World in Conflict

Αποκλειστική, πρώτη ματιά στη multiplayer beta του πολλά υποσχόμενου RTS

Αποκλειστική, πρώτη ματιά του GameOver στη multiplayer beta του πολλά υποσχόμενου RTS

Το World In Conflict της Massive Entertainment αποτελεί σίγουρα ένα από τα πιο αναμενόμενα RTS της χρονιάς και το Game Over είχε την τιμή να πάρει μέρος στο μεγάλης κλίμακας Beta Testing του Multiplayer μέρος του παιχνιδιού. Η Massive Entertainment δημιουργήθηκε το 1997 εκδίδοντας τρία χρόνια αργότερα -και με μεγάλη επιτυχία- το φουτουριστικό παιχνίδι Ground Control εισάγοντας το πρωτότυπο στοιχείο της πλήρους κατάργησης του κλασσικού resource gathering. Το 2004 κυκλοφόρησε το Ground Control II καταφέρνοντας να βελτιώσει τη «συνταγή» σε όλους τους τομείς δίνοντάς μας τελικά ένα πολύ αξιόλογο sequel. Σε αντίθεση με τους προηγούμενους τίτλους της εταιρίας, το World In Conflict διαδραματίζεται σε μία πιο πρόσφατη χρονική περίοδο και συγκεκριμένα σε ένα εναλλακτικό 1988 όπου, προκειμένου να αποφύγει μία επικείμενη κατάρρευση, η Ρωσία επιτίθεται ταυτόχρονα σε Ευρώπη και Αμερική ξεκινώντας έτσι έναν 3ο παγκόσμιο πόλεμο.

Στην τελική έκδοση του παιχνιδιού θα υπάρχει η επιλογή μεταξύ των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών ή των Ρώσων όσον αφορά στο multiplayer τμήμα ενώ στο campaign του single player θα είναι διαθέσιμο μόνο το έθνος των Αμερικανών. Στο παρόν άρθρο θα παρουσιάσουμε την εμπειρία που είχαμε με την ημιτελή έκδοση του multiplayer mode του παιχνιδιού δεδομένου ότι το single player mode δεν ήταν διαθέσιμο κατά τη δοκιμή μας. Όπως και στα Ground Control, έτσι κι εδώ, η προσοχή μας είναι δοσμένη αποκλειστικά στη δημιουργία κατάλληλων μονάδων για να επιτύχουμε τους στόχους μας, καθώς δεν χρειάζεται να απασχοληθούμε σε κανένα στάδιο του παιχνιδιού για την εύρεση και συλλογή resources ή το κτίσιμο βάσης αλλά, αντίθετα, στην αρχή κάθε αποστολής δίνεται ένας συγκεκριμένος αριθμός από πόντους, τους οποίους μπορούμε να ξοδέψουμε για να αποκτήσουμε τις μονάδες που θέλουμε.

Όταν κάποια από τις μονάδες μας καταστρέφεται, τότε οι πόντοι που αυτή κόστιζε ανακτώνται σε μικρό χρονικό διάστημα. Παίρνοντας μέρος σε μία μάχη πρέπει να επιλέξουμε, αρχικά, μέσω μίας πανοραμικής όψης του χάρτη και το σημείο όπου μεταγωγικά αεροπλάνα θα φέρνουν τις μονάδες μας (το σημείο αυτό μπορεί να τοποθετηθεί κατά τη διάρκεια της μάχης σε διαφορετικό μέρος). Από τη στιγμή που θα “παραγγείλουμε” τις μονάδες, απαιτούνται 20 δευτερόλεπτα για να τις μεταφέρουν τα αεροπλάνα και άλλα 20 για να έχουμε την επιλογή να τα ξανακαλέσουμε, στοιχείο που καθιστά σαφές ότι οποιεσδήποτε απώλειες κοστίζουν πολύτιμο χρόνο, ο οποίος είναι αρκετός για την αλλαγή της ισορροπίας των δυνάμεων. Ουσιαστικά ο αριθμός των μονάδων που μπορούμε να ελέγχουμε εξαρτάται από το αν θα διαλέξουμε λίγες και δυνατές ή πολλές και φθηνές.

