SOCOM Tactical Strike

Μπορεί ένα tactical shooter να διαπρέψει σε φορητή κονσόλα; Η Slant Six δίνει μια θετική απάντηση

Μπορεί ένα tactical shooter να διαπρέψει σε φορητή κονσόλα; Η Slant Six δίνει μια θετική απάντηση

Μπορεί η πορεία του PSP να μην είναι αυτή που ήλπιζε η Sony αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει συμβάλει με τον τρόπο του στην πρόοδο των φορητών. Και το καλό είναι πως οι τίτλοι που παρουσιάζονται στο εν λόγω σύστημα δεν στηρίζονται μόνο στη λογική του εντυπωσιασμού (λόγω οθόνης), αλλά είναι, επιτέλους, ολοκληρωμένοι όσο ποτέ άλλοτε. Το πλέον θετικό με την κονσόλα της Sony είναι πως προσφέρει τη δυνατότητα ενασχόλησης με τίτλους, που πριν λίγα χρόνια ούτε που φανταζόμασταν πως θα μπορούσαμε να έχουμε ανά πάσα στιγμή μαζί μας. Γιατί, κακά τα ψέματα, η έννοια του φορητού έχει συνδεθεί κυρίως με platform και puzzle games.

Έτσι, είναι λογικό η ανακοίνωση κάποιου tactical shooter να έμοιαζε πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί σωστά και, αναμενόμενα, οι πρώτες προσπάθειες παραήταν μέτριες. Την κατάσταση άλλαξε η Konami με το Portable Ops, που μπορεί να ανήκει σε άλλη κατηγορία, αλλά έδειξε πως τα πάντα είναι πιθανά στο PSP και με ελάχιστες απώλειες, αρκεί ο developer να μη βασιστεί στη λογική της απευθείας μεταφοράς, αλλά του σχεδιασμού με βάση τις δυνατότητες–ιδιαιτερότητες της εκάστοτε κονσόλας. Συνεπώς, ήταν θέμα  χρόνου η γνωστή σειρά SOCOM από το PS2 να κάνει την εμφάνισή της και στο PSP, η οποία όμως, δεν συνοδεύτηκε από την ανάλογη ποιότητα σε σχέση με τους PS2 τίτλους όπου και βασίστηκε καθώς έμοιαζε και ήταν απίστευτα φτωχή.

Γενικότερα, οι gamers συνάντησαν μια πετσοκομμένη έκδοση του US Navy Seals, που είχε να παρουσιάσει πολλά τεχνικά προβλήματα, ενώ και η ομάδα αποτελούνταν από 2 και όχι 4 στρατιώτες. Μετά την άσχημη κριτική φαίνεται πως η Zipper Interactive πήρε το μάθημά της και προτίμησε με το νέο αυτό επεισόδιο να μην ασχοληθεί η ίδια –δεδομένου μάλιστα ότι ετοιμάζει το Confrontation για το PS3- αλλά να το αναθέσει στην Slant Six. Και το τελικό αποτέλεσμα αποδεικνύει πως ορθά έπραξε. Γιατί το Tactical Strike είναι ένας δραματικά βελτιωμένος τίτλος σε σχέση με τον προκάτοχό του, που καταφέρνει να σβήσει τις άσχημες μνήμες του παρελθόντος. Σαφώς και δεν προσφέρει απολύτως τίποτα καινούργιο στην κατηγορία, μιας και τα πάντα τα έχουμε ξανασυναντήσει, αλλά ποτέ άλλοτε τόσο προσεγμένα και σωστά δοσμένα πάντα στα πλαίσια μιας φορητής κονσόλας.

Και αυτός είναι και ο λόγος που το σύνολο μάς ικανοποίησε απόλυτα. Το Tactical Strike είναι ένα κλασικό παράδειγμα tactical shooter τρίτου προσώπου με σαφή team based στοιχεία. Ο παίκτης αναλαμβάνει τον έλεγχο μιας ομάδας που αποτελείται από τέσσερις στρατιώτες (χωρίζονται ανά δύο) και όπως θα αναλύσουμε και παρακάτω, ο καθένας έχει τις δικές του ξεχωριστές ικανότητες. Οι διαθέσιμες ομάδες είναι συνολικά 8, προερχόμενες από γνωστές ειδικές δυνάμεις ευρωπαϊκών κυρίως χωρών αν και συνολικά τα χαρακτηριστικά τους δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου. Τουλάχιστον, προσφέρουν μια ποικιλία και επιτρέπουν στον παίκτη να επιλέξει όποια θέλει και όχι να ακολουθήσει το μονόδρομο που βλέπουμε τόσα χρόνια στα Tom Clancy- based παιχνίδια.

