Monolith: Η Ιστορία (pt.2)

Το δεύτερο και τελευταίο μέρος του αφιερώματός μας στα σημαντικότερα FPS παιχνίδια της Monolith

Το δεύτερο και τελευταίο μέρος του αφιερώματός μας στα σημαντικότερα FPS παιχνίδια της Monolith

Σε αυτό το δεύτερο μέρος του μεγάλου αφιερώματος μας στη Monolith Productions, θα ρίξουμε μια ματιά στα πιο πρόσφατα και ίσως σημαντικότερα παιχνίδια που έχει προσφέρει μέχρι σήμερα η Monolith. Με ένα «βιογραφικό», το οποίο περιέχει τα No one Lives Forever 2, TRON 2.0, F.E.A.R. και Condemned, το κορυφαίο στούντιο σίγουρα αξίζει την προσοχή μας…

No one Lives Forever 2: A Spy In H.A.R.M.’s Way

Εκδότης Sierra Entertainment
Συστήματα PC, Mac
Χρονιά 2002
Μηχανή Γραφικών LithTech Jupiter

Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του No One Lives Forever, η Monolith εκδίδει το αναμενόμενο sequel καταφέρνοντας να ξεπεράσει την ποιότητα του πρώτου μέρους και αφήνοντας, τελικά, απόλυτα ικανοποιημένους τους φίλους της σειράς. Για ακόμη μία φορά παίρνατε το ρόλο της Cate Archer με σκοπό να εμποδίσετε τα σχέδια της τρομοκρατικής οργάνωσης H.A.R.M. μέσα από 40 πίστες χωρισμένες σε 15 κεφάλαια. Το παιχνίδι προσέφερε συνολικά ένα πολύ μεγάλης διάρκειας και απολαυστικό single player mode, που σας επέτρεπε να ταξιδέψετε σε πλήθος από ξεχωριστά περιβάλλοντα μεταξύ των οποίων η Ιαπωνία, υπόγεια εργαστήρια και εξωτικά νησιά. Η ιστορία -και εδώ- ακολουθούσε το χιουμοριστικό στυλ και το ύφος της δεκαετίας του 1960, που είχε δημιουργηθεί με επιτυχία στον προηγούμενο τίτλο, με τη διαφορά, όμως, πως οι cutscenes ήταν γενικά μικρότερες σε διάρκεια αποφεύγοντας έτσι να γίνονται βαρετές.

Τα όπλα και τα gadgets, όπως ήταν φυσικό, αυξήθηκαν σε αριθμό δίνοντάς σας περισσότερες επιλογές για να αντεπεξέλθετε στις διάφορες καταστάσεις. Φυσικά, το stealth στοιχείο του παιχνιδιού επέστρεψε και στο δεύτερο μέρος ακόμη καλύτερο και πιο ευχάριστο, με την Cate να έχει την απλή αλλά και πολύτιμη δυνατότητα του lean, τη δυνατότητα δηλαδή να “γέρνει” το σώμα της, κίνηση ιδιαίτερα χρήσιμη για τον ασφαλή έλεγχο των εχθρικών κινήσεων.

Επίσης, υπήρχαν και πολλοί εναλλακτικοί δρόμοι σε κάθε επίπεδο, δίνοντας έτσι αρκετές επιλογές στον παίκτη να προσεγγίσει τον στόχο του χωρίς να γίνεται αντιληπτός από φρουρούς και αποφεύγοντας, κατά κάποιο τρόπο, το γραμμικό στοιχείο του πρώτου τίτλου. Ένας παραπάνω λόγος για την εφαρμογή stealth τακτικής έναντι της ωμής βίας, ήταν και οι πόντοι που δίνονταν στο τέλος κάθε αποστολής, οι οποίοι -ανάλογα με το πόσο «αθόρυβα» την ολοκληρώνατε- μπορούσαν να ξοδευτούν στα πρωτοεμφανιζόμενα για τη σειρά skills (8 συνολικά). Αυτά τα skills, αν και δεν ήταν απαραίτητο να τα αναβαθμίσετε για να ολοκληρώσετε το παιχνίδι, σίγουρα βοηθούσαν πολύ. Παραδείγματος χάρη, αν βάζατε βαθμούς στο weapon skill, η Cate μπορούσε να αλλάζει γεμιστήρες πιο γρήγορα ή αν αυξάνατε τους βαθμούς στο gadgets skill, τότε τα χρησιμοποιούσε ταχύτερα Η αναβαθμισμένη μηχανή γραφικών είχε σαν αποτέλεσμα τα πολύ ομορφότερα περιβάλλοντα και ιδιαίτερα ωραία animation, χαρίζοντας στους ψηφιακούς χαρακτήρες ιδιαίτερα εκφραστικές κινήσεις. Τέλος το ήδη καλό A.I. βελτιώθηκε, επιτρέποντας στους εχθρούς να εφαρμόζουν περισσότερες τακτικές προκειμένου να καταφέρουν να σας εξοντώσουν.

