Crypt of the NecroDancer
Μπείτε στο ρυθμό του dungeon!
Μπείτε στο ρυθμό του dungeon!
Μία βόλτα στο ψηφιακό κατάστημα του Steam αρκεί για να δείτε ότι τα επίδοξα roguelike με ισομετρική προοπτική έχουν αρχίσει να φτάνουν επικίνδυνα στο σημείο του κορεσμού. Η υψηλή πρόκληση και ο εθισμός που προσφέρει το συγκεκριμένο είδος, το καθιστά ελκυστικό, αλλά αν μη τι άλλο έχουμε “σιχαθεί” λίγο να βλέπουμε αυτόν τον προσδιορισμό σε ένα τεράστιο ποσοστό ανεξάρτητων τίτλων, οι περισσότεροι εκ των οποίων προσφέρουν απλά αναμασήματα. Η κατάσταση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που κυριαρχεί η ίδια συνταγή: βάζουμε καμιά 30αριά αντικείμενα που εμφανίζονται σε τυχαία σημεία, δημιουργούμε dungeons (στο διάστημα ή σε fantasy κόσμο) που έχουν τυχαία διαρρύθμιση, πετάμε και καμιά 20αριά εχθρούς (αν υπάρχει κέφι) και ελπίζουμε ότι το όλο randomized μαγείρεμα που είθισται στο είδος θα πετύχει.
Αυτή η κατάσταση όμως δεν φαίνεται να πτόησε την ολιγομελή Brace Yourself Games, η οποία θέλησε να μπει στο χορό των roguelike, παρά την κυκλοφοριακή συμφόρηση που επικρατεί στο είδος. Η διαφορά, όμως, του Crypt of the NecroDancer (ας το πούμε CotN από εδώ και πέρα) σε σχέση με τις υπόλοιπες κυκλοφορίες, έγκειται στην ιδιαίτερα φρέσκια προσέγγιση που έρχεται να προσφέρει στο είδος, αλλάζοντας άρδην το τετριμμένο σύστημα περιήγησης και αντιμετώπισης των τεράτων εντός των dungeons.
Με λίγα λόγια, στο CotN δε γίνεται να πολεμήσουμε, να επιβιώσουμε ή ακόμα και να μετακινηθούμε εάν δεν συντονιστούμε με το ρυθμό της μουσικής. Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, κάθε επίπεδο έχει ως “χαλί” ένα έντονα ρυθμικό ηλεκτρονικό κομμάτι, το beat του οποίου καθορίζει τη συχνότητα των βημάτων και των επιθέσεών μας. Στα περισσότερα κομμάτια τα beats έχουν συχνότητα μικρότερης του δευτερολέπτου, ούτως ώστε να ωθούν στο γρήγορο και έντονο gameplay. Ευτυχώς ο συντονισμός που απαιτείται δεν είναι ιδιαίτερα αυστηρός, κάτι που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να εναρμονιστείτε με τους κτύπους της μουσικής στο χιλιοστό του δευτερολέπτου, αλλά, αντίθετα, αφήνει ορισμένα σεβαστά περιθώρια ώστε να δίνει εύστοχα την αίσθηση πως παραμένετε στο ρυθμό, δίχως όμως να απαιτείται εξοντωτική προσήλωση σε αυτόν. Επιπλέον, ένας ακόμα σημαντικός λόγος για να παραμένουμε στο ρυθμό δίχως να χάνουμε beat, είναι η αύξηση ενός πολλαπλασιαστή, που μας επιτρέπει να συλλέγουμε σταδιακά περισσότερο πολύτιμο χρυσό, ο οποίος με τη σειρά του δίνει πρόσβαση σε ποικίλα χρήσιμα όπλα και αντικείμενα.
Η δράση του CotN, όπως είναι αναμενόμενο από τη φύση του τίτλου, βασίζεται και αυτή στο ρυθμό. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάθε beat της μουσικής σηματοδοτεί και ένα καινούριο γύρο, σαν να ασχολούμασταν με ένα turn-based παιχνίδι, που του έχουν βάλει… νέφτι. Παρά την απλότητα του μοντέλου χειρισμού, υπάρχει ένας έντονος βαθμός πρόκλησης χάρη στην πληθώρα των τεράτων, τα οποία ανταποκρίνονται διαφορετικά σε κάθε beat της μουσικής. Θα δείτε κάποια τέρατα να πηδούν κατά πάνω σας, κάποια άλλα να ακολουθούν της δική τους προκαθορισμένη πορεία, ορισμένα να πραγματοποιούν επιθέσεις κάθε δεύτερο beat και, γενικότερα, θα έρθετε αντιμέτωποι με πολλές διαφορετικές συμπεριφορές.