Το ευχάριστο είναι πως, για έναν τέτοιο τίτλο και σκεπτόμενοι ειδικά την φύση του, τα περισσότερα χαρακτηριστικά είναι πολύ κατανοητά και όσο το δυνατό περισσότερο απλοποιημένα στην εκμάθησή τους. Από τα καλαίσθητα μενού ο παίκτης συνειδητοποιεί πως τα πάντα είναι στην θέση τους ενώ και σε ό,τι αφορά τις επιλογές δεν έχουν γίνει εκπτώσεις. Έτσι, πέρα από την επιλογή ομάδας, ακολουθεί ο εξοπλισμός, το briefing και γενικότερα οτιδήποτε έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στις ‘’μεγάλες’’ κυρίως κονσόλες. Μέσα από έξυπνους χειρισμούς εδώ αποφεύχθηκε έξυπνα το εκνευριστικό στοιχείο της Δυτικής προπαγάνδας, αλλά προσφέρεται μια ποικιλία αποστολών, που ευτυχώς υπερκαλύπτουν το υποτυπώδες σενάριο.

Η ιστορία ξεκινά – και τελειώνει – με την απαγωγή ενός πρέσβη (που η εθνικότητά του δεν αποκαλύπτεται) οπότε και η δράση αρχίζει. Το σενάριο ουσιαστικά δεν εξελίσσεται περαιτέρω και γνώμη μας είναι πως, αφού ο τίτλος επικεντρώνεται κυρίως στη δράση, καλά κάνει και παραμένει στάσιμο, γιατί είναι πιθανό να είχαμε διάφορα παρατράγουδα. Η πρώτη εντύπωση από το Tactical Strike είναι οπωσδήποτε θετική κυρίως λόγω του ανεπτυγμένου τεχνικού τομέα. Εδώ τα χοντροκομμένα πολύγωνα και το προβληματικό animation έχουν εξαφανιστεί, μιας και η μηχανή γραφικών, παρόλο που δεν είναι καινούργια, είναι απίστευτα βελτιωμένη. Και μιας και αναφερθήκαμε στα γραφικά, να συμπληρώσουμε πως γενικότερα είναι από τα ομορφότερα της κατηγορίας, με σωστούς χρωματισμούς, ικανοποιητικά εφέ εκρήξεων και σταθερό frame rate.

Οι χαρακτήρες δείχνουν πανέμορφοι στην οθόνη του PSP, ενώ στα κοντινά πλάνα είναι ορατός όλος ο εξοπλισμός τους μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια. Σε επίπεδο αποστολών, το SOCOM περιλαμβάνει αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε παραπλήσιους τίτλους. Έτσι ο παίκτης καλείται να σώσει ορισμένους αιχμαλώτους, να εξουδετερώσει βόμβες, να στήσει ενέδρες κλπ. Η ελευθερία κινήσεων που προσφέρεται είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα της κονσόλας, ενώ τα επίπεδα, που στην πλειοψηφία τους είναι τεράστια και με ποικιλία στον σχεδιασμό τους, ναι μεν απαιτούν την μετάβαση από το ένα μέρος στο άλλο, αλλά αφήνουν στην κρίση του παίκτη το ποια διαδρομή θα ακολουθήσει.

Και οι επιλογές δεν σταματούν εδώ. Οι ενέργειες που επιβάλλεται να γίνουν είναι πάρα πολλές, ενώ και πάλι ο τρόπος που θα φέρει ο παίκτης την αποστολή εις πέρας είναι στο χέρι του, ακολουθώντας είτε stealth τακτικές ή κατά μέτωπο επιθέσεις. Όπως είπαμε και παραπάνω, έχουμε να κάνουμε με ένα tactical shooter 3ου προσώπου και εδώ θα ασχοληθούμε λιγάκι με τον χειρισμό. Καταρχάς, ο παίκτης δεν έχει τον άμεσο έλεγχο των στρατιωτών. Απλά επιλέγει το σημείο που θέλει η ομάδα να μεταβεί και έπειτα αυτή μετακινείται προς τα εκεί. Το ευχάριστο είναι πως οι 2 ομάδες είναι ανεξάρτητες σε ό,τι έχει να κάνει με τον έλεγχο τους και έτσι η μία είναι δυνατό να αναλάβει την κάλυψη και η άλλη να κάνει έφοδο.

