρει στους παίκτες ένα μικρό χρονικό διάστημα ώστε να ανασυνταχθούν και να επισκεφθούν το market που εμφανίζεται κάθε φορά σε τυχαία μέρη του χάρτη. Στο market, οι παίκτες μπορούν να αγοράσουν πυρομαχικά, όπλα και armor ή να πουλήσουν κάτι που δεν τους είναι αναγκαίο. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί πως οι αγοραπωλησίες μέσα στο παιχνίδι γίνονται με in-game χρήματα που αποκομίζονται κατά την εξόντωση των Zeds ή από το money drop που έχουν τη δυνατότητα όλοι οι παίκτες να κάνουν ώστε να βοηθήσουν του συμπαίκτες τους.
Οι servers του παιχνιδιού μπορούν να φιλοξενήσουν έως και έξι παίκτες ταυτόχρονα χωρίς την ύπαρξη οποιουδήποτε προβλήματος delay ή lag, προσφέροντας μια όμορφη και σταθερή εμπειρία μέσα στο παιχνίδι, ώστε ο παίκτης να μην τυραννιέται με κάποιο άλλο πρόβλημα πέραν των τεράτων. Βέβαια, το Killing Floor 2 προσφέρει και τη δυνατότητα offline mode, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν συνιστάται η ενασχόληση του παίκτη με το συγκεκριμένο mode και αυτό επειδή ο βαθμός δυσκολίας -ακόμα και στο normal difficulty- είναι εξαιρετικά υψηλός λόγω των τεράστιων ορδών από τέρατα που θα κληθεί ο παίκτης να αντιμετωπίσει.
Παράλληλα, το Killing Floor 2 ως σύγχρονος online τίτλος, δίνει τη δυνατότητα στον παίκτη να διακοσμήσει έναν από τους επτά διαθέσιμους χαρακτήρες μέσω των προκαθορισμένων επιλογών, ώστε η εμφάνισή του μέσα στο match να μην περνάει απαρατήρητη. Αφού τελειώσετε με τον καλλωπισμό του χαρακτήρα σας, θα πρέπει να καταλήξετε σε ποια από τις τέσσερις κλάσεις θα εστιάσετε την προσοχή σας. Οι κλάσεις κινούνται σε κλασσικά μονοπάτια, με τον Berseker να “tankάρει” μέσα στο παιχνίδι μέσω του close combat, τον Field Medic να φροντίζει τη μπάρα υγείας των παικτών εξ αποστάσεως και, τέλος, τον Commando και τον Support να συντελούν ουσιαστικά στο ίδιο έργο, τον αφανισμό των Zeds. Βέβαια, ο ορισμός “κλάση” για τους χαρακτήρες δόθηκε καθαρά και μόνο για το θεαθήναι.
Οι μόνες διαφοροποιήσεις που υπάρχουν στις κατηγορίες αφορούν αποκλειστικά και μόνο στα Perks που διαθέτει η κάθε κλάση. Τα Perks είναι ξεχωριστά σε κάθε παίκτη και αναβαθμίζονται μονάχα από το XP που θα αποκομίσετε παίζοντας ξεχωριστά τον κάθε ρόλο. Η απόκτηση των συγκεκριμένων perks αρχικά θα σας φανεί βαρετή και αδιάφορη, αλλά σε βάθος χρόνου θα συνειδητοποιήσετε πως ο ρόλος τους είναι καθοριστικός για τη δυσκολία του παιχνιδιού. Βέβαια, το εύλογο ερώτημα που θα μπορούσε να προβληματίσει κάποιον είναι το εξής: “Τι το ιδιαίτερο μπορεί να έχει ένας τόσο κοινότυπος τίτλος, ώστε να μπορέσει να πείσει τους FPS gamers να ασχοληθούν μαζί του;”. Η απάντηση όσον αφορά το Killing Floor 2 είναι πολύ απλή και αυτή είναι η εξαιρετικά ρεαλιστική αίσθηση του shooting.
Οι δημιουργοί της Tripwire Interactive έκαναν εξαιρετική δουλειά στο θέμα των όπλων και έτσι η αίσθηση -αλλά και ο ήχος- απογειώνει την εμπειρία μέσα στο παιχνίδι χωρίς να υπάρχουν υπερβολές. Το οπλοστάσιο του παιχνιδιού στην παρούσα φάση ικανοποιεί τις ανάγκες των παικτών, μέχρι τη στιγμή που θα γίνει η προσθήκη των επιπλέον όπλων όπως και υποσχέθηκαν οι developers. Κάθε κλάση μέσα στο παιχνίδι έχει τη δική του κατηγορία όπλων, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως ο παίκτης δέχεται κάποιον περιορισμό στο θέμα της αγοράς των όπλων σε in-game επίπεδο. Το σημείο όπου γίνεται έντονα αντιληπτή η λεπτομέρεια που πρόσθεσαν οι δημιουργοί του παιχνιδιού στα όπλα, είναι εκεί που κάποιος παίκτης κάνει combo και ο χρόνος σχεδόν παγώνει ώστε οι παίκτες να ζήσουν μερικά δευτερόλεπτα την εμπειρία του παιχνιδιού σε slow motion, εμπλουτισμένη με μια ασπρόμαυρη χρωματική παλέτα που αποδίδει ένα διαφορετικό τόνο στο παιχνίδι.
Περνώντας στον οπτικοακουστικό τομέα, θα μπορούσε κανείς να πει κανείς πως ο τίτλος αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα, επειδή ο οπτικός τομέας δείχνει να έχει μείνει αρκετά χρόνια πίσω (προτιμήθηκε ξανά η Unreal Engine 3 αντί της τέταρτης έκδοσης). Στον αντίποδα, η ηχητική υπόκρουση είναι τέλεια εναρμονισμένη με τη δράση μέσα στο παιχνίδι. Η επιλογή των metal κομματιών ως η ηχητική επένδυση κατά τη διάρκεια των μαχών αποτελεί τη βέλτιστη λύση ώστε να αποδωθεί στον τίτλο το κάτι διαφορετικό που δεν θα αφήσει αδιάφορο κανέναν gamer, ασχέτως των μουσικών προτιμήσεών του. Να τονίσουμε, βέβαια, πως το Killing Floor 2 βρίσκεται σε στάδιο Early Access, οπότε υπάρχει το ενδεχόμενο ο οπτικός τομέας του, καθώς και άλλα μικροπροβλήματα, να διορθωθούν μέχρι την πλήρη κυκλοφορία του.
Σε αυτή τη φάση το Killing Floor 2 μοιάζει ως μια ιδανική λύση για “διάλειμμα από τους μεγάλους τίτλους”, καθώς προωθεί με επιτυχημένο τρόπο το “παρεΐστικο στυλάκι”, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει εξαιρετική αίσθηση στα όπλα. Αλλά για να ξεπεράσει αυτό το στάδιο και να κερδίσει μια θέση ανάμεσα στις μεγάλες κυκλοφορίες, πρέπει διορθωθούν αρκετά ψεγάδια. Αναμένουμε με αγωνία και ενδιαφέρον το τελικό έργο που θα παραδώσει η Tripwire μέχρι το τέλος της χρονιάς, όταν δηλαδή το παιχνίδι της θα γίνει διαθέσιμο πλήρως σε PC και PS4.
