Devil’s Third
Bloody's Third.
Bloody’s Third.
Το ταξίδι της ανάπτυξης και της κυκλοφορίας του Devil’s Third ήταν περίεργο. Με την ίδρυση του Valhalla Game Studios, ο τίτλος είχε υποστηριχθεί/ χρηματοδοτηθεί από την THQ και προοριζόταν να κυκλοφορήσει στα PlayStation 3 και Xbox 360. Όμως, με το κλείσιμο της εκδότριας εταιρίας το 2013, το μέλλον του ήταν αβέβαιο, μέχρι που, απρόσμενα, το 2014 η Nintendo ανακοίνωσε ότι θα αναλάβει το ρόλο του Publisher για το νέο αυτό εγχείρημα του Itagaki και την προσθήκη αυτού του ιδιαίτερου τίτλου στη βιβλιοθήκη του Wii U. Η ιστορία του Devil’s Third έχει ως εξής: Έχουμε τον έλεγχο του Ivan, ο οποίος καταδικάστηκε σε 850 χρόνια φυλάκιση με την κατηγορία της τρομοκρατίας. Όμως, ο πρώην μισθοφόρος ελευθερώνεται νωρίτερα από την προγραμματισμένη ποινή του, όταν η τρομοκρατική ομάδα όπου ανήκε εξαπέλυσε μια επίθεση που διέκοψε τη λειτουργία δορυφόρων και ηλεκτρικών οπλών. Η κυβέρνηση δίνει την εντολή της αποφυλάκισής του, ώστε να αξιοποιήσει τις γνώσεις του ενάντια στους πρώην συντρόφους του.
Το Devil’s Third είναι επί της ουσίας ένα action, shooter/ brawler. Ο εξοπλισμός που μπορεί να έχει ο χαρακτήρας μας είναι ένα όπλο για κοντινή μάχη και δύο όπλα πυρός. Tα όπλα που έχουμε ανά αποστολή διαφέρουν, και αυτό διότι εφόσον νικήσουμε έναν εχθρό, μπορούμε να του πάρουμε το όπλο που είχε στην κατοχή του. Tο παιχνίδι μάς ξεκινάει με το να έχουμε τον παραδοσιακό λοστό και στην πορεία αλλάζουμε σε μαχαίρια κ.α. Το εντυπωσιακό είναι ότι το κάθε όπλο διαθέτει διαφορετική κίνηση επίθεσης (animation attack) και εύρος ανάλογα του είδους του. Η μάχη, όπως είχαμε γράψει και στο αντίστοιχο preview που είχε γίνει για το παιχνίδι, παραμένει αρκετά γρήγορη με σωστή αίσθηση των οπλών, με την ίδια την μάχη και την κίνηση του χαρακτήρα να είναι πολύ ομαλή και γρήγορη σε σχέση με το κάθε όπλο που χειριζόμαστε ανά στιγμές και με κύριο πρωταγωνιστή τη σωστή συνύπαρξη/ ισορροπία μεταξύ όλων των ειδών των οπλών που βρίσκουμε, όπως μαχαίρια, katana, πολυβόλα, εκτοξευτές ρουκετών κ.α., τα οποία παίρνουμε από τους ηττημένους εχθρούς και μπορούμε να τα αλλάξουμε στιγμιαία για την αντιμετώπιση του κάθε αντιπάλου.
Εφόσον μιλάμε για παιχνίδι του Itagaki, δεν μπορεί να λείπει το άφθονο αίμα και οι διαμελισμοί των εχθρών, διαμελισμοί που προέρχονται από όλων των ειδών τα όπλα. Η κίνηση του χαρακτήρα στο χώρο είναι αρκετά γρήγορη και βρίσκεται πάντα σε αρμόνια με τη μάχη που πραγματοποιείται, ενώ οι εχθροί ποικίλουν και προσφέρουν σημαντική πρόκληση. Κάποιοι έχουν όπλα κοντινής πρόσβασης, που σημαίνει ότι τρέχουν προς τον παίκτη και εκτελούν κατά μέτωπο επίθεση, ενώ υπάρχουν και οι εχθροί με όπλα, οι οποίοι βρίσκουν κάλυψη στο χώρο και επιτίθενται μόλις βρεθούμε στο οπτικό τους πεδίο.
