“Η Ζωή Έχει Χρώμα”
Ή, πως το ελληνικό κράτος βάζει στο ίδιο τσουβάλι ναρκωτικά, κάπνισμα, βία και… videogames!
Ή, πως το ελληνικό κράτος βάζει στο ίδιο τσουβάλι ναρκωτικά, κάπνισμα, βία και… videogames!
Ή, πως το ελληνικό κράτος βάζει στο ίδιο τσουβάλι ναρκωτικά, κάπνισμα, βία και…videogames!
Αυτήν την εβδομάδα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει συνήθως τις Παρασκευές στο GameOver, αποφασίσαμε να μην προχωρήσουμε στη δημοσίευση της καθιερωμένης στήλης «Τι παίζει το Σαββατοκύριακο», στην οποία παρουσιάζουμε όλες τις νέες κυκλοφορίες που μπορεί να βρει το κοινό στις προθήκες των καταστημάτων. Αφορμή για αυτήν την αλλαγή στον προγραμματισμό της ύλης μας στάθηκε μια τηλεοπτική καμπάνια που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και αρκετές ημέρες και που προβάλλεται, τουλάχιστον, από ένα «μεγάλο» τηλεοπτικό σταθμό της χώρας μας. Ο λόγος γίνεται για την καμπάνια «Η Ζωή έχει Χρώμα» μια ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία που διεξάγεται από το Υπουργείο Υγείας σε συνεργασία με σωρεία μεγάλων εταιρειών και, φυσικά, με το προαναφερθέν «μεγάλο» κανάλι. «Και ποιος ο λόγος το GameOver να ασχοληθεί και να σχολιάσει την εν λόγω ενέργεια;», θα ήταν μια εύλογη απορία από τους αναγνώστες μας. Και η απάντηση έρχεται αβίαστα: Γιατί για μια ακόμα φορά το ελληνικό κράτος δείχνει πλήρη άγνοια σε ό,τι αφορά το χώρο της ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας γενικότερα και των videogames ειδικότερα. Μια άγνοια που στην προκειμένη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμα και ως εγκληματική.
Μετά το φιάσκο του περιβόητου νόμου 3037 περί απαγόρευσης των videogames, ο οποίος στάθηκε αιτία να αμαυρωθεί για μια ακόμα φορά το όνομα της Ελλάδος στα πέρατα του πλανήτη, οι αρχές της χώρας μας συνεχίζουν να δηλώνουν πλήρη άγνοια για το αντικείμενο και να δρουν ως προβοκάτορες. Αλλά καλύτερα να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ούτως ώστε να δικαιολογήσουμε την αγανάκτηση και τον προβληματισμό που νιώθουμε τις τελευταίες ημέρες και αφού είδαμε τα επίμαχα διαφημιστικά μηνύματα.
Όπως προαναφέραμε, το Υπουργείο Υγείας, σε συνεργασία με πολλούς άλλους φορείς, προχώρησε στη δημιουργία μιας καμπάνιας που δίνει ένα, δίχως αμφιβολία, θετικό μήνυμα προς τη νεολαία: «Βγείτε από το σπίτι, ζήστε τη ζωή, μην ενδίδετε σε πειρασμούς που μπορεί να καταστρέψουν τη ζωή σας» λένε μεταξύ άλλων πολλά γνωστά ονόματα που, εθελοντικά εκτιμούμε, έλαβαν μέρος στην καμπάνια. Η Ζέτα Μακρυπούλια, ο Μάριος Αθανασίου, η Λίνα Σακκά, ο Νίκος Κακλαμανάκης και ο Γιάννης Τσιμιτσέλης, μεταξύ άλλων, ενημερώνουν τη νεολαία της χώρας μας για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από το κάπνισμα, τα ναρκωτικά, την κακή διατροφή, τη βία και τον σχολικό εκφοβισμό, την έλλειψη άσκησης και τον έρωτα χωρίς προφυλάξεις. Ναι, η ενέργεια έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ο παιδαγωγικός της χαρακτήρας δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν εξ ημών. Όμως, στην εξίσωση υπάρχει μια συνιστώσα που σβήνει κάθε διάθεση συγκατάβασης και μετριοπάθειας από όλους εκείνους που εδώ και καιρό βλέπουν την ηλεκτρονική ψυχαγωγία να βάλλεται από κάθε πλευρά. Και αυτή η συνιστώσα ακούει στο όνομα «ηλεκτρονικά παιχνίδια».
Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, το Υπουργείο Υγείας και οι σύμβουλοι του υπουργού, που «έχτισαν» αυτήν την καμπάνια, αποφάσισαν να συμπεριλάβουν στους κινδύνους που απειλούν τη νεολαία μας και τα videogames. Με ιδιαίτερη ευκολία ο, κατά τα άλλα εξαιρετικός, αθλητής της καλαθοσφαίρισης Δημήτρης Διαμαντίδης, μας προειδοποιεί να «ξεκολλήσουμε από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια», να βγούμε έξω και να δώσουμε χρώμα στη ζωή μας. Και εδώ, κατά την άποψή μας, εντοπίζεται το μεγάλο σφάλμα των ιθυνόντων. Εν ολίγοις, τα videogames (και το Internet φυσικά –για να μην ξεχνιόμαστε) είναι τόσο κακό όσο είναι το κάπνισμα, τα ναρκωτικά, ο έρωτας δίχως προφυλάξεις, η σχολική βία και τα υπόλοιπα δεινά που μαστίζουν αυτόν τον τόπο.
Κατά την άποψή μας το λάθος που έκανε εδώ το Υπουργείο Υγείας είναι, το λιγότερο, εγκληματικό. Όχι, παρόλο που ανήκουμε σε αυτόν το χώρο και αγαπάμε ιδιαίτερα αυτό το είδος ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας, άφεση αμαρτιών στα videogames δεν θα δώσουμε. Η ίδια η βιομηχανία πολλάκις έχει δώσει λαβές στους πολέμιούς της να την κατακρίνουν και πολλές φορές αυτή η κριτική είναι και σωστή και βασισμένη σε ορθά επιχειρήματα. Όμως, άλλο είναι να εντοπίζεις και να τονίζεις τα σφάλματα που έχει αυτός ο χώρος (όπως έχει ο κάθε χώρος άλλωστε) και άλλο να εξισώνεις τα «ηλεκτρονικά παιχνίδια» με τα ναρκωτικά, το κάπνισμα και τη σχολική βία. Κάθε φορά που ξεσπά ένα πολιτικό σκάνδαλο, οι εκπρόσωποί μας στο Κοινοβούλιο μιλούν για «μεμονωμένα περιστατικά», για «λίγους που δεν είναι δυνατόν να πάρουν στο λαιμό τους το σύνολο», ενώ κατακρίνουν ως «γκεμπελιστές» όσους μιλούν για «συλλογική ευθύνη».
Όμως, όταν έρχεται η ώρα να μιλήσουμε για τα «ηλεκτρονικά παιχνίδια» τα διάφορα μεμονωμένα περιστατικά υπερβολής (όπως αυτά που συμβαίνουν, κυρίως, στις χώρες της Ασίας) και κάποια βίαια παιχνίδια (τα οποία, ας μην ξεχνιόμαστε, έχουν ΞΕΚΑΘΑΡΗ ηλικιακή ταξινόμηση) αρκούν για να χαρακτηρίσουν το σύνολο της βιομηχανίας ως «διαβολικό». Αναρωτιόμαστε λοιπόν, οι κ.κ. σύμβουλοι, επιστήμονες και γενικότεροι ιθύνοντες του Υπουργείου Υγείας που φρόντισαν να συμπεριλάβουν τα «ηλεκτρονικά παιχνίδια» -όπως εκείνοι τα αναφέρουν- στην καμπάνια τους, έκαναν κάποια έρευνα πριν τα αναθεματίσουν με χαρακτηριστική ευκολία;
Ενημερώθηκαν για τις θετικές επιδράσεις που έχει, για παράδειγμα, το Wii σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων όπως διάφορες κλινικές έχουν αναφέρει; Γνωρίζουν ότι το Xbox Live βοήθησε στη δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινότητας χωρίς προηγούμενο; Γνωρίζουν ορισμένα, εκπαιδευτικού χαρακτήρα, παιχνίδια όπως το Dr. Kawashima’s Brain Training; Γνωρίζουν ότι μέσα από το Internet και τις online υπηρεσίες έχουν δημιουργηθεί φιλίες δυνατές και έχουν έρθει κοντά άτομα από τις τέσσερις γωνιές της Ελλάδας (ένα παράδειγμα του υπογράφοντος είναι χαρακτηριστικό αυτού του ισχυρισμού); Γνωρίζουν ότι υπάρχουν Ακαδημίες που βραβεύουν τα videogames ως μορφή τέχνης; Γνωρίζουν ότι συγκεκριμένοι δημιουργοί αυτού του «κακού» έχουν κερδίσει αναγνώριση ακόμα και από κυβερνήσεις μεγάλων κρατών όπως η Γαλλία, η Αγγλία και οι Η.