Το World In Conflict είναι έτσι φτιαγμένο ώστε η επίτευξη της τελικής νίκης να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σωστή συνεργασία με τους άλλους παίκτες. Το multiplayer υποστηρίζει έως και 16 άτομα (8 εναντίον 8) χωρισμένα στις δύο αντίθετες πλευρές του χάρτη με τη μία ομάδα να χειρίζεται τις δυνάμεις της Αμερικής ή του NATO και την άλλη να χειρίζεται τις δυνάμεις των Ρώσων, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να λάβουμε μέρος σε μία υπό εξέλιξη μάχη. Σε κάθε έναν από τους τεράστιους χάρτες που διαθέτει το παιχνίδι, υπάρχουν διάφορα στρατηγικά σημεία που μπορούν να καταληφθούν από κάθε ομάδα προκειμένου να αυξηθεί το όριο πόντων των παικτών προς απόκτηση μονάδων και να χαρίσουν τη νίκη σε περίπτωση που κατακτηθούν όλες. Κάθε μία από αυτές τις περιοχές χαρακτηρίζεται από 2 έως 3 κύκλους, οι οποίοι είναι κοντά μεταξύ τους και ενωμένοι με διακεκομμένες γραμμές, πάνω στους οποίους θα πρέπει να υπάρχουν ταυτόχρονα συμμαχικές δυνάμεις για να θεωρηθεί ότι είναι κατακτημένες.

Από τη στιγμή που ο αριθμός των μονάδων που μπορούμε να ελέγχουμε μία δεδομένη στιγμή σπάνια μπορεί να ξεπεράσει τις 6, γίνεται σαφές ότι για να κατακτηθούν όλες και να κερδιθεί η μάχη με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να υπάρχει σε μεγάλο βαθμό συνεργασία μεταξύ των συμπαικτών. Με την είσοδο σε ένα χάρτη πρέπει να επιλέξουμε έναν από τους τέσσερις συνολικά ρόλους (ο οποίος μπορεί να αλλαχθεί στη διάρκεια της μάχης) που είναι διαθέσιμοι για κάθε έθνος: Infantry, support, air και armor. Κάθε ένας τομέας έχεις τις δικές του ξεχωριστές μονάδες (οι οποίες παρεμπιπτόντως είναι υπαρκτές), ενώ παρουσιάζουν διαφορετικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Τέλος, σχεδόν όλες οι μονάδες διαθέτουν δύο ή τρεις ειδικές ικανότητες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάθε 15-20 δευτερόλεπτα έως ότου ξαναγίνουν διαθέσιμες.

Ο τομέας του infantry (πεζικό) περιέχει πολύ φθηνές αλλά ταυτόχρονα και πολύ ευάλωτες μονάδες. Κάθε μία από τις μονάδες των στρατιωτών έρχεται με τη μορφή ομάδας που περιέχει 8-10 άτομα. Αυτές περιλαμβάνουν τους snipers, οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να εξολοθρεύουν από μεγάλη απόσταση και με ευκολία το αντίπαλο πεζικό, τους απλούς στρατιώτες (infantry), που είναι καλοί στο να αντιμετωπίζουν από κοντά αντίπαλο πεζικό και, επίσης, έχουν στις τάξεις τους έναν στρατιώτη με αντιαεροπορικούς πυραύλους και έναν με αντιαρματικούς και την anti-tank μονάδα, που αποτελείται από στρατιώτες εξοπλισμένους με αντιαρματικούς πυραύλους.

Εκτός των πεζών μονάδων, υπάρχει η επιλογή μεταγωγικών φορτηγών για να μεταφέρονται γρήγορα και με σχετική ασφάλεια οι στρατιώτες. Όλες οι μονάδες του πεζικού έχουν την δυνατότητα να κρύβονται στα δάση ή να μπαίνουν μέσα σε σπίτια προσφέροντας πολύ μεγάλη κάλυψη από εχθρικά πυρά, καθώς επίσης μπορούν να κατασκευάσουν οχυρά στα στρατηγικά σημεία, καθιστώντας τελικά τον τομέα του infantry ως τον καταλληλότερο για την ισχυρή κράτηση των περιοχών. Παρόλο που φαινομενικά είναι ο πιο “αδύναμος” ρόλος, μπορεί με τη σχετική εμπειρία να προσφέρει από τις πιο ισχυρές αμυντικές γραμμές. Επίσης, η δυνατότητα των στρατιωτών να κρύβονται, τους επιτρέπει να πραγματοποιούν αιφνιδιαστικές επιθέσεις πετυχαίνοντας καίρια χτυπήματα. Ο τομέας του armor αποτελεί την κύρια επιθετική δύναμη του πεδίου μάχης, που δεν είναι άλλη από τα τανκ. Τα light και medium tanks έχουν την ειδική δυνατότητα να δημιουργούν καπνό γύρω τους ώστε να είναι δύσκολο για τις εχθρικές μονάδες να τα πετύχουν ενώ το heavy tank έχει ειδικούς πυραύλους, που μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά σε ελαφρώς θωρακισμένους στόχους.

