Gangs of London

Οι δημιουργοί της σειράς The Getaway, μας δίνουν μια ακόμη γεύση από την εγκληματική ζωή του Λονδίνου

London calling…

Όσοι παρακολουθούν στενά τις προσπάθειες των ευρωπαϊκών στούντιο και ακόμη περισσότερο του τίτλους του PlayStation 2, θα γνωρίζουν καλά τη σειρά The Getaway της Sony και του London Studio. Η προσπάθεια των Βρετανών ξεκίνησε ως «Grand Theft Auto Killer», αλλά τελικά κατέληξε σε δύο μάλλον μέτρια παιχνίδια, όπου το εντυπωσιακό free roaming περιβάλλον, τα πιστά σχεδιασμένα τετραγωνικά χιλιόμετρα του πραγματικού Λονδίνου και οι ενδιαφέρουσες αποστολές οδήγησης, αντισταθμίστηκαν από την πολύ κακή 3D μηχανή και ένα σύστημα χειρισμού που το μόνο που κατάφερνε να προκαλέσει ήταν μικρές νευρικές κρίσεις. Μετά λοιπόν το αποτυχημένο The Getaway 2: Black Monday, η σειρά για το PlayStation 2 «πάγωσε» και όλοι περιμέναμε τη μετάβασή της στο PlayStation 3, όμως μέχρι την κυκλοφορία του νέου οικιακού συστήματος της Sony, θα έχουμε μια νέα ευκαιρία να ζήσουμε τη ζωή του υποκόσμου της βρετανικής μεγαλούπολης.

Αν και η πρώτη αντίδραση στο άκουσμα του Gangs of London πιθανόν να είναι «ένα ακόμη port», η αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτό το παιχνίδι είναι εντελώς διαφορετική. Το Gangs of London βασίζεται μεν στην τεχνολογία και στο γενικότερο concept που χαρακτήριζε τους δύο τίτλους του PlayStation 2, ωστόσο, το gameplay και ο σχεδιασμός του είναι αρκετά διαφορετικής φιλοσοφίας. Άλλωστε το γεγονός ότι αυτό που αρχικά ήταν γνωστό ως «The Getaway: Gangs of London» κατέληξε στο να ονομάζεται απλά «Gangs of London» προδίδει πολλά.

Το παιχνίδι λοιπόν της Sony, που αναμένεται να κυκλοφορήσει το ερχόμενο φθινόπωρο, δεν μας θέτει σε ένα ανοικτό, ελεύθερο χώρο, όπου ελέγχοντας έναν χαρακτήρα και εκτελώντας διάφορες αποστολές, θα οδηγηθούμε προς την κορυφή του εγκλήματος ή προς την ολοκληρωτική εξάλειψή του. Αντιθέτως, θυμίζοντας λίγο από τις σχεδιαστικές επιλογές του Pursuit Force (ενός ακόμη τίτλου δράσης για το PSP από τη Sony), το Gangs of London μάς δίνει τη δυνατότητα να επιλέξουμε μέσα από πέντε διαφορετικές συμμορίες του Λονδίνου, οι οποίες μάχονται μεταξύ τους, αλλά και κατά των αρχών, για την απόλυτη κυριαρχία στην πόλη. Αυτές οι πέντε συμμορίες έχουν επιβάλλει τους δικούς τους κανόνες σε διάφορες από τις περιοχές του Λονδίνου και επικρατούν τρομοκρατώντας τους πολίτες. Σκοπός μας είναι να αναλάβουμε τον έλεγχο μιας εξ αυτών των συμμοριών και μέσα από έναν αριθμό -γραμμικών αυτή τη φορά- αποστολών να επιβληθούμε έναντι των άλλων, καθιστώντας έτσι το Λονδίνο ως τη «δική μας» πόλη.

Από αυτήν τη δεύτερη επαφή μας με το πόνημα του London Studio (η πρώτη είχε γίνει στην Ε3 με ένα πολύ πιο πρώιμο demo), διαπιστώσαμε ότι ορισμένα από τα σφάλματα του παρελθόντος από τη σειρά The Getaway έχουν πλέον διορθωθεί και κάποιες νέες και ενδιαφέρουσες προσθήκες δείχνουν να βελτιώνουν το σύνολο. Αυτή η φορά λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι που ακολουθεί αυστηρά την αρχή των παιχνιδιών που βασίζονται σε συγκεκριμένες αποστολές. Οι αποστολές που θα κληθούμε να ολοκληρώσουμε συνεχίζουν να σχετίζονται με το έγκλημα και να περιλαμβάνουν «εργασίες» που είτε θα τις εκτελέσουμε πεζοί, είτε οδηγώντας οποιοδήποτε όχημα βρούμε στο δρόμο μας. Ωστόσο, ορισμένα αρνητικά στοιχεία, τα οποία μας είχαν ενοχλήσει στους τίτλους του PS2, δυστυχώς συνεχίζουν να υφίστανται.

