LittleBigPlanet

Οι εντυπώσεις μας από τη beta του LBP στο PS Vita

Το ό,τι το PS Vita διανύει μια δύσκολη, από εμπορικής άποψης, περίοδο όλοι το γνωρίζουμε. Το νέο φορητό της Sony έχει άμεση ανάγκη από πολλά και καλά παιχνίδια, που δεν θα είναι απλές μεταφορές από το PS3, αλλά πρωτότυπες ιδέες, βασισμένες και σχεδιασμένες επάνω στο φορητό. Και κάπου εδώ έρχεται το LittleBigPlanet, το οποίο έχει ένα δύσκολο ρόλο να αναλάβει. Από τη μία μιλάμε για παιχνίδι του PS3, οπότε άμεσα κατατάσσεται στην κατηγορία των «μεταφορών» από το οικιακό σύστημα. Από την άλλη, αυτό που, αποκλειστικά, δοκιμάσαμε εμείς στη beta, η οποία «έτρεξε» το τελευταίο διάστημα, είναι τόσο διαφορετικό από το πρωτότυπο παιχνίδι, και «χτισμένο» επάνω στο PSVita, που ίσως τελικά να αποτελέσει μια από τις σημαντικότερες προτάσεις του φορητού. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι η δημοσίευση των εντυπώσεών μας από το LittleBigPlanet του Vita θα είναι φειδωλές, αφενός γιατί η beta έτρεξε μόλις λίγες ημέρες και μαζί της ασχοληθήκαμε περίπου πέντε ώρες, αφετέρου διότι το περιεχόμενο ήταν ελάχιστο και σε καμία περίπτωση αντιπροσωπευτικό του τι θα δούμε σε λίγους μήνες με την τελική έκδοση του παιχνιδιού.

Ξεκινώντας τη beta βρισκόμαστε σε γνώριμα εδάφη, αφού το παιχνίδι εμφανίζει το, κλασικό πλέον, pod από όπου ο παίκτης μπορεί είτε να ξεκινήσει το single player campaign, είτε να δει τις εξελίξεις από την κοινότητα ή, τέλος, να περάσει στον τομέα “My Levels” όπου μπορεί να δημιουργήσει το δικό του παιχνίδι. Στον τομέα της κοινότητας ήδη έχουν γίνει «θαύματα», αφού σε λίγες μόνο ημέρες ανέβηκαν περισσότερα από 1.200 επίπεδα φτιαγμένα από χρήστες, με ορισμένα εξ αυτών να διαρκούν μόλις λίγα δευτερόλεπτα και κάποια άλλα να συναγωνίζονται άμεσα τις δημιουργίες των Media Molecule, Tarsier Studios και Double Eleven. Εκτός από την επιλογή επιπέδων είτε από την κοινότητα είτε από τις ομάδες ανάπτυξης, μέσα από την επιλογή Community βλέπουμε τη δραστηριότητα των φίλων μας, μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους, να προτείνουμε επίπεδα και να αναζητήσουμε προτάσεις. Εν ολίγοις, μιλάμε για ένα “mini social network” που θα αποτελεί το εφαλτήριο για όλες τις δικτυακές μας ενέργειες εντός του παιχνιδιού.

Στον τομέα My Levels το LBP του Vita αρχίζει να δείχνει τα «δόντια» του, αφού περιλαμβάνει όλα εκείνα τα εργαλεία editing και δημιουργίας επιπέδου (μέσα από το γνωστό «popit») από τα δύο LBP του PS3, συνδυάζοντάς τα με τις λειτουργίες αφής του Vita, τις δύο κάμερες, το γυροσκόπιο και το οπίσθιο touch panel. Αρκεί να πούμε ότι όσοι αρέσκονται στο να δημιουργούν κόσμους στο LBP, ειδικά με τη δημιουργία stickers μέσω των φωτογραφικών μηχανών του Vita, θα μπορούν να κάνουν απίστευτα πράγματα και να σχεδιάζουν πραγματικά πρωτότυπα επίπεδα (βέβαια, πρέπει να δούμε πώς θα ελέγχει η Sony τις «ακατάλληλες» προσθήκες…). Αλλά υπάρχουν χιλιάδες παίκτες που είτε δεν θέλουν, είτε βαριούνται να μπουν στη διαδικασία δημιουργίας επιπέδων. Για αυτούς η Tarsier και η Double Eleven (που, ουσιαστικά, έχουν τη μερίδα του λέοντος στην ανάπτυξη αυτού του LBP) σχεδιάζουν ένα εκτενές single/ co-op campaign, με στόχο τη δημιουργία ενός πλήρους και αυτόνομου platformer.

