FIFA 15
Τρικλοποδιά;
Τρικλοποδιά;
Η σειρά FIFA αναμφισβήτητα έχει καθιερωθεί για την ποιότητά της τα τελευταία χρόνια στο χώρο των παιχνιδιών ποδοσφαίρου και προσφέρει σπουδαία αναπαράσταση προς όσους θέλουν να γίνουν… Messi στη θέση του Messi! Αν και οι προσθήκες από χρονιά σε χρονιά δεν ήταν συνταρακτικές, με την εμφάνιση της νέας γενιάς κονσολών πέρυσι, το FIFA 14 εμφανίστηκε ανανεωμένο και έστειλε το μήνυμα πως και στην επόμενη γενιά “ήρθε για να μείνει”. Δε γνωρίζουμε μήπως δεν τα υπολόγισε σωστά η ΕΑ ή αν επαναπαύτηκε στις δάφνες και την επιτυχία του FIFA 14, αλλά η φετινή προσθήκη στη σειρά κάθε άλλο παρά μας ικανοποίησε. Όχι, δεν μιλάμε σε καμία περίπτωση για κακό παιχνίδι, αλίμονο αν ξέχασε η ΕΑ Canada την τέχνη, αλλά οι λιγοστές προσθήκες σε σχέση με το περυσινό παιχνίδι και τα προβλήματα που ταλανίζουν την τεχνητή νοημοσύνη των ποδοσφαιριστών, θα πρέπει να κάνουν τους χρήστες να το σκεφτούν προσεκτικά πριν την αγορά του νέου FIFA.
Ξεκινώντας θα θέλαμε να αναφερθούμε στα τυπικά, τις επιλογές που έχει ο παίκτης όταν ξεκινήσει. Τα modes με τα οποία μπορεί να ασχοληθεί κανείς, είναι τα ίδια με αυτά που γνωρίζαμε εδώ και καιρό. Όποιος προτιμάει το μοναχικό παιχνίδι, θα μπορεί να επιλέξει την καριέρα ενός ποδοσφαιριστή ή μίας ομάδας και να τους οδηγήσει στην κορυφή του κόσμου, ενώ τα online matches και τα challenges είναι πάλι εδώ για να προσδώσουν ένα διαφορετικό και πιο “ανταγωνιστικό” (μεταξύ των παικτών) τόνο. Κάτι ενδιάμεσο είναι το πασίγνωστο Ultimate Team, στο οποίο μας δίνεται μια ομάδα χαμηλής δυναμικότητας και θα πρέπει να τη δούμε να αναρριχείται στην κορυφή των leaderboards με την καθοριστική συμβολή μας από τον πάγκο.
Τα πράγματα και εδώ δε διαφοροποιούνται σε σχέση με την περυσινή χρονιά, με ελάχιστες προσθήκες να κάνουν την εμφάνισή τους -όπως ο δανεισμός “αστέρων” (και όχι μόνο) της στρογγυλής θεάς στην ομάδα μας για συγκεκριμένο αριθμό παιχνιδιών. Οι επιλογές και τα modes σίγουρα δε θα απογοητεύσουν κανέναν που θα αποφασίσει να ασχοληθεί μαζί τους, αλλά σίγουρα θα περιμέναμε το κάτι παραπάνω από την ΕΑ Canada, καθώς μετά το FIFA 13 και την αρχική εμφάνιση του Ultimate Team, δεν έχουμε συναντήσει κάποιο νέο mode. Μεγάλα “μυαλά” σίγουρα διαθέτει η ομάδα ανάπτυξης, ίσως ήρθε η ώρα να τα βάλει σε λειτουργία, γιατί το “safe mode” και η επανάπαυση πληρώνονται αργά ή γρήγορα.
