Dying Light: The Following
Zombies & buggies.
Για το τέλος αφήσαμε το σύστημα ranking, που ξεχωρίζει τον πρωταγωνιστή από τους υπόλοιπους επιζώντες του Country side και παίζει βασικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Αυτό, λοιπόν, που εφαρμόζεται είναι ένα κλασικό level up σύστημα, με σκοπό ο παίκτης να εξερευνήσει όσο το δυνατόν περισσότερο το χάρτη “με το ζόρι”, για να μπορέσει να προχωρήσει με την ιστορία που έχει φτάσει σχεδόν στο τέλος της. Το παιχνίδι διαθέτει πληθώρα side quests, ενώ, κατά την προσπάθειά του να αυξήσει το level του συγκεκριμένου ranking συστήματος, ο παίκτης μπορεί να επιλέξει να εκτελέσει όποιο επιθυμεί.
Δυστυχώς, όμως, η εμπειρία που θα κερδίσει είναι αρκετά περιορισμένη, αναγκάζοντάς τον να γυρίζει από περιοχή σε περιοχή και να ανακαλύπτει ένα μεγάλο μέρος από τα “δευτερεύοντα” quests. Με τον εν λόγω τρόπο, για κάποιον που δεν θέλει να γυρίσει σε όλες τις γωνίες του χάρτη, η διάρκεια του παιχνιδιού αυξάνεται αρκετά. Εάν όμως δεν υπολογίσουμε τον σχεδόν εκνευριστικό αυτό τρόπο εξέλιξης της ιστορίας και πάρουμε μόνο τα πραγματικά quests, η βασική ιστορία του DLC δεν ξεπερνάει τις τέσσερις ώρες. Και εκτός αυτού, το The Following πάσχει και από ένα ακόμα πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα -τουλάχιστον στην έκδοση που δοκιμάσαμε εμείς- και αυτό είναι το frame rate. Θα περίμενε κάνεις πως με το ίδιο πρόβλημα να έχει υπάρξει στο κανονικό παιχνίδι κατά τηn κυκλοφορία του, οι δημιουργοί θα φρόντιζαν να μην γίνει κάτι τέτοιο και με το DLC.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, συνέβη μάλλον το αντίθετο. Τα frames έτειναν να πέφτουν πολύ περισσότερο, συγκριτικά πάντα με τα προβλήματα του ρυθμού ανανέωσης των καρέ που θυμόμασταν από το κυρίως παιχνίδι, σε σημεία που θα μπορούσαν να καταστήσουν το παιχνίδι μη δυνατόν να συνεχιστεί. Το εν λόγω πρόβλημα εμφανίζεται, εκτός από τις περιπτώσεις που θα περίμενε κάνεις να το δει -όπως σε ένα χωράφι γεμάτο με zombies- και σε άκυρες στιγμές, όπως είναι κατά τη διάρκεια της οδήγησης, όταν ο παίκτης σκαρφαλώνει ή ακόμα και όταν κοιτάζει το ντεπόζιτο του Buggy. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του Co-Op παιχνιδιού, συνέχιζε πεισματικά να μας αποσυνδέει από τον συμπαίκτη μας χωρίς να υπάρχει κάποιο πρόβλημα από τη μεριά της σύνδεσης μας.
Εν κατακλείδι έχουμε να κάνουμε με μια προσθήκη στον κόσμο του Dying Light που θα έλεγε κανείς πως δεν έχει να δώσει και πολλά από μεριάς ιστορίας. Το βασικό quest αποτελεί μια τυπική ευθύγραμμη ιστορία, μικρής διάρκειας. Από την άλλη όμως, υπάρχει ένας ολόκληρος χάρτης αρκετά μεγάλης έκτασης που περιμένει τον παίκτη να τον εξερευνήσει (μαζί με την προσθήκη του Βuggy για τις μετακινήσεις και τα νέα skills), ο οποίος αποτελεί ένα τεράστιο playground για την αύξηση των στατιστικών και των δυνάμεων του παίκτη, που θα αρκεστεί στο να αδειάζει το χάρτη από σημαδάκια και να κόβει στα δύο zombies σε slow motion. Οι υπόλοιποι που απολαύσατε μόνο την ιστορία στο βασικό παιχνίδι καλό θα ήταν να κοιτάξετε αλλού.
To review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.
Διαβάστε επίσης