Το βασικότερο όλων των προβλημάτων δεν είναι άλλο από τη δύστροπη κάμερα, η οποία μπορεί μεν να μη βρίσκεται στα ανεπίτρεπτα επίπεδα του Black Monday, όμως συνεχίζει να δημιουργεί προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο ο παίκτης κινείται στο χώρο. Το μοντέλο χειρισμού συνεχίζει να παραμένει ένα μείγμα FPS και 3rd person shooter, όμως -και λόγω της έλλειψης δεύτερου αναλογικού μοχλού στο PSP- η κίνηση του χαρακτήρα στο χώρο έχει υποστεί κάποιες δραματικές αλλαγές, με τον αναλογικό «δίσκο» της κονσόλας να ελέγχει την κίνηση και στους δύο άξονες (Χ και Ψ) και τα κουμπιά L και R να είναι υπεύθυνα για τα πλάγια βήματα. Επίσης, μια νέα προσθήκη στη σειρά είναι αυτή του αυτόματου κλειδώματος στο στόχο. Λέγοντας όμως «αυτόματο κλείδωμα» δεν μιλάμε απλά και μόνο για αυτόματη εστίαση του στόχαστρου στον πλησιέστερο αντίπαλο, αλλά το πλήρες κλείδωμά επάνω του, σε όλους τους άξονες, κάτι που καθιστά τις στιγμές όπου καλούμαστε να πολεμήσουμε με μέλη άλλων συμμοριών ως πολύ ευκολότερες και σαφώς πιο απλοϊκές.

Επιλέγοντας λοιπόν μια από τις πέντε διαθέσιμες συμμορίες που έχει να μας προσφέρει το παιχνίδι, ξεκινήσαμε τις αποστολές μας. Το ευχάριστο είναι πως, για κάθε μια από τις συμμορίες, το παιχνίδι προσφέρει ένα εντελώς διαφορετικό σενάριο, το οποίο αν και είναι ρηχό και βασίζεται στα απολύτως βασικά, ξεδιπλώνεται ευχάριστα μέσα από στατικές εικόνες που θυμίζουν αστυνομικά «noir» κόμικς. Αυτή η ποικιλία στο σενάριο, εκτός του ότι είναι ενδιαφέρουσα και ξετυλίγει τις πτυχές της ιστορίας κάθε συμμορίας και του αρχηγού αυτής, είναι ικανή να προσφέρει επιπλέον αντοχή στο χρόνο για το παιχνίδι της Sony. Εδώ είναι και το σημείο όπου πρέπει να εστιάσουμε λίγο περισσότερο, μιας και εκτός του βασικού τμήματος του παιχνιδιού, στα μενού του Gangs of London υπάρχουν ορισμένες άκρως ενδιαφέρουσες προσθήκες, οι οποίες βελτιώνουν ακόμη περισσότερο την περιβόητη «αντοχή στο χρόνο».

Επιλέγοντας λοιπόν το mode “The Pub”, βρεθήκαμε μπροστά σε ορισμένα από τα καλύτερα μίνι παιχνίδια που είδαμε τον τελευταίο καιρό. Έτσι, στο Gangs of London υπάρχουν, ούτε λίγο-ούτε πολύ, τρία «παιχνίδια μέσα στο παιχνίδι», με τις δύο εντυπωσιακές εκδόσεις τρισδιάστατου μπιλιάρδου (αγγλικό και αμερικάνικο 8μπαλλο) να κερδίζουν τις εντυπώσεις και τα Skittles (μια πρώιμη μορφή bowling) και τα κλασικά «βελάκια» να ακολουθούν. Επίσης, εκτός της βασικής περιπέτειας, στο Gangs of London υπάρχει η δυνατότητα ελεύθερης περιήγησης στα δεκάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα του εικονικού Λονδίνου που βρίσκονται μέσα του, αλλά και ένα απρόσμενα ευχάριστο mode, το οποίο ξεφεύγει από το shooter ύφος του κυρίως παιχνιδιού και δίνει τη δυνατότητα σε έναν ή περισσότερους παίκτες (με τη χρήση των ασύρματων δυνατοτήτων του PSP) να επιδοθούν σε ορισμένες μάχες στρατηγικής τύπου turn based.

Σε αυτές τις μάχες, βλέπουμε μια τρισδιάστατη άποψη ενός χάρτη και –με αναμονή σειράς- στέλνουμε δυνάμεις στα ελεύθερα σημεία του χάρτη προκειμένου να τα κατακτήσουν, ενώ ακολούθως πράττουν και οι αντίπαλοί μας μέχρι να έρθει η ώρα να συναντηθούν οι «στρατιώτες», να περάσουμε στις τρεις διαστάσεις και να αρχίσει το μακελειό. Βλέπετε λοιπόν ότι το παιχνίδι του London Studio -ακόμη και σήμερα, μήνες πριν την κυκλοφορία του- δείχνει «πλούσιο» και αρκετά υποσχόμενο. Ελπίζουμε αυτό το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την κυκλοφορία του να διορθωθούν τα όποια προβλήματα της 3D μηχανής και να απολαύσουμε, επιτέλους, ένα αξιόλογο «The Getaway».

Κυκλοφορία Φθινόπωρο 2006

{nomultithumb}