Αξιοσημείωτα Στοιχεία
Η ηθοποιός Kit Harris που έδινε τη φωνή της στην Cate Archer αντικαταστήθηκε από την Jen Taylor η οποία μάλιστα δίνει την φωνή της και στoν ψηφιακό χαρακτήρα Cortana της σειράς Halo.

Το μόνο multiplayer mode που περιέχεται στο παιχνίδι επιτρέπει την συνεργασία έως και τεσσάρων ατόμων σε ένα campaign τεσσάρων κεφαλαίων ειδικά φτιαγμένο για αυτό το mode.

TRON 2.0

Εκδότης Buena Vista Interactive
Συστήματα PC, Xbox, Mac
Χρονιά 2003
Μηχανή Γραφικών LithTech Triton

Το Tron 2.0 αποτελεί, ουσιαστικά, το sequel της ταινίας Tron του 1982 με παραγωγό την Disney, το οποίο διαδραματίζεται 20 χρόνια μετά τα γεγονότα της εν λόγω κινηματογραφικής παραγωγής. Ο ιδρυτής της εταιρίας ENCOM, Alan Bradley, αφού κατάφερε να ξαναφτιάξει την τεχνολογία με την οποία οι άνθρωποι μπορούν να μεταφερθούν «ψηφιοποιημένοι» στον κόσμο ενός υπολογιστικού συστήματος, απάγεται από πράκτορες της αντίπαλης εταιρίας fCon. Αυτή η απαγωγή γίνεται προκειμένου να τους δώσει τον κωδικό που απαιτείται για την ασφαλή λειτουργία του προγράμματος, ενώ παράλληλα μολύνουν με ιό τον υπολογιστή του Alan. Ο παίκτης έπαιρνε τον ρόλο του Jet (ο γιος του Alan), ο οποίος μεταφερόταν στον υπολογιστή του πατέρα του με την βοήθεια του Α.Ι. ενός συστήματος ονόματι Ma3a (Μαθρία) προκειμένου να βοηθήσει στην καταπολέμηση του ιού.

Όλο το παιχνίδι έπαιρνε μέρος σε περιβάλλοντα που αντιπροσώπευαν τον εσωτερικό κόσμο του υπολογιστή, και ο ψηφιακός χαρακτήρας του Jet ερχόταν σε επαφή με ασυνήθιστους χαρακτήρες που αντιπροσώπευαν τους πολίτες του. Το παιχνίδι έκανε έντονη χρήση υπολογιστικών όρων για να χαρακτηρίσει αντικείμενα, ιδιότητες και χαρακτήρες, όπως ένα ιπτάμενο πολύγωνο με το όνομα Byte -το οποίο έδινε, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, συμβουλές στον Jet- τα ICPs, που είχαν ανθρώπινη μορφολογία και αποτελούσαν τα εχθρικά προγράμματα υπό τις διαταγές του αρχηγού τους Kernel και πολλά άλλα.

Ο εξοπλισμός σας περιλάμβανε συνολικά τέσσερις διαφορετικούς και περίεργους τύπους όπλων, που μπορούσαν να δεχθούν έως και τρεις αναβαθμίσεις το καθένα. Ανάμεσα σε αυτά ήταν τα: δίσκος φρίσμπι, rod, ball και mesh με κάθε ένα από αυτά να είχε ξεχωριστό σχεδιασμό και κάποιες αναβαθμίσεις, που θύμιζαν στη χρήση τους κλασσικά όπλα των FPS. To ΤΡΟΝ 2.0 διέθετε ένα ενδιαφέρον RPG σύστημα, σύμφωνα με το οποίο ο παίκτης ανέβαινε versions αντί για levels, δίνοντάς σας πόντους για να ανεβάσετε τα διάφορα στατιστικά, ενώ ο Jet είχε ένα συγκεκριμένο μέγεθος μνήμης στο οποίο μπορούσε να αποθηκεύει και να αναβαθμίσει διάφορα από τα, συνολικά εννέα, “subroutines” που έβρισκε. Αυτά τα subroutines είχαν τον ρόλο των power ups όπως ήταν, για παράδειγμα, το triangulation, το οποίο με την εγκατάστασή του στην μνήμη του χαρακτήρα αύξανε το επίπεδο του zoom που μπορούσε να κάνει με τα όπλα.

