Recall: Empty Wishes | Review

Τα visual novels είναι μια κατηγορία παιχνιδιών την οποία αγαπούν πολλοί indie developers. Το Recall: Empty Wishes ανήκει στην εν λόγω κατηγορία και είναι ο πρώτος τίτλος που κυκλοφορεί η ομάδα Puffhook Studio από την Taiwan. Publisher είναι η Dangen Entertainment, εταιρία με πολλές ιδιαίτερες indie κυκλοφορίες στο ενεργητικό της.

Το παιχνίδι βασίζεται σαφώς στην αφήγησή του και ταυτόχρονα περιλαμβάνει κάποια στοιχεία από walking simulators και ελάχιστα ψήγματα gameplay από την κατηγορία των adventure games. Διαδραματίζεται στην Taiwan στα μέσα της δεκαετίας του 2010 και ξεκινά με κεντρικό πρωταγωνιστή μια μαθήτρια του Λυκείου, η οποία αναζητεί τον αδερφό της που έχει εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Βρίσκει ένα παιδικό παιχνίδι τηλέφωνο, μέσω του οποίου ακούει ξαφνικά τον αδερφό της.

Έτσι, μαζί με την καλύτερή της φίλη, η οποία ξέρει να κάνει ξόρκια, προσπαθούν με τη χρήση του υπερφυσικού να τον βρουν. Όταν όμως ένα ξόρκι φαινομενικά δεν θα δουλέψει σωστά, θα βρεθούν σε έναν ονειρικό κόσμο και θα εξερευνήσουν τις σκέψεις και τις επιθυμίες των ανθρώπων από το οικογενειακό και το φιλικό περιβάλλον που ήταν κοντά στο χαμένο αγόρι.

Σε κάθε κεφάλαιο του παιχνιδιού θα ελέγξουμε ένα άλλο πρόσωπο και έτσι σιγά σιγά θα κληθούμε να βρούμε την άκρη του νήματος και να φτάσουμε στο τέλος της ιστορίας, η οποία αναφέρεται από τους δημιουργούς ότι διαθέτει πολλαπλά τέλη. Τα σημεία όμως που η ιστορία διακλαδίζεται δεν είναι ολοφάνερα, πράγμα μάλλον θετικό.

Γενικά η ιστορία είναι σίγουρα καλογραμμένη, αλλά από την άλλη δίνεται με ιδιαίτερο τρόπο στον παίκτη. Καταρχάς δεν δίνεται με χρονολογική σειρά, καθώς μεταπηδά συνεχώς ανάμεσα σε διάφορες χρονικές περιόδους. Έπειτα, όπως είπαμε λαμβάνει χώρα κατά το μεγαλύτερο μέρος της σε ένα ονειρικό περιβάλλον και έτσι πολλά από τα τεκταινόμενα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Γενικά η ατμόσφαιρα είναι πολλές φορές σουρρεαλιστική και φέρνει στο νου έργα όπως το Twin Peaks, ενώ το μεταφυσικό και ακόμα και στιγμές τρόμου κάνουν συχνά την εμφάνισή τους.

Η αφήγηση είναι επίσης αφαιρετική σε σημεία, μην εξηγώντας λόγου χάρη τους νόμους της μαγείας που χρησιμοποιεί η πρωταγωνίστρια. Συνέπεια όλων των παραπάνω είναι πως για να κρατήσει καλά την επαφή ο παίκτης με τα δρώμενα, θα χρειαστεί παραπάνω προσπάθεια από τη συνηθισμένη για παιχνίδι της κατηγορίας και γενικότερα, αν επεκταθούμε σε λογοτεχνικές ή κινηματογραφικές ιστορίες για παράδειγμα. Δεν είναι κάτι απαραίτητα κακό, είναι αν μη τι άλλο σημάδι ταλέντου από πλευράς των συγγραφέων, απλώς μάλλον αντιβαίνει στην υπόσχεση των δημιουργών για μια χαλαρή και εύκολη εμπειρία.

Δυστυχώς η ποιότητα των διαλόγων δεν συμβαδίζει με αυτήν της ιστορίας και οι περισσότεροι από αυτούς είναι κοινότυποι και αδιάφοροι, χωρίς λογοτεχνική αξία. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους αποτελούνται από λέξεις και φράσεις που χρησιμοποιούν οι έφηβοι, πράγμα ρεαλιστικό μεν αλλά θα θέλαμε να μας δίνονταν για παράδειγμα στο ενδιάμεσο πιο καλογραμμένα κείμενα, ίσως εξηγώντας τα δρώμενα ή χρωματίζοντας τους χαρακτήρες.

