Wii Hands On

Δοκιμάσαμε το περιβόητο χειριστήριο του Wii. Διαβάστε τις πρώτες μας εντυπώσεις

Start the Revolution

Revolution, Wii ή αλλιώς «η επανάσταση της Nintendo». Εδώ και ένα περίπου χρόνο, οι εικασίες για τις καινοτομίες και την αλλαγή του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε τα videogames δεν είχαν τελειωμό και από κάθε πλευρά ακούγαμε είτε διθυραμβικά είτε απαξιωτικά σχόλια για τη νέα προσπάθεια της Nintendo. Ήρθε λοιπόν η ώρα να εκφέρουμε και εμείς μια άποψη ή οποία σαφώς και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως τελική, μιας και ο διαθέσιμος χρόνος που είχαμε με τη νέα κονσόλα της Nintendo ήταν λίγος, αλλά ικανός για να μας επιτρέψει τη μεταφορά μιας πρώτης άποψης προς τους αναγνώστες του GameOver.

Όπως λοιπόν θα γνωρίζετε, το Wii είναι ένα μηχάνημα που επιχειρεί μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στον τρόπο που παίζουμε videogames. Σε αντίθεση λοιπόν με το κλασσικό ενιαίο χειριστήριο, που διαθέτει έναν αριθμό από κουμπιά και δύο αναλογικούς μοχλούς προκειμένου να ελέγχουμε τον χαρακτήρα ή το αντικείμενο που εμφανίζεται στην οθόνη, το σύστημα της Nintendo κάνει χρήση ενός σετ που περιλαμβάνει ένα χειριστήριο με αισθητήρα κίνησης τριών διαστάσεων και ένα ακόμη τμήμα που στο επάνω μέρος του διαθέτει έναν αναλογικό μοχλό. Η δοκιμή μας έγινε σε δύο παιχνίδια, τα οποία -κατά προσωπική μας εκτίμηση- δεν αποτελούν αυτόνομους τίτλους, αλλά μικρά tech demos, τα οποία, κατά πάσα πιθανότητα, θα βρουν το δρόμο τους προς τα καταστήματα ως τμήμα συλλογής μίνι παιχνιδιών. Το πρώτο εκ των δύο ήταν ένα παιχνίδι τένις και το δεύτερο ένα παράξενο παιχνίδι πλατφόρμας, όπου ο παίκτης -χρησιμοποιώντας πάντα το χειριστήριο του Wii- προσπαθεί να βοηθήσει έναν χαρακτήρα να βρει το δρόμο του μέσα από ένα δαιδαλώδες επίπεδο.

Ιδιαίτερη αναφορά στο πρώτο εκ των δύο τίτλων δεν χρίζει, μιας και έχουμε να κάνουμε με ένα απλοϊκό τίτλο εικονικής αλληλεπίδρασης, όπου χρησιμοποιώντας το χειριστήριο ως ρακέτα, έπρεπε να στέλνουμε το μπαλάκι προς τον αντίπαλό μας. Η αίσθηση σε αυτό το παιχνίδι δεν ήταν κάτι το συναρπαστικό μιας και παρόμοιες λειτουργίες έχουμε δει σε παιχνίδια EYETOY. Ωστόσο, εδώ πρέπει να τονίσουμε πως το χειριστήριο του Wii έχει σαφώς πιο εκλεπτυσμένες λειτουργίες και ανώτερο σύστημα ευαισθησίας. Με λίγα λόγια, έχουμε να κάνουμε με μια εντελώς διαφορετική τεχνολογία, συνεπώς, καλό είναι από εδώ και στο εξής να μην συγχέουμε τις τεχνολογίες του EYETOY και του Motion Sensor από το χειριστήριο του PS3 με αυτήν της Nintendo. Εκεί που οι διαφορές και οι καινοτομίες του χειριστηρίου άρχισαν να κάνουν έντονη την παρουσία τους ήταν στο παιχνίδι «πλατφόρμας» που δοκιμάσαμε στο περίπτερο της Nintendo.

Αντικειμενικός σκοπός του παιχνιδιού ήταν ο εξής: Κρατώντας το χειριστήριο της κονσόλας, έπρεπε να ελέγχουμε έναν καρτουνίστικο χαρακτήρα -που αιωρούταν στην οθόνη- να φτάσει στο τέλος ενός επίπεδου, βοηθώντας τον συγχρόνως να αποφύγει τις διάφορες παγίδες που υπήρχαν στη διαδρομή και να συλλέγει νομίσματα. Το εντυπωσιακό ήταν πως, εκτός του ελέγχου που ασκούσαμε επάνω στον χαρακτήρα απλά και μόνο κινώντας το χειριστήριο στους άξονες Χ και Ψ, μπορούσαμε να τον περιστρέψουμε κατά 360 μοίρες περιστρέφοντας τον καρπό μας και, κατά συνέπεια, το ίδιο το χειριστήριο. Η αίσθηση αυτού του χειρισμού ήταν περισσότερο από ικανοποιητική, αν και διαφαίνεται πως ίσως και να κουράζει έπειτα από λίγα λεπτά ενασχόλησης με τον τίτλο. Ωστόσο, εκεί που το χειριστήριο του Wii δείχνει να κάνει τη διαφορά, έναντι οποιασδήποτε άλλης τεχνολογίας ανίχνευσης κίνησης που έχουμε δει στο παρελθόν, εντοπίζεται στην ευαισθησία του. Η ανταπόκριση στις κινήσεις του χεριού μας ήταν τέλεια και άμεση.