Ο “κανονικός” βαθμός δυσκολίας στο Devil’s Third είναι πολύ ισορροπημένος, αν και οι εχθροί μπορούν να γίνουν αρκετά επιθετικοί και να υπερισχύουν αριθμητικά ανά περιπτώσεις. Όμως, η δυσκολία στο νέο παιχνίδι του Itagaki -που είναι γνωστός… σαδιστής- σίγουρα δεν είναι άδικη, εφόσον με κάθε όπλο και με τη γρήγορη κίνηση του χαρακτήρα μας μπορούμε να προσεγγίσουμε τον κάθε εχθρό με διαφορετικό τρόπο, όπως να τρέξουμε κατευθείαν επάνω του για κοντινή μάχη ή να βρούμε κάλυψη ώστε να τον πυροβολήσουμε από μακριά. Κάνοντας δοκιμές, διαπιστώσαμε ότι οι διαφορές από την ελάχιστη δυσκολία προς τη μέγιστη είναι ελάχιστες, με σημαντικότερο το γεγονός ότι δεχόμαστε λιγότερη ζημιά και οι εχθροί είναι πιο αδρανείς στον Casual βαθμό, ενώ στο Hardcore οι εχθροί απλά προξενούν περισσότερη ζημιά. Επίσης, το βολικό σημείο με τα όπλα είναι ότι δεν υπάρχει η παραδοσιακή κάμερα των Third person Shooters (η κάμερα πάνω και πίσω από τον ώμο). Αντιθέτως, η κάμερα παραμένει πίσω από τον χαρακτήρα ώστε να μην διακοπεί η γρήγορη ροή της μάχης. Επιπλέον, υπάρχει και τη ενδιαφέρουσα προσθήκη του να μπορείς να στοχεύσεις μέσω οπτικής γωνίας πρώτου προσώπου, ώστε να έχεις καλύτερη στόχευση και αίσθηση του όπλου.
Πέρα από τις κανονικές μάχες που έχουμε ανά αποστολές, υπάρχουν και τα αντίστοιχα Boss Fights, τα οποία βεβαίως είναι εξαιρετικά. Και αυτό οφείλεται όχι μόνο στην απεικόνιση τους ως χαρακτήρες, αλλά και ως μάχες, οι οποίες θα δοκιμάσουν τις ικανότητες του παίκτη να διαβάζει τις κινήσεις του αντιπάλου, ώστε να βρει το κατάλληλο περιθώριο για να μπορέσει να αντεπιτεθεί. Αν και κάποια Bosses έχουν μια κίνηση “one hit kill”, οι μάχες μαζί τους δεν είναι άδικες από τη στιγμή που στο παιχνίδι υπάρχει η γνώστη ανανέωση ενέργειας (health regeneration). Αυτό σημαίνει πως όταν βρισκόμαστε σε κάλυψη ή δεν δεχόμαστε ζημιά από εχθρούς, η ενέργεια του Ivan ανανεώνεται πλήρως. Oπότε, τα εν λόγω Bosses, σε κάθε περίπτωση, αποτελούν ιδιαίτερη και ιδανική πρόκληση.
