Πάντοτε θα συναντάτε μπροστά σας κάποια καινούρια παράμετρο που αλλάζει τον τρόπο προσέγγισης για την επίλυση ενός ακόμα λαβυρίνθου ή το συνδυασμό παραμέτρων που ήδη έχετε συναντήσει. Υπόψιν, αρκετοί από τους γρίφους θα χρειαστούν στυλό και χαρτί για την ευκολότερη κατανόηση και επίλυσή τους, κάτι που στα δικά μας… χαρτιά αποτελεί ένα ατού για το παιχνίδι, θυμίζοντας παλιότερες adventure εποχές. Ο συνδυασμός χειριστηρίου με στυλό εντείνει την αίσθηση πως ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν απαιτητικό γρίφο, πολλαπλασιάζοντας τελικά την ικανοποίηση όταν καταφέρουμε να τον αποκωδικοποιήσουμε. Η αλληλεπίδραση των λύσεων με τον περιβάλλοντα χώρο αποτελεί μία δευτερεύουσα και απτή επιβράβευση, που δίνει την απαραίτητη ώθηση στο παιχνίδι ώστε να ξεφύγει από την παγίδα του να χαρακτηριστεί ως ένα mobile παιχνίδι “μασκαρεμένο” σε τίτλο μεγαλύτερου βεληνεκούς. Άλλωστε, η άρρηκτη σύνδεση που έχουν γενικότερα οι γρίφοι με το περιβάλλον είναι αρκετή για να αποφευχθεί αυτή η κατηγοριοποίηση του Witness, με την αρνητική της έννοια.

Το νησί αποτελεί έναν πρωταγωνιστή από μόνο του, χάρη στην εξαιρετική διαρρύθμιση και αρχιτεκτονική του. Σε καμία περίπτωση δεν είναι από τους μεγαλύτερους open world χάρτες που έχουμε δει, το αντίθετο μάλιστα. Δε θα μας φαινόταν περίεργο αν μας έλεγε κάποιος ότι σε 5-10 λεπτά μπορεί να περπατήσει περιμετρικά όλο το νησί. Όμως, είναι εμφανές ότι ο Blow δεν ήθελε να δημιουργήσει έναν αχανή κόσμο απλά και μόνο για να κερδίσει τις εντυπώσεις με το στείρο μέγεθός του. Αντιθέτως, “έχτισε” έναν κόσμο που φαίνεται πραγματικά γεμάτος και συμπαγής, περιέχοντας ακριβώς τα απαραίτητα περιβάλλοντα που χρειαζόταν για τους εκατοντάδες γρίφους. Παρά το μικρό μέγεθος του νησιού, θα βρεθείτε σε διάφορες ενδιαφέρουσες θεματικές περιοχές, όπως ένα μνημείο στην έρημο, ένα ανάκτορο κ.λπ., περιοχές που προκαλούν το ενδιαφέρον χάρη στον όμορφο σχεδιασμό τους , το μυστήριο που αποπνέουν αλλά και λόγω των νέων γρίφων που περιέχουν.

The Wtiness image 04

Οι περισσότερες από τις οθόνες στις οποίες απεικονίζονται οι γρίφοι, ενώνονται μεταξύ τους με καλώδια, τα οποία ενεργοποιούνται κατόπιν της επίλυσής τους. Αυτά τα καλώδια οδηγούν συνήθως σε περαιτέρω γρίφους, που συχνά καταλήγουν στο ξεκλείδωμα κάποιας πόρτας, στην ενεργοποίηση ενός μηχανισμού ή στη δημιουργία προϋποθέσεων για την επίλυση ενός μεγαλύτερου, ενοποιημένου γρίφου. Η ενδιαφέρουσα υπόσταση του νησιού, όμως, δεν περιορίζεται στην αλληλεπίδραση που έχουμε με το περιβάλλον. Η ζωηρή παλέτα των χρωμάτων, σε συνδυασμό με το άκουσμα αποκλειστικά και μόνο ambient ήχων, συνθέτουν μία γαλήνια και χαλαρωτική εμπειρία, συνθέτοντας τελικά μία εξωτική τοποθεσία που καλλιεργεί επιτυχώς την ανάγκη για εξερεύνησή της. Ο συνδυασμός γαλήνιου τοπίου και γρίφων καταφέρνει επιτυχώς να δημιουργήσει στο μυαλό την ευχάριστη εικόνα κυριακάτικων ήρεμων πρωινών, με ζεστό καφέ και σταυρόλεξο στο χέρι.

Η open world φύση του παιχνιδιού επιτρέπει την ελεύθερη περιήγησή μας σε όλο το νησί, πλην του τελευταίου κομματιού του, κάτι που σημαίνει πως εάν κολλήσετε σε κάποιο γρίφο, μπορείτε πολύ απλά να συνεχίσετε σε κάποιο άλλο σημείο του νησιού, ώστε να δοκιμάσετε τις ικανότητές σας προτού επιστρέψετε στο σημείο όπου είχατε κολλήσει -με καθαρό μυαλό πλέον. Η συμπαγής δομή του νησιού είναι τέτοια ώστε να μην έρχεται ποτέ η κόπωση από το αναπόφευκτο backtracking. Όλες οι τοποθεσίες του νησιού δείχνουν σαν να είναι πάντοτε σε απόσταση αναπνοής, χωρίς όμως να δημιουργείται η αίσθηση του περιορισμένου ή κλειστοφοβικού χώρου.