Πολλοί παραπονέθηκαν για υπέρ-ευαισθησία, ωστόσο εκτιμούμε πως με μια απλή προσθήκη ρύθμισης του βαθμού ευαισθησίας, αυτό το πρόβλημα εύκολα θα λυθεί. Η διάρκεια του επιπέδου που δοκιμάσαμε μόλις που άγγιξε τα τρία λεπτά, καταλαβαίνετε λοιπόν πως θα ήταν άτοπο εκ μέρους μας να εκφέρουμε τελική άποψη. Αυτό που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε, είναι ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα η Nintendo δεν έλεγε ψέματα σε κοινό και ειδικό Τύπο για τις λειτουργίες που θα περιλαμβάνονται στο καινοτόμο αυτό χειριστήριο, μιας και όχι μόνο λειτουργεί σωστά, αλλά προσφέρει μια αίσθηση που για πρώτη φορά νιώθει κάποιος που παίζει videogames. Το πόσο επαναστατική και εφαρμόσιμη σε κάθε είδους παιχνίδι ή σε ποιο βαθμό θα γίνει τελικά αρεστή στους παίκτες αυτή η τεχνολογία, τη δεδομένη στιγμή δεν μπορεί να απαντηθεί. Το σίγουρο είναι ότι η δυναμική βρίσκεται εκεί και αν η Nintendo την εκμεταλλευθεί σωστά και, συνάμα, κερδίσει την απαραίτητη υποστήριξη από τους μεγάλους τρίτους κατασκευαστές, οι οποίοι θα δημιουργήσουν παιχνίδια που θα εκμεταλλεύονται αυτές τις δυνατότητες, τότε οι προοπτικές είναι τεράστιες. Το μόνο που απομένει είναι να δούμε αν όλα τα παραπάνω θα γίνουν τελικά πραγματικότητα.

Αυτή η πρώτη μεταφορά εντυπώσεων από το Wii της Nintendo δεν θα ήταν πλήρης αν δεν γινόταν μια αναφορά στα γραφικά των παιχνιδιών που είδαμε στην έκθεση. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε (όπως το πράξαμε και στο πρώτο hands on του PlayStation 3) πως τα γραφικά των νέων μηχανημάτων, σε αυτή τη φάση της εξέλιξής τους, δεν καταδεικνύουν τις πραγματικές δυνατότητές τους. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, τα παιχνίδια του Wii που παρουσιάστηκαν στην έκθεση διέθεταν επίπεδα απεικόνισης εφάμιλλα και μερικές φορές κατώτερα από αυτά του GameCube. Το Metroid Prime 3 δεν ξεχώριζε από τα δύο προηγούμενα επεισόδια της σειράς, ενώ το Red Steel ήταν μάλλον μέτριο, μιας και σε καμία περίπτωση δεν δικαίωνε τις διάφορες εντυπωσιακές εικόνες (δείτε επάνω και δεξιά) που είχαν διαρρεύσει σε περιοδικά και διαδίκτυο τις προηγούμενες εβδομάδες. Ενώ λοιπόν η ταχύτητα της 3D μηχανής του τίτλου της Ubisoft ήταν εντυπωσιακή, οι υφές ήταν χαμηλής ανάλυσης και τα μοντέλα των χαρακτήρων μέτρια. Βέβαια, το να κρίνεις μια κονσόλα σαν το Wii από τα γραφικά της δεν είναι και το πλέον συνετό που θα μπορούσες να πράξεις, μιας και είναι γνωστό ότι η Nintendo διαφημίζει το επαναστατικό gameplay που είναι ικανή να προσφέρει στον παίκτη η κονσόλα και όχι τις υπολογιστικές της ικανότητες. Το σίγουρο είναι πως το μέλλον θα δείξει αν τελικά το Wii είναι πίσω ή όχι από τον ανταγωνισμό και μιλώντας πάντα για ό,τι έχει να κάνει με την υπολογιστική του ισχύ. Περισσότερα για το gameplay με το χειριστήριο του Wii και την απεικόνιση των παιχνιδιών του, θα βρείτε στο video που καταγράψαμε από το περίπτερο της Nintendo πατώντας εδώ. Το δια ταύτα από την πρώτη μας επαφή με το Wii; Το σίγουρο είναι πως ακόμη και μετά την έκθεση Ε3 ο γρίφος δεν λύθηκε. Τα ερωτήματα παραμένουν πολλά και σημαντικά, όπως για παράδειγμα ο τρόπος που θα εκτελούνται πολλές από τις λοιπές λειτουργίες της κονσόλας, καθώς επίσης το κόστος της ίδιας αλλά και των παιχνιδιών της. Ωστόσο σκοπός αυτού του άρθρου δεν ήταν η αποσαφήνιση αυτών των θεμάτων, αλλά η μεταφορά μιας πρώτης άποψης για τον τρόπο που λειτουργεί το Wii και σε αυτόν τον τομέα οι τελικές μας εντυπώσεις είναι θετικές. Περισσότερα για το μεγάλο στοίχημα της Nintendo θα έχουμε όταν θα μας δοθεί η δυνατότητα να το δοκιμάσουμε εκτενέστερα.

Πριν κλείσουμε, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τους υπευθύνους της εταιρείας Nortec -αντιπροσωπεία της Nintendo στη χώρα μας- οι οποίοι μας βοήθησαν να παρακάμψουμε τις ατελείωτες ουρές των επισκεπτών, που περίμεναν ώρες για να δοκιμάσουν το Wii και να σπεύσουμε ταχέως προς τα ενδότερα του περιπτέρου της εταιρείας.

{nomultithumb}