Εκτός των παραπάνω το heavy tank διαθέτει και την ισχυρότερη θωράκιση του παιχνιδιού. Τέλος, στις επιλογές αυτού του τομέα υπάρχει και ένα αμφίβιο θωρακισμένο φορτηγό, που έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει πεζικό και μέσα από νερό, έχοντας επίσης στον οπλισμό του και ένα αντιαεροπορικό πολυβόλο, αν και αυτό είναι αρκετά αδύναμο. Τα άρματα αυτά, όπως και στην πραγματικότητα, είναι περισσότερο ευάλωτα στο πίσω μέρος και στα πλάγια απαιτώντας την προσοχή μας για αποφυγή τυχόν απρόσμενων επιθέσεων σε αυτά τα σημεία, αλλά και την πραγματοποίηση κατάλληλων ελιγμών με αυτά ώστε να πλήττουν τα αντίπαλα άρματα στο μέγιστο. Μπορεί να φαίνεται ως ο πιο εύκολος ρόλος, ωστόσο, παρά το μεγάλο βαθμό θωράκισης που έχουν μπορούν εύκολα να συντριβούν από επιθετικά ελικόπτερα εξαιτίας των ανύπαρκτων ουσιαστικά αντιαεροπορικών όπλων ή να αποδεκατιστούν στους στενούς δρόμους των πόλεων από τους οχυρωμένους στα κτίρια στρατιώτες.

Το support αποτελεί το πυροβολικό του παιχνιδιού έχοντας την πολύτιμη δυνατότητα να εκτοξεύει τα βλήματά του σε πολύ μεγάλες αποστάσεις και με αρκετά μεγάλη ακρίβεια, ενώ κατέχει τις ισχυρότερες αντιαεροπορικές δυνάμεις. Επίσης, υπάρχει και το repair truck, το οποίο μπορεί να επισκευάσει οποιοδήποτε συμμαχικό άρμα. Τα Medium και Heavy Artillery μπορεί να μην έχουν κανένα απολύτως όπλο για κοντινές αποστάσεις, αλλά καλά τοποθετημένες βολές τους, σε σημεία που οι αντίπαλοι δεν τα περιμένουν, μπορούν να επιτύχουν μεγάλες ζημιές. Αποτέλεσμα αυτού είναι, πολλές φορές, να χάνουν από την κατοχή τους στρατηγικά σημεία ελαφρώς προστατευμένα σε μέρη που θεωρούν ασφαλή ή να γίνεται μαζική καταστροφή μονάδων, που είναι τοποθετημένες κοντά μεταξύ τους. Επίσης, οι αντιαεροπορικές δυνάμεις που διαθέτουν, medium anti-air και heavy anti-air είναι ιδιαίτερα σημαντικές αφού αποτελούν και τις μοναδικές αξιόλογες μονάδες με πυρά εδάφους-αέρος.

