Resident Evil: Revelations

This is what Ι call “Resident Evil”!!!

Resident Evil, μια σειρά που αγαπήθηκε όσο λίγες, με ένα σκληροπυρηνικό κοινό να την ακολουθεί πιστά εδώ και χρόνια. Φέτος η σειρά κλείνει 15 χρόνια επιτυχούς πορείας και η Capcom για να το γιορτάσει, έδωσε στην κυκλοφορία πολλά νέα παιχνίδια και την πολυπόθητη ανακοίνωση για το επερχόμενο Resident Evil 6. Πολλοί όμως δεν είδαν στο trailer του παιχνιδιού αυτό που επιθυμούσαν, μια επιστροφή στις ρίζες της σειράς. Όσοι είστε από αυτούς, καλό είναι λοιπόν να κάνετε μερικές οικονομίες και να προμηθευτείτε άμεσα το Resident Evil Revelations που κυκλοφορεί αποκλειστικά για το Nintendo 3DS, το οποίο αποδεικνύει ότι η Capcom δεν έχει ξεχάσει καθόλου την παλιά της τέχνη.

Chris, i am coming…

Το Resident Evil Revelations εξιστορεί τα γεγονότα που συνέβησαν μεταξύ των Resident Evil 4 και 5 και προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις σχετικά με την οργάνωση BSAA που γνωρίσαμε στο πέμπτο επεισόδιο. Όλα ξεκινούν το 2004 στην πόλη Terragrigia, μια πόλη χτισμένη επάνω σε ένα τεχνητό νησί στη Μεσόγειο, η οποία κάλυπτε εξ ολοκλήρου τις απαιτήσεις της από την ηλιακή ενέργεια.

Μια τρομοκρατική ομάδα, όμως, ονόματι "Il Veltro", έσπειρε το χάος στην πόλη, χρησιμοποιώντας βιολογικά όπλα (B.O.W.), με αποτέλεσμα η πόλη να αφανιστεί και να γραφτεί στις μαύρες σελίδες της ιστορίας. Ένα χρόνο μετά, το 2005, η τρομοκρατική οργάνωση Il Veltro απειλεί να μολύνει το ένα πέμπτο των θαλασσών με τον θανατηφόρο ιό "T-Abyss". Η BSAA στέλνει τον Chris Redfield με την συνεργάτιδά του Jessica να ερευνήσουν την υπόθεση στο πλοίο Queen Zenobia, όμως το σήμα τους χάνεται μερικές ώρες αργότερα. Έτσι, η Jill Valentine ξεκινάει έναν αγώνα για τον εντοπισμό του αγαπημένου της συνεργάτη…

Το σενάριο του Revelations, αν και ξεκινά με φιλοδοξίες, τελικά δεν αποφεύγει τα λάθη, τις επαναλήψεις και τα κλισέ που χαρακτηρίζουν τις b-movies. Το παιχνίδι είναι "κομμένο" σε επεισόδια διάρκειας 45-60 λεπτών περίπου το καθένα, ενώ πάντα πριν το ξεκίνημα ενός νέου επεισοδίου, παρακολουθούμε μια μικρή περίληψη του τι προηγήθηκε. Μπορεί αυτό να ξενίσει κάποιους, αλλά το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, προσδίδοντας μια "άγρια", κινηματογραφική νότα στον τίτλο.

Όταν το παρελθόν συνδυάζεται άψογα με το παρόν

Όπως προείπαμε, το Revelations επιστρέφει για τα καλά στις ρίζες της σειράς, συνδυάζοντας άριστα τα στοιχεία που αγαπήσαμε στα πρώτα παιχνίδια Resident Evil, με το gameplay που προσέφεραν τα δύο τελευταία επεισόδια της σειράς. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα, το παιχνίδι μας προϊδεάζει ότι αυτό που θα ακολουθήσει δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα action στοιχεία που συναντήσαμε στα RE 4 και 5. Φυσικά, υπάρχουν και στιγμές που η οθόνη γεμίζει εχθρούς και η δράση ανεβαίνει κατακόρυφα, όμως αυτές αποτελούν ένα πολύ μικρό μέρος του παιχνιδιού, ενώ προσωπικά τις βρήκαμε και αρκετά "καλοδεχούμενες" μιας και σπάει η μονοτονία.

