Donkey Kong: Jet Race

Ο θρυλικός Donkey Kong και η ιδιόμορφη παρέα του εισβάλουν στο Wii, με ένα μάλλον αδιάφορο racer

Ο θρυλικός Donkey Kong και η ιδιόμορφη παρέα του εισβάλουν στο Wii, με ένα μάλλον αδιάφορο racer

Μια κατηγορία, στην οποία εδώ και τόσα χρόνια η Nintendo έχει να επιδείξει μια αδυναμία είναι αυτή των racing games. Μπορεί πάντοτε οι κονσόλες της να διέθεταν ορισμένους κορυφαίους arcade τίτλους (τους πλέον κορυφαίους -βλ. Mario Kart), αλλά είναι αλήθεια πως σχεδόν ποτέ δεν κυκλοφόρησε μια δημιουργία που να βασίζεται σε αυτοκίνητα και που να κατάφερε να διακριθεί. Αντί αυτού οι παίκτες είχαν την δυνατότητα να ασχοληθούν με racers που σαφώς ξέφευγαν από το υποτυπώδες και σοβαροφανές ύφος της κατηγορίας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ειπωθεί πως δεν έτυχαν σωστής μεταχείρισης. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο πως το Mario Kart και κάθε νέο επεισόδιό του κατατάσσεται υψηλά στις προτιμήσεις του κοινού, ενώ κάθε νέα προσπάθεια του γνωστού υδραυλικού συνοδεύεται πάντοτε από κολακευτικά σχόλια.

Έτσι, σιγά-σιγά και με την πάροδο των χρόνων δημιουργήθηκε μια είδους σχολή, όπου τελικά μόνο οι κονσόλες της Nintendo είχαν την τύχη να φιλοξενούν ορισμένες από τις καλύτερες δημιουργίες της. Πολλοί έσπευσαν να την κατηγορήσουν για αυτήν την επιλογή της μιας και ποτέ δεν μπόρεσαν να δοκιμάσουν κάποιο race simulator, αλλά αν μη τι άλλο αυτό είναι και ένα χαρακτηριστικό που την ξεχωρίζει από τους ανταγωνιστές της. Και φυσικά το κοινό είχε την τύχη να ασχοληθεί με ορισμένες από τις καλύτερες δημιουργίες όλων των εποχών, μιας και πέρα από τη σειρά Mario Kart, το Diddy Kong Racing υπό την αιγίδα της Rare κατάφερε να διακριθεί, ενώ και το πιο «σοφιστικέ» F Zero εξερεύνησε νέους τομείς, πολύ πριν η σειρά Wipeout γίνει πραγματικότητα.

Φτάνοντας στο σήμερα η κατάσταση δεν έχει αλλάξει, απεναντίας φαίνεται πως αυτή η τάση έχει παρασύρει και άλλες εταιρίες στο να ακολουθήσουν την ίδια οδό, όχι όμως πάντοτε με τα ανάλογα αποτελέσματα. Το πλέον αρνητικό της όλης υπόθεσης είναι πως ολοένα και περισσότερες δημιουργίες μετά βίας ξεπερνούν το όριο του αποδεκτού και έτσι οι φίλοι της Nintendo και πιο συγκεκριμένα οι κάτοχοι Wii είναι αλήθεια πως δεν έχουν και πολλά περιθώρια επιλογών. Πάντως την συγκεκριμένη περίοδο δύο νέοι τίτλοι έρχονται να διεκδικήσουν μια θέση στη βιβλιοθήκη μας και παρόλο που δείχνουν να έχουν ορισμένα θετικά στοιχεία, τελικά αποδεικνύονται πως μάλλον κυκλοφόρησαν βιαστικά, εκμεταλλευόμενα ουσιαστικά την απουσία αξιοπρεπούς ανταγωνισμού. Έτσι, πέρα από το Sonic Riders, έρχεται και το Donkey Kong Jet Race για να αποδείξει πως περισσότερο προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια του κοινού με τη φιγούρα του κεντρικού χαρακτήρα παρά με το περιεχόμενό του.

Με την παρούσα κυκλοφορία γίνεται εμφανές πως η Nintendo δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα, μιας και λείπει πραγματικά αυτό το κάτι που χαρακτηρίζει τις δημιουργίες της. Αντιθέτως, φαίνεται πως έψαχνε να βρει κάποιον τρόπο να εκμεταλλευτεί έξυπνα το Wii Remote, προσαρμόζοντας επάνω του ολόκληρο τον τίτλο. Και μπορεί αυτό το «πείραμα» να αποδεικνύεται επιτυχημένο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κρύψει την γενικότερη προχειρότητα που θα συναντήσει ο παίκτης.