Π.Α. (συγκεκριμένα, οι Shigeru Miyamoto και Peter Molyneux –διάσημοι δημιουργοί- έχουν χρηστοί Ιππότες από τη Γαλλία); Γνωρίζουν ότι σε πιο…εξελιγμένες χώρες υπάρχουν ακόμα και πανεπιστήμια που διδάσκουν ανάπτυξη και δημιουργία «ηλεκτρονικών παιχνιδιών»;
Προφανώς δεν γνωρίζουν τίποτα από τα παραπάνω. Το μόνο που γνωρίζουν είναι ότι τα «ηλεκτρονικά παιχνίδια» είναι μια ανίερη μορφή διασκέδασης που μαζί της ασχολούνται παιδιά ηλικίας 12 και 13 ετών, τα οποία «κολλάνε» με αυτήν όλη μέρα και που τα οδηγεί στην καταστροφή. Επαναλαμβάνουμε, αυτά τα φαινόμενα όντως υφίστανται σε κάποιες περιπτώσεις. Αλλά το να ρίχνεις στα videogames την ευθύνη για τη δική σου αδυναμία να προσφέρεις κάτι εναλλακτικό δεν είναι, πώς να το πούμε, τόσο έντιμο. Κύριοι, παρακινείτε τη νεολαία να «βγει έξω από το σπίτι» να «ξεκολλήσει» και να βάλει χρώμα στη ζωή της. Ωραία. Και που να πάει; Στα τεράστια και πολλά καταπράσινα πάρκα που δεν έχετε φτιάξει; Στις αλάνες που δεν υπάρχουν πια; Στα κέντρα νεότητας που δεν έχετε δημιουργήσει; Στα στάδια και κέντρα άθλησης που δεν υπάρχουν; Πού ακριβώς εννοείτε ότι πρέπει να βγούμε και να πάμε για να βάλουμε χρώμα στη ζωή μας; Και γιατί στα επίμαχα σποτάκια δεν υπάρχει και ένα αντίστοιχο που να λέει «Ξεκόλλα από την τηλεόραση» ή «Ξεκόλλα από το Πάμε Στοίχημα»;
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, θέλουμε να τονίσουμε ότι συμφωνούμε με το γενικότερο μήνυμα που θέλει να περάσει η καμπάνια του Υπουργείου Υγείας. Ο σύγχρονος άνθρωπος οφείλει να βγαίνει από το σπίτι, να αθλείται, να προβαίνει σε κάθε είδους δραστηριότητες και να ζει όσο πιο έντονα και δυνατά μπορεί τη ζωή του. «Παν μέτρον άριστον» έλεγαν οι τόσο σοφοί πρόγονοί μας και αυτήν την αρχή πρέπει να την τηρήσουμε κατά γράμμα. Και videogames πρέπει να παίζουμε, αλλά και έξω να βγαίνουμε και σε αθλητικά γεγονότα να δηλώνουμε «παρών» και σε κινηματογράφους, θέατρα και συναυλίες να πηγαίνουμε και βιβλία να διαβάζουμε. Άλλο όμως αυτό και άλλο να βάζεις στο ίδιο τσουβάλι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια με τα ναρκωτικά, το κάπνισμα και τη βία. Αγαπητοί κύριοι, κάνατε ένα τεράστιο λάθος. Αποσύρετε άμεσα το απαράδεκτο αυτό σποτ. Ενημερωθείτε για το τι εστί «ηλεκτρονικά παιχνίδια». Γνωρίστε καλά τα θετικά και τα αρνητικά τους και στη συνέχεια ενημερώστε με τη σειρά σας τη νεολαία μας για τη φύση τους, για το τι έχουν να προσφέρουν και τι πρέπει να προσέχει. Μην κάνετε ξανά το λάθος του 2002 και του νόμου 3037. Αυτή η χώρα αντιμετωπίζει ένα σωρό (πιο σημαντικά είναι η αλήθεια) προβλήματα αυτήν την περίοδο. Μην την εξευτελίζετε περισσότερο με τέτοιες άστοχες ενέργειες. Από εμάς θα έχετε νεότερα λίαν συντόμως…
Γιώργος Καλλίφας
[email protected]
{nomultithumb}