Bye Sweet Carole | Review

Τι παίρνεις αν αναμίξεις τις ταινίες της Disney των ‘80s με μία σκοτεινή ιστορία; Αυτή την απάντηση ήθελε μάλλον να δώσει ο δημιουργός των δύο Remothered, Chris Darril, με το τελευταίο του πόνημα που ακούει στο όνομα “Bye Sweet Carole”, έναν τίτλο που, από τα μενού του ακόμα, πλησιάζει τόσο πολύ τις καλές παλιές ταινίες της Disney, που φαντάζει περίεργο το πώς δεν έχει κινηθεί νομικά η εταιρεία εναντίον του!

Με τι έχουμε να κάνουμε όμως εδώ; Η ιστορία του παιχνιδιού διαδραματίζεται στον 20ό αιώνα και έχει ως πρωταγωνίστρια την Lana Benton, ένα κορίτσι που, μέσα από κάποια περιστατικά, καταλήγει σε ένα ορφανοτροφείο της Αγγλίας που ονομάζεται Bunny Hall. Εκεί γνωρίζει την Carole Simmons, η οποία θα γίνει η καλύτερή της φίλη – και ίσως κάτι παραπάνω…

Ένα βράδυ, η Carole χάνεται και η Lana θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να λύσει το μυστήριο και τη σκοτεινή αλήθεια πίσω από την εξαφάνιση της φίλης της. Η περιπέτεια αυτή θα την φέρει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα του ορφανοτροφείου όπου διαμένει, με φανταστικά στοιχεία και τέρατα, και τέλος θα την ταξιδέψει στο φανταστικό βασίλειο της Corolla.

Όπως μπορείτε να καταλάβετε, ο τίτλος δεν δανείζεται μόνο την καλλιτεχνική «ματιά» της Disney, αλλά και αρκετά στοιχεία από τα σενάριά της. Υπάρχουν όμως κάποια plot twists που αλλάζουν το πώς η Lana – και ο παίκτης μαζί της – αντιλαμβάνεται το τι πραγματικά συμβαίνει. Κάποια από αυτά είναι αρκετά σκοτεινά, και μας οδηγούν στη συμβουλή του να μην παίξετε αυτό το παιχνίδι με κάποιο μικρό παιδί δίπλα σας, παρότι το art direction του τίτλου «φωνάζει» ότι είναι για μικρές ηλικίες. Επίσης, να τονίσουμε ότι σε καμία περίπτωση το παιχνίδι δεν φτάνει την ποιότητα παραγωγής των μεγάλων ταινιών της Disney. Όχι ότι αυτό αλλάζει κάτι ουσιαστικά, αλλά το αναφέρουμε για την ιστορία.

Βέβαια, μιλάμε για ένα παιχνίδι – οπότε καλό θα ήταν να γράψουμε και για το τι ακριβώς θα κάνει ο παίκτης σε αυτό. Το Bye Sweet Carole είναι ένας καθαρόαιμος adventure τίτλος, με δόσεις από 2D platforming, QTEs και κάποια στοιχεία τρόμου. Οι γρίφοι είναι αρκετοί και αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του. Το καθένα από τα δέκα chapters του παιχνιδιού «πετά» τον παίκτη σε διαφορετικά σημεία του κόσμου. Εκεί θα πρέπει να ψάξει τρία, το πολύ τέσσερα δωμάτια ανά chapter, με αρκετούς γρίφους για να λύσει.

Αυτοί κινούνται στα κλασικά μοτίβα: σε κάποιους πρέπει να βρεθεί το κατάλληλο αντικείμενο, σε άλλους να εκμεταλλευτούμε τις ικανότητες κάποιου χαρακτήρα κ.ο.κ. Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι η Lana δεν είναι ο μόνος χαρακτήρας που θα ελέγξει ο παίκτης – όπως επίσης και ότι η ίδια η Lana θα αλλάξει σε κάτι άλλο, που δε θα αποκαλύψουμε για να μην προβούμε σε spoilers.

Κάποιοι γρίφοι μάς φάνηκαν αρκετά απλοί, κάποιοι λίγο πιο δύσκολοι, αλλά πουθενά δεν μπορούμε να πούμε ότι βρήκαμε κάτι τόσο απαιτητικό όσο στους παλιούς adventure τίτλους των ‘90s και των αρχών του 2000. Το platforming του τίτλου, δυστυχώς, δεν είναι και τόσο καλό, και κάποιες φορές ο παίκτης θα χάσει απλά επειδή δεν πέρασε στο παιχνίδι κάποια εντολή από το χειριστήριο. Τα QTEs είναι ακριβώς αυτό: τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Επίσης, έχουμε και το horror κομμάτι του. Ναι, αναφέραμε και παραπάνω ότι καλό είναι να μην έχετε κάποιο μικρό παιδί δίπλα σας όταν παίζετε τον τίτλο, αλλά αυτό που βιώσαμε δεν είναι κάτι που θα τρομάξει πραγματικά κάποιον που παίζει παιχνίδια τρόμου. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που θα κάνουν ορισμένους παίκτες να ανατριχιάσουν, αλλά δεν πρόκειται για κάτι που θα μπορούσε να σταθεί δίπλα σε τίτλους όπως το Silent Hill f ή το Resident Evil Village.