Πραγματικά, η εξέλιξη του σεναρίου σχεδόν αποκλειστικά μέσω των διαλόγων κάνει την κατανόηση της ιστορίας ακόμα πιο δύσκολη. Ίσως βέβαια αυτός να είναι ο σκοπός των δημιουργών, ήτοι η διατήρηση μιας αφηρημένης αφήγησης και ατμόσφαιρας οπότε τότε μπορούμε να μιλάμε για συνειδητή επιλογή.

Τα θέματα από την άλλη με τα οποία καταπιάνεται το παιχνίδι είναι σίγουρα σκληρά και αιχμηρά και η επιλογή τους μας ικανοποίησε πάρα πολύ. Μας κράτησαν το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος της ιστορίας και είναι εύκολο για τους περισσότερους να ταυτιστούν μαζί τους. Το horror στοιχείο δεν είναι έντονο και δεν νομίζουμε ότι υπάρχει για να τρομάξει πραγματικά τον παίκτη, αλλά μάλλον για να συνεισφέρει στην ψυχεδελική εξερεύνηση και απεικόνιση των σεναριακών θεμάτων.

Συνοψίζοντας στα περί της ιστορίας, θα λέγαμε ότι οι βάσεις της και οι στόχοι των δημιουργών έχουν σαφώς θετικό πρόσημο, αλλά οι διάλογοι σίγουρα ήθελαν περισσότερη δουλειά και η εξέλιξη της ιστορίας είναι ίσως ηθελημένα αφαιρετική και δεν προσφέρει εύκολες εξηγήσεις , με συνέπεια να απαιτεί τη συνεχή εγρήγορση του παίκτη.

Αν κάπου ισχύει η χαλαρή εμπειρία, είναι σίγουρα στο gameplay του παιχνιδιού. Οι χαρακτήρες μας κινούνται σε 2d περιβάλλοντα και οι γρίφοι που θα κληθούμε να λύσουμε είναι μηδαμινής δυσκολίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα κληθούμε να μεταβούμε από έναν χαρακτήρα στον άλλο για να μιλήσουμε μαζί του, ενώ αν τυχόν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε κάποιο αντικείμενο που έχουμε στην κατοχή μας αυτό γίνεται αυτόματα μέσω επιλογών των διαλόγων. Όπως στα περισσότερα παιχνίδια του είδους, το gameplay υπάρχει απλά σαν δικαιολογία ώστε η ιστορία να εξελίσσεται και δεν προσφέρει κάποια πρόκληση, με τον παίκτη να μην κολλήσει παρά ίσως σε ένα δύο το πολύ σημεία.

Όσον αφορά τον οπτικοακουστικό τομέα, θα αναφερθούμε πρώτα στο θέμα του ήχου. Το παιχνίδι δυστυχώς δεν περιλαμβάνει voiceovers, αλλά η μουσική είναι καλογραμμένη και πολύ μελωδική. Στηρίζεται κυρίως στο πιάνο και στη συντριπτική πλειοψηφία της θα αρέσει πιστεύουμε σε όλους. Ταυτόχρονα, συνεισφέρει κατά πολύ στη δημιουργία της ιδιαίτερης και μελαγχολικής ατμόσφαιρας του τίτλου.

Τα γραφικά είναι μια ενδιαφέρουσα μίξη pixel art όσον αφορά τους χαρακτήρες και anime αισθητικής όσον αφορά τα πορτραίτα. Τα χρώματα είναι λίγο μουντά, ενώ τα περιβάλλοντα αρκετά καλοσχεδιασμένα. Αν κάτι δεν μας άρεσε, είναι ότι τα πρόσωπα των χαρακτήρων μοιάζουν υπερβολικά μεταξύ τους και διαφέρουν μόνο στα μαλλιά. Έτσι, γίνεται δύσκολο για τον παίκτη να ξεχωρίσει με τη μία τους χαρακτήρες μεταξύ τους. Σε γενικές γραμμές όμως, οι δημιουργοί έκαναν καλή δουλειά.

Ανακεφαλαιώνοντας, το πρώτο παιχνίδι της Puffhook υπηρετεί με συνέπεια το είδος των visual novels, αν και υπάρχουν πολύ καλύτερα παιχνίδια στην κατηγορία. Η ιστορία έχει βάθος, ασχολείται με απαιτητικά θέματα και είναι εξόχως ατμοσφαιρική, θυμίζοντας σαν αίσθηση τον ονειρικό κόσμο του Twin Peaks. Αν είχε δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στους διαλόγους, σε κάποιες ατασθαλίες στα γραφικά και αν οι γρίφοι του παιχνιδιού ήταν λίγο πιο ενδιαφέροντες και απαιτητικοί, σίγουρα το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν πολύ ανώτερο. Παρόλα αυτά, οι φίλοι του είδους αξίζει να του ρίξουν μια ματιά.

Το Recall: Empty Wishes κυκλοφορεί από τις 13/2/25 για PS5, PC, Switch και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στις εκδόσεις του για PS5 και Switch, με review codes που λάβαμε από την Dangen Entertainment.