Το gameplay στο Revelations διαφέρει αρκετά από αυτό που συνηθίσαμε στα δύο τελευταία επεισόδια της σειράς, καθώς έπρεπε να "προσαρμοστεί" σε πιο survival μονοπάτια. Για αυτό το λόγο δε θα δείτε τους χαρακτήρες να κλωτσούν τις πόρτες ή να κουβαλούν μαζί τους ένα οπλοστάσιο ανάλογο με αυτό του Ράμπο. Οι χαρακτήρες μπορούν να κρατήσουν μέχρι και τρία όπλα, τα οποία μπορούμε να αναβαθμίζουμε χρησιμοποιώντας τα (γνωστά από παλιά) μπαούλα.

Ακόμα και η μουσική που παίζει στο υπόβαθρο όταν χρησιμοποιούμε αυτά τα μπαούλα, θυμίζουν έντονα τα ανάλογα μουσικά κομμάτια του παρελθόντος. Φυσικά, η μεγαλύτερη προσθήκη που θα αντιληφθούμε είναι η κίνηση του χαρακτήρα όταν στοχεύει. Είτε χρησιμοποιήσουμε το νέο περιφερειακό της Nintendo, το Circle Pad Pro, είτε όχι, έχουμε τη δυνατότητα να κινούμε το χαρακτήρα μας τη στιγμή που στοχεύει. Από εκεί και πέρα, έχουμε πάρα πολλές επιλογές παραμετροποίησης του χειρισμού για όλα τα γούστα. Μας δίνεται η δυνατότητα να αλλάξουμε τη στόχευση από πρώτο σε τρίτο πρόσωπο, το πόσο γρήγορα θα κινείται ο αναλογικός μοχλός, ακόμα και το χρώμα laser που χρησιμοποιούμε για τη στόχευση.

{PAGE_BREAK}

Άλλες σημαντικές προσθήκες στο gameplay είναι το σύστημα αποφυγής επιθέσεων (dogde) και ένα νέο gadget, το Genesis. Το σύστημα dodge θα μας βοηθήσει σε δύσκολες στιγμές, ενώ απαιτείται να το γνωρίζουμε καλά εάν επιλέξουμε το μεσαίο ή υψηλότερο επίπεδο δυσκολίας. Το Genesis μπορεί να θεωρηθεί και ο "από μηχανής θεός". Γιατί; Διότι χρησιμοποιώντας αυτό το gadget, ο παίκτης μπορεί σκανάρει τους χώρους για κρυμμένα αντικείμενα που είναι αδύνατον να εντοπιστούν με γυμνό μάτι, όπως και να σκανάρει τους εχθρούς για να μάθει περισσότερες πληροφορίες για αυτούς, κερδίζοντας μερικά βότανα.

Όσον αφορά τους εχθρούς που θα συναντήσουμε, αυτοί αποτελούν μια μίξη των παλαιότερων (hunters, λυσσασμένα σκυλιά) και των νεώτερων, ονόματι Oozes, τους οποίους συναντάμε σε τρεις παραλλαγές. Κυρίως θα ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτούς τους πέντε αντιπάλους, ενώ υπάρχουν και μερικά άλλα είδη που "ευδοκιμούν" σε περιοχές με νερό. Ακόμα και οι γρίφοι, όμως, έχουν πάρει στοιχεία από τα παλαιότερα Resident Evil, μιας και θα ξανασυναντήσουμε τις γνωστές πόρτες που απαιτούν συγκεκριμένα κλειδιά με το ανάλογο ανάγλυφο σχήμα χαραγμένο πάνω τους, ενώ στην πλειοψηφία τους οι γρίφοι είναι της φιλοσοφίας της "εύρεσης ενός αντικειμένου" ή της "πίεσης ενός μοχλού".

Η οθόνη αφής τώρα, χρησιμεύει για να μας δίνει τις απαραίτητες πληροφορίες, όπως τα εναπομείναντα πυρομαχικά και βότανα καθώς και τον χάρτη. Στα δεξιά της οθόνης υπάρχει και το inventory σε περίπτωση που θέλουμε να περιηγηθούμε αναλυτικότερα στα αντικείμενα της κατοχής μας, το journal ή τον χάρτη. Η οθόνη αφής χρησιμοποιείται έξυπνα και σε μερικούς γρίφους, οι οποίοι όμως απαιτούν την ελαχίστη δυνατή φαιά ουσία για την επίλυσή τους. Αυτό που μας έκανε αρνητική εντύπωση στις λειτουργίες της οθόνης αφής, ήταν η καθυστέρηση με την οποία ενημερώνονταν τα πυρομαχικά και η θέση μας στον χάρτη, η οποία έφτανε συνήθως το ένα δευτερόλεπτο -αρκετός χρόνος για να αποσυντονιστούμε.