Από αυτό το στοιχείο του τίτλου πήραμε μια μικρή γεύση δοκιμάζοντας τέσσερα διαφορετικά επίπεδα. Το «The Mainframe Heist» αποτελεί το κλασικό «platformer» τμήμα του παιχνιδιού, όπου ο Sackboy πρέπει να χρησιμοποιεί τις βασικές δυνατότητές του (άλμα, grapple) για να φτάσει στο τέλος του κάθε επιπέδου και να εκπληρώσει έναν αντικειμενικό στόχο. Εδώ το κλασικό platforming στοιχείο έδειχνε να συνδυάζεται ιδανικά με τις λειτουργίες αφής, αφού –όπως στο Escape Plan- ο παίκτης καλείται να «σπρώχνει» αντικείμενα προς το βάθος της οθόνης, πατώντας στην οθόνη αφής, ή να τα φέρνει προς την πλευρά του χτυπώντας στο οπίσθιο touch panel, ούτως ώστε να ανοίγει μονοπάτια και να δημιουργεί πλατφόρμες στον Sackboy. Το συγκεκριμένο level ήταν πραγματικά εμπνευσμένο, με ιδέες, σχεδιασμό και μηχανισμούς βασισμένους επάνω στα καλύτερα platformers της αγοράς και τις καλύτερες στιγμές του franchise LittleBigPlanet που έχουμε δει μέχρι σήμερα, ενώ ο συνδυασμός χρήσης κουμπιών και οθόνης αφής είχε καλή «ροή» χωρίς να δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα (αν και η απόκριση στις touch εντολές χρειάζεται κάποια ρύθμιση).

{PAGE_BREAK}

Το επίπεδο «Flounder’s Jump and Jive» εμπίπτει στην κατηγορία «time trial», αφού εδώ ο παίκτης πρέπει να φτάσει τον Sackboy στο τέλος του επιπέδου μέσα στον ταχύτερο δυνατό χρονικό διάστημα. Και εδώ το στοιχείο του platforming ξεχωρίζει, απλά ο χρόνος που τρέχει καθιστά την όλη διαδικασία φρενήρη. Τα δύο επόμενα και τελευταία επίπεδα της beta ήταν εντελώς διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Το Toy Tanks είναι ένα level που θυμίζει κάποια παλιά arcades, όπου δύο παίκτες κλείνονται σε μια «αρένα» και, χρησιμοποιώντας άρματα μάχης που οδηγούν τα Sackboys, παλεύουν μέχρι τελικής πτώσης.

Η προοπτική της απεικόνισης εδώ είναι από ψηλά και η όλη φιλοσοφία του επιπέδου εντελώς διαφορετική από το κλασικό, LittleBigPlanet ύφος. Τέλος, είχαμε την έκπληξη του Tapling. Αυτό είναι κάτι που ο υπογράφων πρώτη φορά είδε σε παιχνίδι της σειράς, αφού ουδεμία σχέση έχει με το στυλ της. Θα λέγαμε ότι το Tapling συνδυάζει το εικαστικό και τη φιλοσοφία των Limbo, PixelJunk και LocoRoco (όταν τα LocoRoco συνάντησαν τον… Frankenstein) για να προσφέρει μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Εδώ ο παίκτης ελέγχει ένα παράξενο, μαύρο πλάσμα σε σχήμα σφαίρας και, πατώντας επάνω στην οθόνη (το Tapling παιζόταν μόνο με την οθόνη αφής) το οδηγεί σε μια σειρά από τούνελ με στόχο την απελευθέρωση λευκών, παρόμοιων σφαιρών, που βρίσκονται κλεισμένα σε κλουβιά.

 

Το ενδιαφέρον με αυτή τη beta του LittleBigPlanet στο PSVita ήταν η ποικιλία στα επίπεδα και τις προτάσεις των δημιουργών, οι έξυπνες ιδέες χρήσης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του φορητού, αλλά και τα όμορφα γραφικά, που προδίδουν όχι μόνο καλό σχεδιασμό, αλλά και πολυμορφία. Μπορεί να μην αποτελεί νέο franchise, αλλά η ποιότητά του στην παρούσα φάση δείχνει να είναι εγγυημένη. Αρκεί, πια, να δούμε πόσο το LittleBigPlanet του PSVita είναι ένα πλήρες και ολοκληρωμένο παιχνίδι για το φορητό και όχι ένα ακόμα «συμπλήρωμα».

Γιώργος Καλλίφας

{nomultithumb}