Τέλος, ο ρόλος air περιέχει τα επιθετικά ελικόπτερα του παιχνιδιού. Τα medium ελικόπτερα είναι κυρίως για την αντιμετώπιση αντίπαλων ελικοπτέρων, έχοντας σαν ειδική λειτουργία την εκτόξευση πυραύλων αέρος-αέρος, ενώ τα heavy είναι αποκλειστικά για να επιτίθενται σε επίγειες μονάδες μη έχοντας απολύτως κανένα όπλο αέρος-αέρος. Γενικά, λόγω της ταχύτητας που αυτά διαθέτουν, μπορούν να ξεφύγουν εύκολα από εχθρικά πυρά και να βρεθούν πολύ γρήγορα σε οποιοδήποτε σημείο του χάρτη. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η κύρια απειλή που έχουν από επίγειες μονάδες είναι αυτή του support (το οποίο έχει και πολύ μικρό βεληνεκές όσον αφορά τα πυρά εδάφους-αέρος), τα ελικόπτερα κρίνονται ως οι πιο απειλητικές μονάδες του παιχνιδιού έχοντας τη δυνατότητα να αποδεκατίσουν αφύλακτα άρματα και πεζικό. Παρόλη τη δύναμή τους, όμως, έχουν το σημαντικό μειονέκτημα ότι δεν μπορούν να καταλάβουν στρατηγικά σημεία, πράγμα που κάνει σαφές πως δεν μπορεί να επιτευχθεί νίκη αν ένας στρατός χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό αυτόν το ρόλο. Άλλες μονάδες που προσφέρει το παιχνίδι είναι αυτή του εναέριου μεταγωγικού και του scout helicopter, που ενώ έχει ελάχιστη δύναμη πυρός, έχει πολύ μεγάλη ταχύτητα και τη δυνατότητα να ανακαλύπτει κρυμμένες εχθρικές μονάδες.
{PAGE_BREAK}
Όποιος και αν είναι ο ρόλος που θα επιλεχθεί, μπορεί και πάλι να γίνει “παραγγελία” μονάδων από τους άλλους τομείς, έχοντας, ωστόσο, το μειονέκτημα της πολύ ακριβότερης τιμής τους ενώ μερικές από αυτές δεν είναι διαθέσιμες ως μοναδικές για κάθε τομέα. Γενικά, πολύ θετικό στοιχείο είναι το γεγονός πως, κανείς δεν μπορεί να σκέφτεται αποκλειστικά την ασφάλεια των δικών του μονάδων, αλλά, αντίθετα, πρέπει να έχει επίγνωση ότι βρίσκεται σε ένα μεγάλο πεδίο μάχης, όπου κάθε παίκτης πρέπει να παρέχει και να δέχεται βοήθεια συνεχώς προκειμένου να προστατεύσει τις μονάδες του και να πετύχει ουσιαστικά χτυπήματα στις εχθρικές γραμμές συνδυάζοντας όσο καλύτερα μπορεί τα διαφορετικά πλεονεκτήματα όλων των ρόλων μέσα από την συνεργασία με τους συμπαίκτες του.

Ένα στοιχείο που δίνει ακόμα περισσότερο βάθος στο παιχνίδι είναι αυτό της εισαγωγής των Tactical Aid Credits. Κάθε φορά που εξουδετερώνουμε κάποια αντίπαλη μονάδα λαμβάνουμε ειδικούς πόντους, οι οποίοι μπορούν να ξοδευθούν για την ενεργοποίηση ειδικών δυνάμεων σε οποιοδήποτε σημείο του χάρτη. Αυτές οι δυνάμεις χωρίζονται στις non destructive, selective και indiscriminate. Οι πρώτες αφορούν την αποστολή κάποιου αεροπλάνου προς αναγνώριση του εδάφους και εντοπισμό εχθρικών δυνάμεων και την ρίψη αλεξιπτωτιστών, αναγνωριστικών οχημάτων και light tanks σε οποιοδήποτε σημείο του χάρτη. Με αυτό τον τρόπο μπορούν να τοποθετηθούν δυνάμεις στα μετόπισθεν του εχθρού καταφέρνοντας την αποδιοργάνωσή του ή την κατάκτηση αφύλακτων στρατηγικών σημείων.

Στις selective είναι διαθέσιμες οι βόμβες napalm strike ή tank buster, ιδιαίτερα αποτελεσματικές εναντίον πεζικού και αρμάτων αντίστοιχα, οι οποίες ρίχνονται σε ευθεία γραμμή, το air to air, όπου καθορίζεται σε μία περιοχή μεγάλης ακτίνας να εξουδετερωθούν με τη βοήθεια αεροπλάνων εχθρικές εναέριες μονάδες και το laser guide bomb, με το οποίο επιλέγουμε να ριφθεί μία βόμβα σε πολύ συγκεκριμένη περιοχή. Τέλος, οι indiscriminate δυνάμεις είναι οι πιο ισχυρές του παιχνιδιού -διαθέτοντας τα light, medium και heavy artillery bombing, τα οποία ρίχνουν σε περιοχές μεγάλης ακτίνας “βροχή” από βόμβες- το carpet bombing, με τη δυνατότητα να ισοπεδώσει μία μεγάλη περιοχή με την ρίψη πολλών πυραύλων, και το nuke που δεν είναι άλλο από μία πανίσχυρη πυρηνική κεφαλή.