Η ποικιλία των τεράτων και των ρουτινών που αυτά ακολουθούν βρίσκεται σε απόλυτα ικανοποιητικό βαθμό, περιπλέκοντας σημαντικά το πεδίο της μάχης ώστε να προσφέρεται η απαραίτητη πρόκληση. Όταν έρθετε αντιμέτωποι με 5-6 τέρατα, κάθε ένα εκ των οποίων κινείται διαφορετικά και χρειάζεται να τα εξοντώσετε/αποφύγετε κάτω από τους φρενήρεις ρυθμούς της μουσικής, θα διαπιστώσετε τελικά ότι το Crypt of the NecroDancer μπορεί να είναι φαινομενικά απλό, αλλά στην πραγματικότητα απαιτεί γρήγορα αντανακλαστικά και συνεχή συγκέντρωση.
Ως βοήθεια στην περιπέτειά μας έχουμε ένα φτυάρι, που μας βοηθάει να σκάψουμε σε τοίχους για να βρούμε μυστικά περάσματα και αντικείμενα, αλλά και κάθε λογής αντικείμενα και εξοπλισμό που αυξάνουν κατά πολύ τις πιθανότητες επιβίωσης. Η πληθώρα των αντικειμένων είναι αυτή που αρμόζει σε παιχνίδι του είδους, ώστε να φέρνει την απαραίτητη ποικιλία κάθε φορά που αρχίζουμε από το μηδέν (φυσικά ισχύει το permadeath). Το “μηδέν” είναι σχετικό βέβαια, καθώς, βρίσκοντας διαμάντια μέσα στα επίπεδα μπορούμε να τα εξαργυρώσουμε στη συνέχεια για μερικές μόνιμες αναβαθμίσεις που θα έχουμε στις καινούριες εξορμήσεις.
Μέχρι στιγμής το παιχνίδι προσφέρει τρεις κόσμους (αναμένεται να προστεθεί τουλάχιστον ένας ακόμα πριν την ολοκλήρωση της ανάπτυξης), κάθε ένας εκ των οποίων χωρίζεται σε τρία επίπεδα, και με τη διαρρύθμιση τους να είναι κάθε φορά τυχαία. Αν και μπορεί να φαίνεται μικρό σε μέγεθος, ο μεγάλος βαθμός πρόκλησης αυξάνει κατά πολύ τη διάρκεια του CotN. Επιπλέον, το παιχνίδι προσφέρει 10 χαρακτήρες προς επιλογή, κάθε ένας εκ των οποίων αλλάζει σημαντικά το gameplay. Για παράδειγμα, η Aria μπορεί να πεθάνει απευθείας έτσι και χάσουμε έστω και ένα beat, ο Monk χάνει ενέργεια όποτε ακουμπάει χρυσό, ενώ ο Dove δεν μπορεί να εξοντώσει εχθρούς, αφού έχει την ικανότητα απλά να τους ακινητοποιεί για λίγο.
Όσον αφορά τον νευραλγικό τομέα της μουσικής, το όνομα του Danny Baranowsky αρκεί για να δημιουργήσει εμπιστοσύνη τόσο για την ταιριαστή μουσική στο ύφος του gameplay όσο και για την ποιότητά της. Ο εν λόγω συνθέτης αποτελεί ένα ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο όνομα της indie σκηνής, έχοντας γράψει τη μουσική των Canabalt, Super Meat Boy και The Binding of Isaac μεταξύ άλλων. Όπως και στις υπόλοιπες συνεργασίες του έτσι και εδώ η ηλεκτρονική μουσική του συνάδει απόλυτα με το ύφος του CotN, προσφέροντας τα αναγκαία ρυθμικά θέματα που απαιτούνται από το ιδιόμορφο gameplay.
Βέβαια, μπορείτε να πειραματιστείτε και μόνοι σας με τη μουσική υπόκρουση, καθώς το παιχνίδι αναγνωρίζει το beat των mp3 που μπορεί να θελήσετε να εισάγετε, αλλά γενικά η μουσική υπόκρουση βρίσκεται ήδη σε πολύ καλά επίπεδα. Στα του τεχνικού τομέα δεν έχουμε να πούμε πολλά. Η Brace Yourself Games ακολούθησε το δρόμο της pixel art, που ναι μεν τη μεταχειρίζεται με δεξιοτεχνία, αλλά χωρίς να προσφέρει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί.
Αν και η ολοκλήρωση της ανάπτυξης του Crypt of the NecroDancer βρίσκεται ακόμα μακριά (κρίνοντας από την v.392 που είναι διαθέσιμη στο Steam), η διαθέσιμη Early Access μάς δημιούργησε ήδη προσμονή για την τελική έκδοση. Για την ώρα το ρυθμικό gameplay που προσφέρει, σε συνδυασμό με το εθιστικό στοιχείο των roguelike τίτλων, συνθέτει μία πρωτότυπη και φρέσκια εμπειρία, που αναμφίβολα καταφέρνει να έχει το δικό της ξεχωριστό χαρακτήρα.