Η Monolith, τελικά, κατάφερε να δημιουργήσει ένα από τα πιο πρωτότυπα FPS που έχουν κυκλοφορήσει όσον αφορά στο περιβάλλον όπου διαδραματίζεται, καταφέρνοντας να το απεικονίσει με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνει επιτυχώς την αίσθηση ότι εξελίσσεται σε σημεία που αποτελούν το ψηφιακό κομμάτι του υπολογιστή. Παράλληλα, ο κόσμος αυτός πλαισιωνόταν από μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία και ιδιόμορφους χαρακτήρες.

Αξιοσημείωτα Στοιχεία
Η Rebecca Romijn Stamos έδινε τη φωνή της στον ψηφιακό χαρακτήρα Mercury.

Ο ηθοποιός Bruce Boxleitner, που είχε το ρόλο του Alan Bradley στην ταινία Tron, έδινε την φωνή του και στο χαρακτήρα του παιχνιδιού.

Σε μερικά σημεία του παιχνιδιού μπορούσατε να πάρετε μέρος σε αγώνες με μηχανές παρόμοιους με αυτούς της ταινίας, θυμίζοντας σε μεγάλο βαθμό το γνωστό παιχνίδι “φιδάκι”, αφήνοντας πίσω ίχνη στα οποία όταν έπεφτε ο αντίπαλος πάνω τους καταστρεφόταν.

Παρόλο που είχε δεχτεί πολύ καλές κριτικές από τον Τύπο, οι πωλήσεις του TRON 2.0 δεν έφτασαν το ζητούμενο στόχο αναγκάζοντας την εταιρία να ακυρώσει το προγραμματισμένο expansion pack και ένα ενδεχόμενο sequel.

Contract J.A.C.K.

Εκδότης Vivendi Universal
Συστήματα PC
Χρονιά 2003
Μηχανή Γραφικών LithTech Jupiter

Το παιχνίδι αυτό αποτελούσε το expansion pack και τον τελευταίο, μέχρι σήμερα, «επεισόδιο» της σειράς No One Lives Forever, με την ιστορία του να διαδραματίζεται πριν από τα γεγονότα του 2ου τίτλου. Κάνοντας μία στροφή 180 μοιρών, η Monolith αποφάσισε να αντικαταστήσει την Cate Archer με τον, μάλλον κοινότυπο, σωματώδη ήρωα John. Ο εν λόγω πρωταγωνιστής είναι ταγμένος στο πλευρό της τρομοκρατικής οργάνωσης H.A.R.M., η οποία έχει σκοπό την εξολόθρευση μίας παρόμοιας αντίπαλης Ιταλικής οργάνωσης ονόματι Danger Danger. Προκειμένου να ολοκληρώσετε αυτήν την αποστολή, έπρεπε να βασιστείτε αποκλειστικά στην χρήση όπλων για την αντιμετώπιση μεγάλου αριθμού εχθρών καθώς το stealth σύστημα και τα gadgets των δύο προηγούμενων τίτλων απουσίαζαν πλήρως, δημιουργώντας τελικά έναν άκρως παραδοσιακό τίτλο FPS. Το οπλοστάσιο του παιχνιδιού κυμαινόταν σε ικανοποιητικά επίπεδα με την ύπαρξη έντεκα όπλων, εκ των οποίων τα τρία ήταν φουτουριστικά.

