XCom x Diablo x Braid.
Όλοι θυμόμαστε το αξιαγάπητο Braid και το ιδιαίτερο platforming trick του με τον χρόνο. Ή το XCom και το εξαιρετικό tactical strategy χτίσιμό του. Και φυσικά, όλοι μας γνωρίζουμε το Diablo και το hack and slash isometric action στυλάκι που θέσπισε. Χρειάστηκαν όμως τα εκ Φινλανδίας παλικάρια και παλικαροπούλες της Action Squad Studios για να αποφασίσει κάποιος να ζυμώσει όλα αυτά μαζί και να δοκιμάσει μία νέα, φρέσκια συνταγή για το είδος. Το αποτέλεσμα είναι κάτι αρκετά διαφορετικό και ενδιαφέρον, που σίγουρα έχει προοπτικές και όνειρα για κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι καταφέρνει εν τέλει.
Χτισμένο σε έναν κόσμο εμφανέστατα επηρεασμένο από τη φινλανδική παράδοση και το επός ιστοριών “Καλεβάλα”, η ιστορία του πραγματεύεται την επιδρομή των Northlanders και την προσπάθεια της πρωταγωνίστριάς μας να σώσει τον λαό της. Τίποτα που να ξεφεύγει στο ελάχιστο από τα πιο τυπικά “save your world” σενάρια, και υπάρχει απλά σαν background για να δίνει έναν λόγο στον παίκτη να προχωράει μπροστά. Άλλωστε, το 100% της ουσίας αυτού του τίτλου είναι επικεντρωμένο στο gameplay του και στο πάντρεμα των δύο εκ των τριών τίτλων που προαναφέραμε.
Βλέπετε, η χαρακτήρας μας στην αρχή αρχή του παιχνιδιού, έπειτα από ένα θανατηφόρο τραύμα, κερδίζει τη δύναμη να μπορεί να γυρίζει πίσω τον χρόνο για λίγα δευτερόλεπτα. Το Iron Danger, λοιπόν, πατάει σε αυτή την ιδέα και στήνει ένα turn-based σύστημα μάχης με rewind 12 turns (ή heartbeats). Και επειδή οι αντίπαλοι υπερέχουν αριθμητικά σε αναλογία 10.000 προς 1 (άντε 2, όταν πάρετε και έναν NPC να σας βοηθάει), ο μηχανισμός αυτός είναι η μοναδική σας ελπίδα για να επιβιώσετε στις μάχες. Ακούγεται πολύ ωραίο ως ιδέα, και στην πράξη δουλεύει πολύ όμορφα, αφήνοντας τον παίκτη να κάνει συνεχώς πειράματα έτσι ώστε να διεξάγει το “perfect battle” και να μην τον ακουμπήσουν. Και φυσικά θα το χρησιμοποιήσετε για να στήσετε διάφορες παγίδες, να λύσετε πολλά μικρά puzzles αλλά και να μπερδέψετε τον αντίπαλο.
Όλα αυτά είναι όμορφα και ωραία, και σίγουρα υπάρχουν αρκετές διασκεδαστικές στιγμές στο παιχνίδι των Φινλανδών, αλλά το θέμα είναι πως από ένα σημείο και μετά γίνεται αρκετά προβλέψιμο και εύκολο. Βλέπετε, ενώ προωθείται ως turn-based action/ RPG, ούτε ιδιαίτερο Role Playing έχει, ούτε action. Δεν υπάρχει κάποιο loot να σηκώσετε ή εξοπλισμός να φορέσετε, μόνο ορισμένα απλά consumables όπως βομβες, φαγητό και απλές παγίδες, ενώ δεν υπάρχει κανένα μυστικό να ανακαλύψετε ή περιοχή για να εξερευνήσετε. Πέραν αυτού, δεν υπάρχει και κάποιο character progression ή leveling tree. Η μόνη σας ανάπτυξη είναι η δυνατότητα αναβάθμισης κάποιου skill στο τέλος κάθε επιπέδου. Όλα αυτά συμβάλλουν στο να έχουμε, ουσιαστικά, μηδενικό replayability, αλλά και έλλειψη ουσιαστικού στόχου για να συνεχίσουμε ως το τέλος -ειδικά με το δεδομένο της χλιαρής ιστορίας. Και επειδή όσο προχωράμε στο παιχνίδι, όλα τα κολπάκια που έχουμε μάθει αρχίζουν να επαναλαμβάνονται αρκετά, η δυσκολία θα λέγαμε πως σταδικά μειώνεται αντί να ανεβαίνει και να προσφέρει καλύτερη πρόκληση.
Τεχνικά, πάντως, το Iron Danger τρέχει περίφημα. Για indie game, οι δημιουργοί του έχουν κάνει τιμιότατη δουλειά, η οποία θυμίζει μια πιο πολύχρωμη έκδοση των Divinity Original Sin και Bard’s Tale στο πιο απλό και χαρούμενό τους. Ολες οι περιοχές είναι γεμάτες λεπτομέρεια, και παρόλο που δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου διαδραστικότητα με το περιβάλλον, στήνουν ένα όμορφο fantasy, steampunk σκηνικό.
Εξίσου όμορφη δουλειά έχει γίνει και στον ηχητικό τομέα, με το voice acting να είναι εξαιρετικό και να εντυπωσιάζει για άλλη μια φορά το πώς ένα indie game βάζει τα γυαλιά σε τόσες μεγαλύτερες κυκλοφορίες. Η δε μουσική είναι ένα γλυκό πάντρεμα παραδοσιακών φινλανδικών μελωδιών, με μοντέρνα ηλεκτρονικά στοιχεία που πλαισιώνει όμορφα την ατμόσφαιρα του τίτλου.
Το Iron Danger, λοιπόν, είναι η πεμπτουσία του τι είναι τα indie games. Μια πολύ έξυπνη προσπάθεια και ιδέα που δουλεύει πολύ όμορφα, και που μόνο από indie dev θα τολμούσαμε να δούμε σήμερα. Από την άλλη, η indie και πιο μαζεμένη φύση του δίνει ένα αρκετά περιορισμένο σε ουσία παιχνίδι συγκριτικά με το τι θα μπορούσε να δώσει μια μεγαλύτερη παραγωγή. Πρόκειται όμως για μια τιμιότατη προσπάθεια και μία έξυπνη ιδέα, που αν οι δημιουργοί την εξελίξουν, θα μπορέσουν στο μέλλον να δώσουν κάτι πραγματικά συναρπαστικό. Επί της παρούσης, τα 30 ευρώ που ζητάει είναι μάλλον πολλά, αλλά με μια λογική έκπτωση στο μέλλον, σίγουρα αξίζει να το δοκιμάσετε.
To Iron Danger κυκλοφορεί αποκλειστικά για PC από τις 25 Μαρτίου.