Item: Heavy Rain
Rating: 8.5

Jason! Jason! Jason!!!

“David Cage”, ένα όνομα που σίγουρα πολλοί αναγνωρίζουν. Ο εκκεντρικός δημιουργός της Quantic Dream, υπεύθυνη εταιρεία για μερικά ιδιαίτερα παιχνίδια, είναι από τις ελάχιστες φιγούρες της βιομηχανίας που μπορούν είτε να “αγαπηθούν” είτε να “μισηθούν”. Τίποτα ενδιάμεσο. Το ίδιο μπορεί φυσικά να ειπωθεί και για τα παιχνίδια του, τα οποία έχουν δεχθεί εξίσου αποθεωτικές (και μη) κριτικές. Το παιχνίδι που όμως δέχθηκε τη μεγαλύτερη κριτική, ήταν το Heavy Rain -το οποίο επανακυκλοφόρησε και για το PS4. Το Heavy Rain πρωτοκυκλοφόρησε αποκλειστικά στο PS3, ακολουθώντας το υπέροχο (κατά τη κρίση του υπογράφοντος) Fahrenheit που ήταν και το παιχνίδι που έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας στη -σχεδόν- άγνωστη μέχρι τότε γαλλική εταιρεία.

Το Heavy Rain είναι ένα interactive drama adventure, που διηγείται την ιστορία τεσσάρων χαρακτήρων, οι οποίοι δίνουν μάχη με το χρόνο για να εξιχνιάσουν την εξαφάνιση ενός μικρού παιδιού που πιθανότατα έχει απαχθεί από τον κατά συρροή δολοφόνο που ακούει στο ψευδώνυμο “Origami killer”. Το παιχνίδι της γαλλικής εταιρείας δίχασε κοινό και κριτικούς όταν κυκλοφόρησε το 2010, όχι μόνο για την έλλειψη “σοβαρού” gameplay, αλλά και γιατί πολλοί θεώρησαν ότι οι επιλογές που καλούνταν να πάρει ο παίκτης, είχαν ελάχιστη επιρροή στην εξέλιξη της ιστορίας. Και τα δύο αυτά “προβλήματα” θεωρούμε ότι είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπισθούν με βάση τη λογική και την αντικειμενικότητα, καθώς (και πάλι) εναποτίθεται στο υποκειμενικό “πρίσμα” του κάθε χρήστη σχετικά με το πόσο θα επηρεαστεί αρνητικά ή θετικά από τα παραπάνω.

heavy rain ps4 image 01

Το gameplay ήταν ακριβώς ό,τι είχαμε γνωρίσει και στο Fahrenheit, με το παιχνίδι να απαιτεί από εμάς να ελέγχουμε το χαρακτήρα στο χώρο και, αλληλεπιδρώντας με διάφορα αντικείμενα ή μετά από το πέρασμα του χρόνου, να ενεργοποιούνται διάλογοι ή κάποια Quick Time Events (QTEs) που εξέλισσαν την ιστορία. Τα QTEs απαιτούν εξαιρετική εγρήγορση από εμάς, ενώ χρησιμοποιούν και την τεχνολογία motion sensor του χειριστηρίου. Η αποτυχία σε μία ακολουθία από QTEs θα έχει πιθανότατα την τροπή των γεγονότων και της εξέλιξης της ιστορίας. Ναι, η ιστορία όντως αλλάζει και η εξέλιξή της διαμορφώνεται διαφορετικά αναλόγως των επιλογών και της επιτυχίας μας, ενώ το παιχνίδι διαθέτει πολλά εναλλακτικά τέλη, στα οποία μπορεί να απουσιάζουν και χαρακτήρες αναλόγως το… “πεπρωμένο” που τους έχουμε χαράξει.

Ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η ιστορία είναι κάτι για το οποίο μπορεί να περηφανεύεται η Quantic Dream, καθώς ακόμα και σήμερα ελάχιστα παιχνίδια έχουν καταφέρει να πράξουν κάτι ανάλογο, και όποιος ασχοληθεί μαζί του εν έτει 2014, θα πρέπει να είναι σίγουρος πως θα εντυπωσιαστεί. Το Heavy Rain έχει τη δυνατότητα να “απορροφήσει” τον παίκτη με την ιστορία του και όχι μόνο. Βασικό προτέρημα του παιχνιδιού ήταν και συνεχίζει να είναι η κινηματογραφικότητά του. Σε αυτόν τον τομέα βασικό ρόλο έπαιξε η σκηνοθεσία και οι ηθοποιοί, οι οποίοι με τις φωνές τους και το εξαιρετικό (ειδικά για την εποχή) motion capture, προσέφεραν ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα που όμοιο του σπάνιζε. Όσοι ασχοληθούν με την έκδοση του PS4 για πρώτη φορά, δύσκολα θα διακρίνουν τον παραπάνω ενθουσιασμό (η αλήθεια είναι ότι το παιχνίδι έχει “γεράσει” σε σημεία), αλλά σίγουρα δε θα απογοητευτούν από το αποτέλεσμα. Ο ήχος και η μουσική επένδυση έπαιξαν επίσης καθοριστικό ρόλο στην απαραίτητη κινηματογραφική ατμόσφαιρα, με κομμάτια που ταιριάζουν απολύτως στην καταθλιπτική και αγωνιώδη ιστορία.

heavy rain ps4 image 02

Τα γραφικά της remastered έκδοσης έχουν ανανεωθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, πράγμα που μας χαροποίησε ιδιαιτέρως. Ειδικά οι επιφάνειες και τα χαρακτηριστικά των προσώπων έχουν δεχθεί ένα αξιέπαινο λίφτινγκ, αλλά δε θα λέγαμε το ίδιο και για το lip-sync, το οποίο είναι τόσο μέτριο, που “ώρες ώρες” αποδίδει μια τρομακτική όψη “πλαστικότητας” στους χαρακτήρες. Η νεότερη έκδοση πάσχει επίσης από διάφορα bugs, το οποίο σαν γεγονός είναι τουλάχιστον κατακριτέο, μιας και η δουλειά που χρειαζόταν να γίνει φανταζόμαστε δεν ήταν τόσο χρονοβόρα και δύσκολη. Έτσι λοιπόν, όπως και η αρχική έκδοση, έτσι και εδώ, θα γίνουμε μάρτυρες μερικών αστείων (και μη) glitches που μπορούν καταστρέψουν την εμπειρία ορισμένων παικτών.

Τελικά, όσα και αν έχει “ακούσει” αυτό το παιχνίδι, προσωπικά λατρέψαμε κάθε δευτερόλεπτο που ασχοληθήκαμε μαζί του (και στη νεότερη έκδοσή του). Το gameplay είναι εξαιρετικά απλοϊκό και η συμμετοχή του παίκτη περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα, αλλά δεν είμαστε από αυτούς που κρίνουμε έναν τίτλο από το πόσες χιλιάδες φορές έκανε “ταπ ταπ” το χειριστήριο, αλλά από αυτούς που θεωρούν τα βιντεοπαιχνίδια εμπειρία και τέχνη και -κατά τη γνώμη του υπογράφοντος- το Heavy Rain είναι και τα δύο. Γιατί, στο κάτω κάτω, σημασία έχει πώς αισθανόμαστε όταν η οθόνη δείξει το περιβόητο “the end”, και εμείς, όταν έρχεται αυτή η στιγμή, αισθανόμαστε υπέροχα. Γνωρίζουμε και σεβόμαστε, βεβαίως, ότι όλα τα παραπάνω δεν τα συμμερίζονται όλοι και σίγουρα υπάρχουν διαφωνίες ακόμα και σήμερα, 6 χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία του τίτλου.

Το Heavy Rain, για να κλείσουμε, κυκλοφορεί αυτόνομα (και σε πακέτο μαζί με το Beyond: Two Souls) και είναι εκεί για να προσφέρει μια διαφορετική (πιο ώριμη) εμπειρία σε όποιον το επιθυμεί. Όσοι ασχολήθηκαν στο παρελθόν μαζί του, δεν έχουν κάποιο λόγο να προβούν ξανά στην αγορά του, εκτός αν ήταν λάτρεις του παιχνιδιού. Αλλά όσοι δεν γνωρίζουν τον κόσμο του “Origami Killer” μάλλον θα πρέπει να δουν αυτό το υπέροχο “interactive drama”.