Δύσκολοι εχθροί, μέτρια ΑΙ

Όσον αφορά τις μάχες, αυτές έχουν αρκετή δυσκολία και αυτό οφείλεται σε τρεις παράγοντες. Καταρχάς, ο αναλογικός μοχλός του 3DS δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτούς των οικιακών κονσολών, κάτι που σημαίνει ότι η στόχευση δεν είναι καθόλου εύκολη -τουλάχιστον στην αρχή. Επίσης, οι εχθροί είναι αρκετά ευκίνητοι και ανθεκτικοί στα πυρά μας.

Τέλος, η έλλειψη πυρομαχικών -αν δε χρησιμοποιούμε το Genesis και δεν είμαστε αρκετά εύστοχοι- θα είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, θυμίζοντας για πολλοστή φορά παλιές ωραίες εποχές του… "τρεχάτε ποδαράκια μου"! Τα πράγματα πάντως θα ήταν ακόμα πιο δύσκολα αν η τεχνητή νοημοσύνη δεν ήταν τόσο μέτρια. Η ΑΙ των αντιπάλων είναι σε σημεία του παιχνιδιού κακή, προφανώς για να εξισορροπηθεί η συνολική δυσκολία.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα δούμε εχθρούς να μην έρχονται προς το μέρος μας ακόμα και αν βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα μακριά ή να κολλούν σε αντικείμενα του χώρου. Ευτυχώς, οι περιπτώσεις που η ΑΙ των αντιπάλων θα υποπέσει σε αυτά τα λάθη είναι λίγες. Η ΑΙ των συμμάχων μας, όμως, κερδίζει δίκαια το βραβείο "ανυπαρξίας", κυριολεκτικά.

Ο λόγος ύπαρξής τους είναι ένας και μοναδικός: να στρέφουν την προσοχή των εχθρών μακριά από εμάς, γιατί κατά τα άλλα δε χρησιμεύουν πουθενά και ιδίως εκεί που τους χρειαζόμαστε, στις μάχες. Η Capcom (καλώς η κακώς) επέλεξε οι συνάδελφοί μας να προκαλούν μηδενική ζημιά στους αντιπάλους. Ακόμα και αν πυροβολούν επί πέντε λεπτά τον ίδιο αντίπαλο, αυτός δεν θα πεθάνει αν δεν δεχθεί τις δικές μας σφαίρες. Σε αντίθεση, τώρα, με τη δύναμη πυρός των συναδέλφων, η ζωή τους είναι ανεξάντλητη και δεν υπάρχει πιθανότητα να πέσουν νεκροί ή να χρειαστούν τη βοήθειά μας όπως έχουμε μάθει από το RE 5.

{PAGE_BREAK}

Γραφικά, ήχος, multiplayer

Από τεχνικής άποψης, το Resident Evil Revelations είναι με διαφορά ο ομορφότερος τίτλος της φορητής κονσόλας της Nintendo. Το γενικότερο σύνολο είναι καλύτερο από αυτό του RE4, κάτι που σίγουρα επιτυγχάνεται χάρη στο μικρό μέγεθος της οθόνης. Ο φωτισμός και ο σχεδιασμός των χαρακτήρων και του περιβάλλοντος είναι εξαιρετικός και μας κάνει να διερωτόμαστε για τις δυνατότητες που κρύβει μέσα του το 3DS. Δυστυχώς, δε θα μπορούσαν να μην υπάρχουν και αρνητικά σημεία, με κυριότερο αυτό της πτώσης των καρέ όταν φορτώνουν περιοχές (σε ασανσέρ ή πόρτες), καθώς και όταν η οθόνη γεμίζει με εχθρούς σε ανοικτούς χώρους.

Τέλος, για το καλύτερο δυνατόν οπτικό αποτέλεσμα, η Capcom αφαίρεσε κάθε είδους αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, ενώ και οι σκιές των χαρακτήρων είναι πολύ φτωχές, κάνοντας ευδιάκριτα τα pixels από τα οποία αποτελούνται. Το 3D που προσφέρει το παιχνίδι είναι επίσης εξαιρετικό. Από τις ρυθμίσεις μπορούμε να διαλέξουμε τη "δύναμη" του εφέ ανάμεσα σε τρεις επιλογές, αλλά δε βρίσκουμε λόγο να μην επιλέξει κάποιος την επιλογή "Very strong".