Παρά το γεγονός πως χρησιμοποιούνται όλα τα πλήκτρα του PSP και οι διαθέσιμες κινήσεις είναι πολλές, ο έλεγχος είναι αρκετά εύκολος και άμεσος, ενώ τα πλήκτρα έχουν διπλό ρόλο, μιας και ορισμένες κινήσεις απαιτούν απλό πάτημα ενώ άλλες παρατεταμένο. Το μοναδικό σφάλμα με τον χειρισμό είναι πως ορισμένες φορές δεν είναι τόσο σαφής. Τι εννοούμε. Πολλές φορές οι στρατιώτες θα πάρουν θέσεις που δεν είναι ακριβώς αυτές που επέλεξε ο παίκτης, ενώ από την άλλη το να τοποθετηθούν σε μια γωνία και να πυροβολούν καλυπτόμενοι, είναι και λιγάκι θέμα τύχης. Παράλληλα, στις γωνίες η κάμερα δείχνει να δυσκολεύεται και έτσι η μεταπήδηση σε κάποια άλλη θέση γίνεται, δυστυχώς, στα τυφλά. Και με την ΑΙ των αντιπάλων να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, είναι βέβαιο ότι το μοιραίο δεν θα αργήσει να επέλθει.

Με το πέρας κάθε αποστολής, αναμενόμενα, εισπράττονται πόντοι εμπειρίας οι οποίοι εξαργυρώνονται βελτιώνοντας τα χαρακτηριστικά της ομάδας. Ο κάθε στρατιώτης έχει διαφορετικές ικανότητες και έτσι η αναβάθμιση επιβάλλεται να γίνει προσεκτικά μιας και όπως είπαμε και πριν, η πρόκληση βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Το κάθε μέλος έχει συγκεκριμένες  αρμοδιότητες κατά τη διάρκεια μιας αποστολής και έτσι χρειάζεται αρκετή σκέψη πριν γίνει η επόμενη κίνηση.

Από όλα τα παραπάνω γίνεται σαφές πως το SOCOM από έλλειψη βάθους ευτυχώς δεν πάσχει. Στον τεχνικό τομέα και έχοντας ήδη ασχοληθεί με τα γραφικά, το «πακέτο» ολοκληρώνεται από ένα ιδιαίτερα προσεγμένο ηχητικό σύνολο. Καταρχάς τα εφέ είναι πεντακάθαρα, τόσο των εκρήξεων όσο και των πυροβολισμών, ενώ και τα διάφορα σχόλια των στρατιωτών δεν είναι επαναλαμβανόμενα. Μια μικρή προσθήκη που κάνει τη διαφορά είναι πως τα voice overs είναι ανάλογα της χώρας προέλευσης της ομάδας που θα διαλέξει ο παίκτης στην αρχή. Για παράδειγμα επιλέγοντας τη γερμανική αντιτρομοκρατική ομάδα, τα πάντα θα ακούγονται στα γερμανικά, δίνοντας έτσι ένα διαφορετικό τόνο, περισσότερο προσωπικό και ιδιαίτερο.

Αναμφίβολα το SOCOM σε επίπεδο single palyer διαπρέπει και παρουσιάζει και μια αποδεκτή διάρκεια. Δυστυχώς, όμως, δοκιμάζοντας το multiplayer τα προβλήματα είναι πάρα πολλά. Πέρα από το lag που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, η δράση διακόπτεται από το συνεχές πάγωμα της οθόνης, με τον παίκτη να ανακαλύπτει λίγο αργότερα πως έπεσε νεκρός από τα αντίπαλα πυρά, που ποτέ όμως δεν είδε ή είχε την δυνατότητα να αντιδράσει.

Αφήνοντας στην άκρη το προβληματικό multiplayer, το SOCOM Tactical Strike είναι σε θέση να καλύψει ένα μεγάλο κενό στην συλλογή του PSP σε μια δύσκολη κατηγορία όπως είναι αυτή των tactical shooters. Τα λιγοστά του προβλήματα δεν επιτρέπεται να αποτελέσουν εμπόδιο και έτσι όσοι είναι οπαδοί της σειράς ας το προτιμήσουν με κλειστά μάτια. Για τους υπόλοιπους μια δοκιμή είναι αρκετή για να συμπεράνουν αν όντως τέτοιοι τίτλοι αξίζουν την προσοχή τους και μια θέση στη συλλογή τους.

Γιώργος Τσακίρογλου

PEGI 16+