Νικόλας Μαρκόγλου
Η αγάπη του Νικόλα για το gaming ξεκίνησε από το Atari 2600 που εμφανίστηκε ένα ωραίο πρωινό στο σαλόνι. Έκτοτε, το πάθος για τα βιντεοπαιχνίδια εκτοξεύθηκε με γεωμετρικούς ρυθμούς. Ο κινηματογράφος είναι η δεύτερη αγάπη του και παρακολουθεί συχνά ταινίες από την εποχή του ασπρόμαυρου σινεμά μέχρι τα σύγχρονα blockbusters του Hollywood.
The Alters | Review
Me, myself and Jan.
Dragon Is Dead | Review
Φαίνεται ενδιαφέρ… είναι roguelike…
Elden Ring: Nightreign | Review
Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από ένα συνοδευτικό spin off του Elden Ring.
Blades of Fire | Review
Μία ευχάριστη έκπληξη αλλά με αρκετούς αστερίσκους.
Captain Blood | Review
Το remaster ενός μέτριου παιχνιδιού που δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
The Precinct | Review
"I'm too old for this"
Post Trauma | Review
Ένα τίμιο, “low budget”, survival horror τύπου Silent Hill.
Empyreal | Review
Δείχνοντας πόσο νευραλγικός είναι ο τομέας των animations...
Steel Seed | Review
Τυπικό platform, τυπική εμπειρία, τυπική αξιολόγηση.
Tempest Rising | Review
Stealth "Command & Conquer 5" release.
Bionic Bay | Review
Το Limbo με αναβολικά.
Clair Obscur: Expedition 33 | Review
Το JRPG της χρονιάς (και όχι μόνο) ήρθε από νωρίς.