Και το κακό είναι πως με περισσότερη προσπάθεια το Donkey Kong Jet Race θα μπορούσε να ήταν σαφώς καλύτερο, μιας και παρόλο που διακρίνεται για το πλήθος επιλογών του, αλλά και τον διασκεδαστικό χειρισμό του, δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο που θα το κάνει να ξεχωρίσει. Αναμενόμενα, την εμφάνισή τους κάνουν οι επιλογές για grand prix, single race και time attack, επιλογές που δεν χρίζουν περαιτέρω ανάλυσης. Αρχικά ο παίκτης θα συνειδητοποιήσει πως αρκετά από τα χαρακτηριστικά είναι κλειδωμένα και φυσικά θα πρέπει να προσπαθήσει σκληρά για να τα αποκτήσει. Και η προσπάθεια αυτή, όπως αποδεικνύεται, θα είναι πολύ δύσκολη. Επιλέγοντας mode και χαρακτήρα -συνολικά διατίθενται 16 από τους οποίους μόνο οι 6 είναι διαθέσιμοι από την αρχή- ο παίκτης θα βρεθεί στην γραμμή εκκίνησης. Αναμενόμενα την προσοχή τραβά ο χειρισμός, που όπως αναφέρθηκε και παραπάνω είναι αρκετά διασκεδαστικός.

Ουσιαστικά ο κάθε χαρακτήρας είναι εφοδιασμένος με 2 τύμπανα–jet και για να επιταχύνει θα πρέπει να τα χτυπάει εναλλάξ. Φυσικά απαιτείται η χρήση του Wii Remote μαζί με το Nunchuk μιας και το καθένα αντιστοιχεί σε κάθε χέρι ξεχωριστά. Χτυπώντας τα λοιπόν όσο το δυνατό γρηγορότερα επέρχεται η απαιτούμενη επιτάχυνση ενώ, ευτυχώς, με το που θα επιτευχθεί η μέγιστη ταχύτητα ο παίκτης δεν χρειάζεται να κάνει την ίδια κίνηση συνεχώς. Παραπλήσια λογική ακολουθείται και στις στροφές μιας και για να στρίψει ο χαρακτήρας, δεξιά για παράδειγμα, απαιτείται το κούνημα μόνο του Nunchuk (με την προϋπόθεση πως ο παίκτης το κρατάει με το αριστερό του χέρι και το Wii Remote με το δεξί). Τέλος, ανασηκώνοντας και τα δύο περιφερειακά εκτελείται το άλμα, κίνηση απολύτως απαραίτητη μιας και δεν είναι πάντα εύκολη η συλλογή των διάσπαρτων power ups.

Και μιας και αναφερθήκαμε στα power ups, αυτά προσδίδουν περισσότερη ταχύτητα, καθώς επίσης και τη δυνατότητα εκτόξευσης κάποιου όπλου. Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα τεράστια βαρέλια που βρίσκονται εντός των διαδρομών δεδομένου ότι δίνουν σημαντική ώθηση στον χαρακτήρα. Αν ο παίκτης θέλει να κερδίσει, επιβάλλεται να θυμάται τη θέση τους και να τα χρησιμοποιεί συνεχώς και ο λόγος που αυτό κρίνεται ως αναγκαίο εντοπίζεται στο παράλογο επίπεδο δυσκολίας, κάτι που, αν μη τι άλλο, η Nintendo δεν το συνηθίζει. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα στο επίπεδο δυσκολίας «beginner», το μόνο αρχικά διαθέσιμο από τα τρία, η κατάσταση δεν είναι και τόσο εύκολη μιας και οι αντίπαλοι αποδεικνύονται σκληρά καρύδια. Και δυστυχώς εδώ εντοπίζεται και το σημαντικότερο πρόβλημα του DK Jet Race. Η Α.Ι. των αντιπάλων διακρίνεται από μια αστάθεια στην συμπεριφορά της και έτσι, ενώ πολλές φορές η πρώτη θέση μοιάζει να βρίσκεται πολύ κοντά, σε μια στροφή ο χαρακτήρας -χωρίς κάποιον προφανή λόγο- θα βρεθεί στην ουρά της κατάταξης οδηγώντας ταυτόχρονα τον παίκτη στο να αναρωτιέται τι έκανε λάθος. Και όσο ανεβαίνει το επίπεδο δυσκολίας τόσο χειροτερεύει η κατάσταση με αποτέλεσμα η νίκη στο επίπεδο expert να μοιάζει ως όνειρο θερινής νυκτός.