Ωστόσο, όλα κατάφερναν να δίνουν πολύ καλή αίσθηση της δύναμής τους χάρη στα πολύ καλά ηχητικά εφέ και στα animation των εχθρών όταν δέχονταν τα πυρά σας, αλλά και λόγω της επιστροφής της Monolith στην χρήση πολύ αίματος. Η χαρακτηριστική αίσθηση ότι βρισκόσαστε στη δεκαετία του 60 είχε χαθεί εντελώς από τα επίπεδα, ωστόσο, αυτά ήταν πολύ καλά σχεδιασμένα και με ξεχωριστά περιβάλλοντα όπως αυτό του διαστημικού σταθμού προς το τέλος του παιχνιδιού (το οποίο αναμφισβήτητα ήταν εμπνευσμένο από την ταινία “Moonraker”). Αν και ο τίτλος είχε πολύ καλή και έντονη δράση, δυσαρέστησε τους φίλους του No One Lives Forever λόγω της καθολικής αφαίρεσης των στοιχείων που είχαν καθιερώσει την σειρά και της ανεπιτυχούς αλλαγής του ήρωα, στοιχεία που, δυστυχώς, κατέστησαν τον εν λόγω τίτλο ως το πιο αδύναμο FPS της Monolith.

Αξιοσημείωτα Στοιχεία
Ο τίτλος της Monolith ήταν ένας τρόπος για να διακωμωδήσει τον, όχι και τόσο αξιομνημόνευτο, ήρωα του παιχνιδιού με το J.A.C.K. του τίτλου να σημαίνει Just Another Contract Killer.
{PAGE_BREAK}
F.E.A.R.

Εκδότης Vivendi Universal
Συστήματα PC, Xbox 360, PS3
Χρονιά 2005
Μηχανή Γραφικών Jupiter Extended

Η Monolith, έχοντας την πολύτιμη πείρα από την ενασχόλησή της με το είδος των FPS εκδίδει, κατά την γνώμη μας, τον καλύτερο τίτλο της και ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά, έντονα και τρομαχτικά FPS της αγοράς. Το παιχνίδι διαδραματιζόταν στη σύγχρονη εποχή και ο παίκτης έπαιρνε το ρόλο ενός νεοσύλλεκτου της μυστικής κυβερνητικής οργάνωσης F.E.A.R. (First Encounter Assault Recon), που έχει σαν σκοπό τη διερεύνηση παραφυσικών καταστάσεων. Σκοπός σας ήταν να κυνηγήσετε και να πιάσετε τον στρατιωτικό Paxton Fettel, ο οποίος -χάρη στις τηλεπαθητικές του ικανότητες- είχε υπό τις διαταγές του έναν ολόκληρο στρατό πολύ ικανών στρατιωτών. Η ιστορία ήταν αρκετά καλή με το ανάλογο βάθος ώστε να κρατάει το ενδιαφέρον του παίκτη ψηλά. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο παίκτης έπρεπε να περιηγηθεί σε διάφορα σκοτεινά περιβάλλοντα, λόγω της νυχτερινής ώρας που εξελίσσονταν οι αποστολές, όπως το εσωτερικό ενός εργοστασίου και ενός πολυώροφου συγκροτήματος γραφείων.

Η χρήση του φακού λόγω του χαμηλού φωτισμού, σε συνδυασμό με τα παραφυσικά φαινόμενα και τα φρικιαστικά θεάματα, δημιουργούσε μία ιδιαίτερα τρομαχτική ατμόσφαιρα, η οποία αυξανόταν κατά πολύ με την παρουσία της Alma, ενός νεαρού και ανατριχιαστικού κοριτσιού, που εμφανιζόταν ξαφνικά και με τέτοιο τρόπο, ώστε κατάφερνε να κάνει τον οποιονδήποτε να αναπηδήσει τρομαγμένος από την καρέκλα του. Εκτός όμως από την εκπληκτική ατμόσφαιρα, η Monolith κατάφερε να δημιουργήσει ένα πρωτοφανές κινηματογραφικού επιπέδου gameplay.

Παρόλο το παραφυσικό στοιχείο που επικρατούσε στο παιχνίδι, οι εχθροί σας ήταν κυρίως στρατιώτες με εξαίρεση τα φαντάσματα που εμφανίζονταν σε ελάχιστα σημεία. Τα όπλα του παιχνιδιού ήταν, συνολικά, εννέα και ιδιαίτερα ξεχωριστά μεταξύ τους ώστε να έχουν ακριβώς την απαραίτητη ποικιλία που χρειαζόταν το παιχνίδι. Οι σφαίρες από τα όπλα είχαν την δυνατότητα να σπάνε, όχι μόνο διάφορα αντικείμενα που υπήρχαν στα επίπεδα, αλλά και ολόκληρα κομμάτια από τοίχους και πατώματα, δημιουργώντας έτσι ένα ιδιαίτερα ζωντανό περιβάλλον, γεγονός που βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό στην αίσθηση ότι παίρνετε μέρος σε μία “χολιγουντιανή” παραγωγή. Επιπλέον, ο χαρακτήρας είχε την δυνατότητα να εκτελεί το επονομαζόμενο “Bullet Time”, μια κίνηση καθυστέρησης του χρόνου, που αν και έχει εφαρμοστεί σε πληθώρα παιχνιδιών, εδώ κατάφερνε να ξεχωρίσει χάρη στα εξαιρετικά εφέ των ωστικών κυμάτων που δημιουργούνταν από τις σφαίρες.