Η τρισδιάστατη προβολή δεν είναι καθόλου κουραστική ακόμα και αν βάλουμε το slider στο μέγιστο, κάτι που σημαίνει ότι η εμπειρία που θα βιώσουμε είναι ανεπανάληπτη. Δυστυχώς, όμως, και εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα που μπορεί να μας κάνει να απενεργοποιήσουμε το 3D, το φαινόμενο του "ghosting". Με πιο απλά λόγια, όταν έχουμε το 3D ενεργοποιημένο, παρατηρούμε μια ανεπαίσθητη "σκιά" γύρω από αντικείμενα και χαρακτήρες. Το πρόβλημα αυτό είναι μάλλον υποκειμενικό στο κατά πόσο μπορεί να ενοχλεί τον εκάστοτε χρήστη. Εμάς προσωπικά μας ενόχλησε ελάχιστες φορές, κυρίως όταν δεν βρισκόμασταν σε κίνηση και παρακολουθούσαμε με προσοχή το περιβάλλον.

Τέλος, ο ήχος και η μουσική που θα μας συντροφεύσουν σε αυτό το "σκοτεινό" ταξίδι είναι άξια συγχαρητηρίων. Τα μουσικά κομμάτια δένουν αρμονικά με την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, προσφέροντας κλειστοφοβικές, μουντές και ανατριχιαστικές μελωδίες, ενώ σε συνδυασμό με τους ήχους του περιβάλλοντος, θα κάνουν τις τρίχες μας να σηκωθούν. Βροντές έξω από το πλοίο, αέρας να σφυρίζει από ένα σπασμένο παράθυρο, πόρτες που τρίζουν και τέρατα να ουρλιάζουν χωρίς να έχουμε την παραμικρή ιδέα για το που βρίσκονται, θα μας κάνουν να… ιδρώσουμε.

Οι ηθοποιοί που έχουν δανείσει τις φωνές τους έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά, με σωστούς χρωματισμούς -εκτός από μερικές εξαιρέσεις, όπως τον χαρακτήρα με κωδική ονομασία… "Jackass". Όταν ολοκληρώσουμε το μεγάλο σε διάρκεια campaign της ιστορίας (δέκα ώρες και τριάντα λεπτά διήρκησε η δικιά μας περιπέτεια), μπορούμε να ξαναπαίξουμε το παιχνίδι με τον πλήρη εξοπλισμό μας διαθέσιμο από την αρχή (New Game +), ξεκλειδώνουμε το "Hell mode", ενώ ξεκλειδώνουμε και το "Raid mode", το multiplayer του παιχνιδιού. Σε αυτό το mode διαλέγουμε έναν χαρακτήρα του τίτλου, μια τοποθεσία από το campaign και μαζί με κάποιον άλλο παίκτη από το διαδίκτυο θα πρέπει να επιβιώσουμε από κύματα εχθρών.

Όσο πιο καλά τα πάμε, τόσους περισσότερους πόντους θα μαζέψουμε, τους οποίους αξιοποιούμε για αγορά όπλων και αναβαθμίσεων. Το συγκεκριμένο mode μπορεί να αποσπάσει αρκετό από το χρόνο μας, καθώς το βάθος των χαρακτήρων, των όπλων και των περιοχών είναι ανέλπιστα μεγάλο, κάτι που μόνο θετικές εντυπώσεις μπορεί να αφήσει. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το Resident Evil Revelations, χάρη στη μεγάλη διάρκειά του, το "New Game +" και το εξαιρετικό Raid Mode, σίγουρα αποτελεί μια "σίγουρη" αγορά.

Ένα "κλικ" πιο πάνω να ήταν…

Με την κυκλοφορία του DLC Lost in Nightmares για το Resident Evil 5, η Capcom είχε αποδείξει ότι μπορεί να προσφέρει τον τρόμο που τόσο πολύ λησμονούσαμε, αλλά ήταν επιλογή της η στροφή της σειράς σε μια πιο action πορεία. Δε θέλησε, όμως, να αφήσει παραπονεμένους τους χιλιάδες οπαδούς της, προσφέροντας το RE Revelations για το 3DS. Ενσωματώνοντας πολύ έξυπνα ορισμένα "τρικς" του παρελθόντος στο σύγχρονο gameplay, συνδυασμένα με την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, δημιούργησε ένα "εκρηκτικό" μείγμα τρόμου. Αν το σενάριο δεν είχε κάτι αλλοπρόσαλλα "σκαμπανεβάσματα" και ο τεχνικός τομέας δεν παρουσίαζε ορισμένα ψεγάδια, τότε θα μιλούσαμε για ένα διαμάντι και ένα από τα καλύτερα επεισόδια της σειράς. Το Resident Evil Revelations, παρόλα αυτά, παραμένει ένας κορυφαίος τίτλος για όποιον αναζητά τον τρόμο και την αγωνία.

Γιάννης Σκουλουδάκης