Το Devil’s Third χωρίζεται σε αποστολές και καλούμαστε ανά περίπτωση να πετύχουμε κάποιους στόχους για την ολοκλήρωσή τους. Αν και αυτές οι αποστολές είναι γραμμικές -όπως και συνηθίζεται σε αυτά τα παιχνίδια- το πλήθος και η ποικιλία των αντίπαλων σε κάθε χώρο περισσότερο εκπλήσσει πάρα απογοητεύει. Επιπλέον, υπάρχουν και αρκετά, μυστικά Collectibles σε κάθε αποστολή, που λειτουργούν ως δέλεαρ για επιστροφή σε αυτές. Ο τεχνικός τομέας του τίτλου στην κονσόλα της Nintendo είναι αξιοπρεπής, με τα Cutscenes να αποδίδουν ιδιαίτερη λεπτομέρεια στις φιγούρες των χαρακτήρων και με τα γραφικά in-game -χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο- να βρίσκονται σε ικανοποιητικά επίπεδα και να προσφέρουν μια αξιόλογη εμπειρία. Όμως, αυτό που δυστυχώς κάνει άσχημη εντύπωση, είναι ότι ανά στιγμές που υπάρχει πλήθος εχθρών ταυτόχρονα στην οθόνη, το παιχνίδι παρουσιάζει frame drops, με αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις να επηρεάζεται σημαντικά ο ρυθμός της μάχης. Επιπλέον, οι δυνατότητες του Gamepad περιορίζονται στο να μπορεί να παιχθεί το παιχνίδι εξ ολοκλήρου off screen. Τέλος, σε ό,τι αφορά το τεχνικό κομμάτι, ο ηχητικός τομέας είναι αρκετά προσεγμένος με εντυπωσιακά εφέ και μουσική που ταιριάζει απόλυτα στο ύφους του τίτλου και αλλάζει ανά περίσταση.
Το Online κομμάτι του Devil’s Third ξεκινά με τη διαδικασία να δημιουργήσουμε το δικό μας Avatar, στον οποίο μπορούμε να τροποποιήσουμε πλήρως τον εξοπλισμό του -από τα ρούχα και τα όπλα μέχρι και να αλλάξουμε φωνή στον χαρακτήρα μας. Βεβαίως, όλα αυτά πραγματοποιούνται με το ανάλογο αντίτιμο, το οποίο αποκτάμε από τις αποστολές που βρίσκονται στο online τμήμα του τίτλου. Το online mode χωρίζεται σε δυο κατηγορίες: τα Drills και τα Siege Match. Στην παρούσα φάση που γράφεται το review, πρόσβαση υπάρχει μόνο στα Drills, όπου υπάρχουν διάφορες μίνι αποστολές με χρονική διάρκεια και μπορούν να συμμετέχουν μέχρι 16 παίκτες. Κάποιες από τις αποστολές είναι το Team Deathmatch, οπού συμμετέχουμε ως ομάδα με σκοπό να νικήσουμε τον αντίπαλο, το Battle Royal, όπου βρίσκουμε το κλασσικό “ένας εναντίον όλων” και διάφορα αλλά modes, τα οποία έχουν τις δίκες τους συνθήκες για την επίτευξη της νίκης. Σε κάθε περίπτωση, μετά το περάς της αποστολής, ο παίκτης ανταμείβεται με εμπειρία, επίπεδα και λεφτά, τα οποία χρησιμοποιεί ώστε να εξοπλίσει το χαρακτήρα του, όπως το να επιλέξει ανάμεσα σε διάφορα όπλα, όπως πολυβόλα, καραμπίνες, φλογοβολά κ.λπ. ή σε κοστούμια, τα οποία δίνουν και αυτά τα δικά τους χαρακτηριστικά. Tο Online κομμάτι του Devil’s Third παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον με αυτές τις επιλογές και γενικά δεν παρατηρήθηκε πρόβλημα σύνδεσης με τους servers ή προβλήματα lagging στο ίδιο το παιχνίδι, τουλάχιστον στην περίοδο που ασχοληθήκαμε για την ετοιμασία του review.
Το τελικό συμπέρασμα που βγάζουμε από το νέο πόνημα του Itagaki, είναι ότι το Devil’s Third έχει γρήγορο ρυθμό μάχης, εξαιρετικά και ιδιαίτερα Boss Fights και αρκετό online περιεχόμενο, με το μελανό σημείο του να εντοπίζεται στην παρουσία frame drop -στις στιγμές που υπάρχει πλήθος εχθρών- με αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις να επηρεάζεται ο ρυθμός του. Παρόλα αυτά, το νέο εγχείρημα του εκκεντρικού Ιάπωνα δημιουργού αποτελεί έναν ωραίο, “ματωμένο” τίτλο για την κονσόλα της Nintendo.