Η υψηλής ποιότητας δράση που διέθετε το παιχνίδι αποκορυφωνόταν από το απαράμιλλο Α.Ι. των εχθρών, οι οποίοι ήξεραν πάντα να καλυφθούν κατάλληλα και να δρουν ανάλογα με τις καταστάσεις, λειτουργώντας ταυτόχρονα σαν ομάδα και, ανάλογα με τον αριθμό τους, να εκτελούν πολύπλοκες τακτικές για να σας αιφνιδιάσουν. Τέλος, οι τυχεροί, που είχαν ένα δυνατό μηχάνημα ικανό να “αντέξει” το παιχνίδι (ή κάποια από τις κονσόλες), μπορούσαν να δουν ιδιαίτερα λεπτομερή γραφικά και ρεαλιστικές φυσικές. Το F.E.A.R. είναι, δίχως αμφιβολία, ένας τίτλος που αξίζει να βρίσκεται στις υψηλές θέσεις που έχουν κατακτήσει κορυφαία FPS όπως τα Half Life και Halo.

Αξιοσημείωτα Στοιχεία
Το 2006 εκδόθηκε ένα expansion με το όνομα Extraction Point από την TimeGate Studios προωθώντας την υπόθεση του παιχνιδιού και προσφέροντας τρία επιπλέον όπλα. Παρόλο που διέθετε την ίδια υψηλή ποιότητα με το αρχικό παιχνίδι, είχε το σοβαρό μειονέκτημα της πολύ σύντομης διάρκειας.

Αρχικά, ήταν προγραμματισμένο να υπάρχει -εκτός από τον Paxton Fettel- και ένας δεύτερος εχθρός με το όνομα Conrad Krieg. Τελικά, η Monolith αποφάσισε ότι ένας μόνο εχθρός θα “δούλευε” πιο καλά για την υπόθεση του παιχνιδιού.

Condemned: Criminal Origins

Εκδότης Sega
Συστήματα PC, Xbox 360
Χρονιά 2005
Μηχανή Γραφικών Jupiter Extended

Το Condemned ήταν ένας από τους πρώτους τίτλους του Xbox 360 και χάριζε στους χρήστες αυτής της κονσόλας μία πρώτη γεύση της δύναμής της. Το παιχνίδι διαδραματιζόταν σε μία φανταστική πόλη της Αμερικής, όπου οι άστεγοι και οι ναρκομανείς συνεχώς αυξάνονται και μαζί με αυτούς και η εγκληματικότητα. Παίρνατε τον ρόλο του πράκτορα του FBI, Ethan Thomas, ο οποίος, ήδη με το πέρας του πρώτου επιπέδου, θα κατηγορηθεί αδίκως για τη δολοφονία ενός συναδέλφου του. Αφού καταφέρει να αποφύγει τη σύλληψη, θα ξεκινήσει την έρευνα σε διάφορα μέρη της πόλης ώστε να βρει τον ψυχοπαθή δράστη που το προκάλεσε αυτό, αλλά και το λόγο για τον οποίο το έκανε. Όπως και στον προηγούμενο τίτλο της (F.E.A.R.) έτσι και εδώ, η Monolith κατάφερε να δημιουργήσει ένα πλήρως ατμοσφαιρικό και τρομαχτικό παιχνίδι.