Παράλληλα, από ένα σημείο και μετά την εμφάνισή του κάνει και ο παράγοντας κούραση. Δεδομένου ότι οι αντίπαλοι είναι ιδιαίτερα δύσκολοι, πολλές φορές θα ανακόπτουν τη φόρα του παίκτη, ο οποίος θα πρέπει να εκτελεί συνεχώς την προαναφερθείσα κίνηση επιτάχυνσης για να κερδίζει το χαμένο έδαφος. Η αλήθεια είναι ότι ο χειρισμός είναι αρκετά διασκεδαστικός, αλλά λόγω της προβληματικής Α.Ι. αναπόφευκτα επέρχεται μια σωματική κούραση, την ώρα που οι αντίπαλοι δεν φαίνεται να αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, φυσικά, μιας και η επιτάχυνσή τους είναι σχεδόν στιγμιαία.

Το πρόβλημα με το επίπεδο δυσκολίας έρχεται να λύσει το απίστευτα διασκεδαστικό multiplayer όπου μέσω split-screen μέχρι και 4 παίκτες μπορούν να αναμετρηθούν σε κάποια από τις διαθέσιμες πίστες. Παράλληλα, οι διαδρομές είναι στην πλειοψηφία τους όμορφα σχεδιασμένες, με πολλές λεπτομέρειες και το στοιχείο που τις χαρακτηρίζει είναι πως όλες τους είναι πλημμυρισμένες στο χρώμα. Στον αντίποδα αυτού του θετικού χαρακτηριστικού βρίσκεται η ανακύκλωση διαδρομών από παλιότερους τίτλους της Nintendo, οι οποίες διαθέτουν μερικές παραλλαγές ούτως ώστε να μην δείχνουν ίδιες. Ο τεχνικός τομέας δείχνει να είναι αρκετά προσεγμένος και πως θα μπορούσε να μην ήταν όταν το Donkey Kong  Jet Race είναι μια δημιουργία που έγινε υπό την επίβλεψη της Nintendo.

Οι χαρακτήρες είναι πολύ όμορφα σχεδιασμένοι και με πολλές λεπτομέρειες, τα οπτικά εφέ ακολουθούν την καρτουνίστικη οδό ενώ όλα δένουν άψογα με τα περιβάλλοντα, δημιουργώντας αναμενόμενα μια χαρούμενη και πολύχρωμη εικόνα. Αλλά δυστυχώς και εδώ φαίνεται πως υπάρχει το ανάλογο αντίτιμο, μιας και για κάποιον λόγο η ταχύτητα του τίτλου είναι απελπιστικά χαμηλή, σε βαθμό που η αποφυγή των εμποδίων που βρίσκονται διάσπαρτα να είναι μια εύκολη υπόθεση. Στον ηχητικό τομέα τώρα, είναι αλήθεια πως τα μουσικά κομμάτια που χρησιμοποιήθηκαν είναι περισσότερο αδιάφορα και επαναλαμβανόμενα, με μοναδική εξαίρεση τη διασκευή του κυρίως θέματος από το Donkey Kong Country, το οποίο θα προκαλέσει συγκίνηση στους παλιότερους.

Διαβάζοντας τα παραπάνω, οι περισσότεροι είναι πολύ πιθανό να μπερδευτούν με την νέα αυτή προσπάθεια της Nintendo, αλλά τελικά η κατάσταση είναι πολύ απλή. Το Donkey Kong Jet Race φαίνεται πως στηρίζεται στον αρκετά ενδιαφέροντα χειρισμό του, μιας και στους υπόλοιπους τομείς για κάθε τι θετικό έχει να επιδείξει αρκετά αρνητικά στοιχεία. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για μια δημιουργία που θα περάσει απαρατήρητη, αλλά συγκρινόμενο με παλιότερους τίτλους της εταιρίας -και ειδικότερα με τη σειρά Mario Kart- η Nintendo δεν θα πρέπει να αισιοδοξεί για την πορεία του.

Γιώργος Τσακίρογλου

Ανάλυση 480i/ 480p
Widescreen Ναι
PAL 60Hz Ναι
Ήχος Stereo/ Dolby Surround Pro Logic II
PEGI 3+