Εκεί που ξεχωρίζει ο τίτλος, όμως, είναι πως σε αρκετά chapters προσπαθεί να κάνει κάτι διαφορετικό με το gameplay. Κάποιες από αυτές τις προσπάθειες είναι πετυχημένες – άλλες όχι. Για παράδειγμα, σε αρκετά chapters υπάρχει ένα stealth στοιχείο, με την πρωταγωνίστρια να πρέπει να κρύβεται από διάφορους κινδύνους. Κάποιες φορές, όμως, μας δόθηκε η εντύπωση ότι πολλά από αυτά τα κεφάλαια ή κάποια τμήματά τους υπάρχουν μόνο και μόνο για να κάνουν τον τίτλο λίγο μεγαλύτερο σε διάρκεια.

Μάλιστα, υπήρξαν συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου ο εκάστοτε εχθρός μάς επιτέθηκε καθώς κινούμασταν προς τη σωστή κατεύθυνση παραπάνω από μία φορά. Αυτό μας έδωσε την εντύπωση ότι έγινε σκόπιμα, απλά και μόνο για να μας αναγκάσει να κάνουμε πίσω και να ξαναπροσπαθήσουμε λίγο αργότερα. Ίσως να ήταν τυχαίο, ίσως να πρόκειται για ελάχιστα σημεία, αλλά πιστεύουμε ότι κάτι τέτοιο μοιάζει λίγο “φτηνό” τέχνασμα για να μεγαλώσει τεχνητά η διάρκεια του παιχνιδιού.

Μιλώντας για τα «μπρος – πίσω», πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχουν πολλά loadings στον τίτλο. Ο κωδικός που λάβαμε ήταν για Xbox Series – μία κονσόλα όπου, αν όχι σε όλα, στα περισσότερα παιχνίδια το loading είναι σχεδόν “αστραπιαίο”. Ναι, και εδώ είναι πολύ γρήγορο, αλλά υπάρχει σε πάρα πολλά σημεία. Κάθε εναλλαγή δωματίου σε κάθε chapter, κάθε αλλαγή chapter, και σχεδόν κάθε αλλαγή cutscene, συνοδεύεται από ένα μικρό loading. Αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για έναν adventure τίτλο, που απαιτεί από τον παίκτη να μπαίνει και να βγαίνει από τα δωμάτια ξανά και ξανά, καταλαβαίνετε για πόσα μικρά loadings μιλάμε.

Στον τομέα του ήχου, το Bye Sweet Carole βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με το οπτικό αποτέλεσμα. Είναι πολύ καλός, θυμίζει παραγωγές της Disney, αλλά – για ακόμη μία φορά – δεν τις φτάνει. Οι ηθοποιοί που δανείζουν τις φωνές τους κάνουν εξαιρετική δουλειά, και μαζί με το soundtrack του παιχνιδιού θα σας ταξιδέψουν στον κόσμο της Corolla αβίαστα.

Τελικά, αυτό που μετρά περισσότερο στο Bye Sweet Carole είναι το art direction του. Είναι ένας τίτλος που προσπαθεί να κάνει διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν τα καταφέρνει πάντα. Λίγο πριν κλείσουμε, αξίζει να αναφέρουμε ότι όλο το παιχνίδι είναι ζωγραφισμένο στο χέρι, κάτι που του δίνει αυτή τη χαρακτηριστική “Disney πινελιά” και το κάνει τόσο όμορφο στο μάτι.

Δυστυχώς, όμως, ο τίτλος πάσχει από κάποια μικρά προβλήματα που, ως σύνολο, τον κρατούν πίσω από το να γίνει κάτι που θα θυμόμαστε για πάντα. Το καλό είναι ότι αφήνεται μία «μικρή πόρτα» ανοιχτή για κάποιο sequel. Αν ποτέ το δούμε, ελπίζουμε να διορθώσει τα παραστρατήματα του Bye Sweet Carole και να μας δώσει κάτι που θα μείνει στη μνήμη μας όχι μόνο ως μία όμορφη καλλιτεχνική εμπειρία, αλλά και ως ένα καλό βιντεοπαιχνίδι.

Το Bye Sweet Carole κυκλοφορεί από τις 9/10/25 για PS5, PS4, PC, Switch Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox Series με review code που λάβαμε από τη Little Sewing Machine.