Στο μεγαλύτερο μέρος τους τα επίπεδα έχουν να κάνουν με εγκαταλελειμμένα και σκοτεινά κτήρια, απαιτώντας έτσι την συχνή χρήση του φακού. Το Condemned διαφοροποιούταν, κατά κάποιον τρόπο, από τα υπόλοιπα FPS από το γεγονός ότι απαιτούσε την χρήση όπλων που χρησιμοποιούνταν για μάχες σώμα με σώμα. Συνολικά, το παιχνίδι της Monolith διέθετε τον εκπληκτικό αριθμό των 34 όπλων με μόνο τα έξι εξ αυτών να είναι πυροβόλα. Όμως, εκτός του ότι αυτά τα “ranged” όπλα ήταν δυσεύρετα, δεν είχαν επιπλέον γεμιστήρες. Συνεπώς, ο παίκτης έπρεπε να στραφεί προς το περιβάλλον και να χρησιμοποιήσει «όπλα» όπως σιδερόβεργες, θρανία, σανίδες και πολλά άλλα. Οι μάχες με αυτά τα όπλα κατάφερναν να έχουν μία “κτηνώδη” αίσθηση χάρη στα πολύ καλά και ξεχωριστά ηχητικά εφέ τους αλλά και της επίτευξης της Monolith να μεταφέρεται επιτυχώς η δύναμη με την οποία ο Ethan καταφέρνει τα χτυπήματα στους εχθρούς του.

Εκτός από μάχες, σε αυτό το ξεχωριστό παιχνίδι έπρεπε να συλλέξετε και αποδεικτικά στοιχεία, που βρίσκατε στα επίπεδα, με τη χρήση ειδικών εργαλείων. Αυτά τα εργαλεία βοηθούσαν στην εύρεση δακτυλικών αποτυπωμάτων, στον εντοπισμό ιδιαίτερων οσμών και στην αποκάλυψη αόρατων ουσιών στο γυμνό μάτι, στοιχεία τα οποία έστελναν στην έμπιστη βοηθό σας για ανάλυση. Παρόλο που, κατανοητά βέβαια, οι διάφοροι άστεγοι και ναρκομανείς δεν χρησιμοποιούσαν καμία έξυπνη τακτική για να σας προσεγγίσουν, όταν αυτοί ήταν περισσότεροι είχαν ικανοποιητικό Α.Ι. Πολλές φορές τους βλέπαμε να προσπαθούν να το “σκάσουν” όταν δέχονταν πολλά χτυπήματα από σας, μόνο για να σας στήσουν ενέδρα παρακάτω περιμένοντάς σας κρυμμένοι πίσω από γωνίες.

Τα γραφικά του Condemned ήταν εξαιρετικά, με τη δύναμη της Jupiter να προσφέρει ιδιαίτερα λεπτομερή περιβάλλοντα και χαρακτήρες με “ανάγλυφες” υφές,. Εκπληκτικά ήταν και τα εφέ φωτισμού, προσφέροντας επιτυχημένα, σε συνδυασμό με το ξεχωριστό gameplay, την έντονη εμπειρία της περιήγησης σε εγκαταλειμμένα και επικίνδυνα κτήρια. Για ακόμη μία φορά η Monolith κατάφερε να παραδώσει έναν ιδιαίτερο και άρτιο, σε όλους σχεδόν τους τομείς, τίτλο.

Η Monolith Productions πέτυχε τελικά, όχι μόνο να εκδώσει εξαιρετικούς τίτλους στο είδος των FPS (με εξαίρεση ίσως το Contract J.A.C.K.), αλλά και ιδιαίτερα ξεχωριστούς μεταξύ τους όσον αφορά στην υπόθεση, στο gameplay και στον εικαστικό τομέα, παραδίδοντάς μας παιχνίδια, τα οποία είναι σίγουρο ότι δεν θα ξεχαστούν. Κάθε ένα από αυτά τα παιχνίδια κατάφερε να προσφέρει ιδιαίτερες εμπειρίες και καταιγιστική δράση υψηλής ποιότητας, αποδεικνύοντας ότι η ιδιόκτητη μηχανή γραφικών του στούντιο, μέσα από τις συνεχείς αναβαθμίσεις και βελτιώσεις, μπορεί άνετα να συναγωνιστεί ισχυρά ονόματα, όπως την Unreal Engine και την CryEngine, στον τομέα των γραφικών και κυρίως στο επίπεδο της τεχνητής νοημοσύνης. Το μέλλον της εταιρίας φαίνεται ήδη να είναι λαμπρό έχοντας ανακοινώσει σχετικά πρόσφατα ότι τα F.E.A.R. 2 και Condemned 2 βρίσκονται υπό ανάπτυξη, τα πρώτα μέρη των οποίων αποτελούν σίγουρα δύο από τους πιο “δυνατούς” τίτλους της Monolith, αλλά και της βιομηχανίας γενικότερα.