Τα mode που ήταν διαθέσιμα στη beta έκδοση ήταν τα domination και assault. Το πρώτο έχει σαν στόχο την κατάληψη όλων των στρατηγικών σημείων από μία ομάδα μέσα στη διάρκεια 20 λεπτών, αλλιώς με το πέρας αυτού του χρόνου νικάει η ομάδα που έχει υπό την κατοχή της τις περισσότερες από αυτές τις περιοχές. Το assault mode χωρίζεται σε δύο φάσεις. Στην πρώτη, μια από τις δύο ομάδες παίρνει το ρόλο του αμυνόμενου με σκοπό την υπεράσπιση των στρατηγικών σημείων από τους αντιπάλους, ενώ στην επόμενη φάση οι ρόλοι εναλλάσσονται με σκοπό την κατάκτηση των περιοχών αυτών σε μικρότερο χρονικό διάστημα από αυτό που κατάφεραν οι αντίπαλοι. Υπάρχει και ένα 3ο mode το οποίο όμως βρίσκεται ακόμη υπό εξέλιξη χωρίς να έχουν δοθεί πληροφορίες για αυτό.

Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι από τα καλύτερα (αν όχι τα καλύτερα) που υπάρχουν στο είδος των RTS έχοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια στα οχήματα και στα περιβάλλοντα τα οποία δύναται να καταστραφούν ολοσχερώς. Οι τέσσερις χάρτες που ήταν διαθέσιμοι στην beta λάμβανα χώρα μέρος στη Ρωσία, στην Αμερική και στην Ευρώπη παρουσιάζοντας ιδιαίτερες διαφορές τόσο εικαστικά -με τις χιονισμένες περιοχές της Ρωσίας και τις παραθαλάσσιες πόλεις της Αμερικής- όσο και στην στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει κάθε παράταξη για να νικήσει. Τα εφέ από τις εκρήξεις και τους πυροβολισμούς είναι απόλυτα πειστικά και ρεαλιστικά ενώ τα tactical aids κλέβουν την παράσταση με αποκορύφωμα το nuke, που αποτελεί ένα μοναδικό θέαμα από την εκτυφλωτική έκρηξη έως το πανύψηλο μανιτάρι που σχηματίζεται στη συνέχεια έχοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια στο σχεδιασμό του.

Εξαιρετικός είναι και ο ήχος του παιχνιδιού με ξεχωριστά και ρεαλιστικά εφέ για τα όπλα και τις μηχανές των μονάδων. Σε συνδυασμό με τις φωνές που ακούγονται συνεχώς από τον ασύρματο, οι οποίες μας ενημερώνουν για πλήθος πληροφοριών, δίνουν μία απόλυτα ικανοποιητική αίσθηση πως βρισκόμαστε σε πεδίο μάχης. Αρνητικό σημείο αποτελεί το γεγονός ότι, εκτός από τις σχεδιαστικές αλλαγές που έχουν οι μονάδες ανάμεσα στις τρεις δυνάμεις, δεν παρουσιάζουν καμία ουσιαστική αλλαγή από άποψη gameplay κάτι που πιστεύουμε ότι δεν θα υφίσταται στην τελική έκδοση του παιχνιδιού καθώς θα περιέχει και μεγαλύτερο αριθμό μονάδων.

Εν κατακλείδι, το World in Conflict, ήδη από αυτήν τη δοκιμαστική έκδοση, μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις καταφέρνοντας να ξεφύγει από τα τετριμμένα (τουλάχιστον, στον τομέα του multiplayer), προσφέροντας μία ξεχωριστή RTS εμπειρία και στοχεύοντας στη διαρκή δράση από την έναρξη της μάχης ως το τέλος. Το γεγονός ότι κανένας παίκτης δεν μπορεί να κερδίσει μόνος του μία μάχη, αλλά ότι είναι απαραίτητο να συνεργαστεί με τους συμπαίκτες του και τους διαφορετικούς ρόλους που αυτοί έχουν, σε συνδυασμό με τους μεγάλους χάρτες, τα εκπληκτικά destructible περιβάλλοντα και τους πειστικούς ήχους, καταφέρνει να δημιουργήσει την έντονη αίσθηση ότι, όντως, ο παίκτης παίρνει μέρος σε μάχες μεγάλης κλίμακας. Ελπίζουμε η τελική έκδοσή του, η οποία αναμένεται στις αρχές του φθινοπώρου, να δικαιώσει τις προσδοκίες μας.