The Wtiness image 05

Φτάνοντας σιγά σιγά στο τέλος του κειμένου, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθούμε στον ευφυή τρόπο που ο Jonathan Blow θέλησε να αποδώσει τις φιλοσοφικές του ανησυχίες μέσω της επίσκεψής μας στο νησί. Αν και φαινομενικά το Witness δείχνει ως ένα απλοϊκό παιχνίδι γρίφων, ο Blow καταφέρνει με μία ανεπαίσθητη και σταδιακή μέθοδο να προσφέρει ένα φιλοσοφικό υπόβαθρο αναφορικά με την ικανότητά μας να αναπτύσσουμε το βαθμό κατανόησης του περιβάλλοντος όπου βρισκόμαστε, όσο περισσότερο γινόμαστε κοινωνοί των κανόνων και νόμων που το καθορίζουν. Αυτή η βαθύτερη υπόσταση του παιχνιδιού έρχεται αρκετά αργότερα, όσο θα πλησιάζετε στον τελικό στόχο της κατάκτησης της κορυφής του νησιού.

Η φιλοσοφική προέκταση του παιχνιδιού γίνεται εμφανής μόνο σε όσους θελήσουν να δουν πέρα από τους γρίφους αυτούς καθαυτούς, σε ένα παιχνίδι όπου οι φιλοσοφικές ανησυχίες του Jonathan Blow αποτυπώνονται με απόλυτα διακριτικό τρόπο, μία προσέγγιση που δίνει μεγαλύτερη αξία στην ανακάλυψη του βαθύτερου νοήματος που κρύβεται πίσω από το παιχνίδι, το οποίο μάλιστα μπορεί να επεκταθεί πέρα από τα όριά του. Αξίζει να σημειωθεί ότι μία κρυφή κινηματογραφική αίθουσα εντός του παιχνιδιού προβάλλει ορισμένα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα βίντεο, από ομιλίες και διαλέξεις επιστημόνων και φιλοσόφων, που εκτός από το βαθυστόχαστο περιεχόμενό τους είναι έμμεσα συνδεδεμένα με το περιεχόμενο του νησιού, βοηθώντας σημαντικά την κατανόηση του λόγου ύπαρξης του τελευταίου. Το Witness θα μπορούσε άνετα να συγκριθεί με δεκάδες παιχνίδια γρίφων, με πρώτο και καλύτερο ίσως το Myst, το οποίο άλλωστε ήταν βασική πηγή έμπνευσης του δημιουργού, όπως ο ίδιος παραδέχεται. Όμως, το Witness έχει δημιουργηθεί βάσει ιδεών που είναι τόσο καλά δουλεμένες και συνδεδεμένες μεταξύ τους, ώστε το τελικό αποτέλεσμα -όσο και αν φαίνεται επιφανειακά ως “ένα ακόμα παιχνίδι γρίφων”- τελικά καταφέρνει επάξια να φύγει από την σκιά άλλων γιγάντων του είδους και τελικά να σταθεί δίπλα τους.

The Wtiness image 06

Το “ζουμί” του τίτλου, που δεν είναι άλλο από τους γρίφους, είναι εξαιρετικά αποδομένο, ώστε να προσφέρονται συνεχώς καινούρια και απαιτητικά παζλ, δίχως να δημιουργούνται σημάδια επανάληψης, αποφεύγοντας παράλληλα γρίφους (πλην ελαχίστων περιπτώσεων) που να γίνονται τόσο περίπλοκοι ώστε να δημιουργούν εκνευρισμό και τελικά ανακούφιση κατά την επίλυσή τους αντί για πείσμα και ικανοποίηση. Το Witness απευθύνεται σε όσους έχουν την υπομονή να πάρουν το χρόνο τους ώστε να εξερευνήσουν σπιθαμή προς σπιθαμή το νησί και να πεισμώσουν στους πιο δύσκολους γρίφους, αντί να ανατρέξουν στην εύκολη λύση του internet. Όσοι ψάχνατε έναν καθαρόαιμο τίτλο με γρίφους, με τεράστιο υλικό, που όμως αποφεύγει την παγίδα της επανάληψης, και βρίθει από μυστικά, πλησιάστε άφοβα (είπαμε ότι φτάσαμε στον τερματισμό με περίπου 400 λυμένους γρίφους από τους περίπου 650;).

Θεωρείστε ως ένα μεγάλο ατού του τίτλου, την ικανότητά του να δημιουργεί φιλοσοφικά ερωτήματα με έναν διακριτικό αλλά παράλληλα έντονο τρόπο, όπως θα μπορούσε να επιτευχθεί αποκλειστικά από το μέσο των βιντεοπαιχνιδιών. Εν κατακλείδι, ο Jonathan Blow πιστεύουμε πως θα είναι ένας δημιουργός που θα μας απασχολήσει πολύ περισσότερο στο μέλλον. Ελπίζουμε μόνο να μην του πάρει άλλα οχτώ χρόνια…