Όσον αφορά τις ομάδες που έχουμε στη διάθεσή μας, ο κατάλογος είναι πραγματικά τεράστιος -αν και πάντα θα ευχόμαστε να δούμε κάποια στιγμή και το ελληνικό πρωτάθλημα (τη Super League βρε). Από τα αξιοσημείωτα αυτής της έκδοσης είναι η επίτευξη της συμφωνίας της ΕΑ με την Barcley’s Premier League, από την οποία πήρε όλα τα δικαιώματα του αγγλικού πρωταθλήματος, από τα στάδια όλων των ομάδων, μέχρι και τα επίσημα γραφήματα και τους διαιτητές. Το μοναδικό μας παράπονο όσον αφορά τις ομάδες και τα δικαιώματα, είναι η ελλιπής παρουσία επίσημων δικαιωμάτων σε πολλές από τις εθνικές ομάδες, μιας και το ένα τρίτο σχεδόν δε διαθέτει τα επίσημα λογότυπα και φανέλες.
Αξίζει να αναφερθεί και η τεράστια βάση δεδομένων παικτών που έχουν γίνει διαθέσιμοι και φέτος. Όσο ασχοληθήκαμε με την εύρεση νέων ταλέντων για την ομάδα μας, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ένα τεράστιο κατάλογο ποδοσφαιριστών, που όχι απλώς μας ικανοποιούν, αλλά φτάνουν σε σημείο να μας κουράζουν -με την καλή έννοια. Χαρακτηριστικά, θα αναφέρουμε ότι πριν τον πρώτο αγώνα με την ομάδα που επιλέξαμε στο career mode, ξοδέψαμε τουλάχιστον μία ώρα αναζητώντας ποδοσφαιριστές αναλόγως τις ανάγκες και τις “τσέπες” μας. Το μοναδικό μας παράπονο σχετικά με την αναζήτηση ταλέντων, είναι ότι πολλοί πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές απαιτούν “scouting” για να αποκαλυφθεί το κόστος και ο μέσος όρος τους, το οποίο είναι λογικό και επόμενο σε ποδοσφαιριστές που ξεκινούν τώρα την καριέρα τους, αλλά όχι για παίκτες που αγωνίζονται σε μεγάλες ομάδες και πρωταθλήματα.
Σχετικά με την οθόνη των τακτικών, και εδώ τα πράγματα έχουν παραμείνει όπως τα γνωρίζαμε από το FIFA 14, με τους ποδοσφαιριστές να εμφανίζονται σε κουτάκια στη διάταξη της ενδεκάδας μας και από κάτω να ακολουθούν οι αναπληρωματικοί και οι ρεζέρβες. Στις επόμενες καρτέλες δίδεται η δυνατότητα για την όσο πιο επιθυμητή προσαρμογή πλάνων επιθυμούμε, με την ΕΑ να προσφέρει μια πλειάδα επιλογών ώστε να φέρουμε την τακτική και την ανάπτυξη της ομάδας στα μέτρα μας. Δύσκολα θα μείνει κανείς παραπονεμένος από τις διαθέσιμες τακτικές και το βαθμό παραμετροποίησης που προσφέρονται και αυτό είναι ένα από τα θετικά του τίτλου.
Και μάλλον ήρθε η στιγμή να περάσουμε στον αγωνιστικό χώρο. Η ΕΑ, με τη νέα μηχανή γραφικών, τα εντυπωσιακά πλάνα, την περιγραφή και τα εφέ, σίγουρα μπορεί να περηφανεύεται για την τηλεοπτική “αύρα” που αποπνέει και φέτος το FIFA. Εντυπωσιακά πλάνα των γηπέδων από ψηλά, καταπληκτικά replays που θυμίζουν σε τεράστιο βαθμό τα αντίστοιχα αληθινών μεταδόσεων και μικρά επιπρόσθετα στοιχεία στον τομέα των γραφικών προσφέρουν το κάτι παραπάνω. Το χορτάρι, για παράδειγμα, που “εκτοξεύεται” μετά από τάκλιν ή σουτ, η “χαίτη” του Falcao που ανεμίζει, οι εκφράσεις των προσώπων ή η τηλεοπτική κάμερα η οποία “σειέται” μετά από γκολ των γηπεδούχων, είναι μερικά από τα νέα στοιχεία που προσφέρουν πόντους στη λεπτομέρεια και το ρεαλισμό. Γενικότερα, τα γραφικά εντυπωσιάζουν με τη νέα μηχανή Ignite, η οποία δείχνει τα “δόντια” της στα κοντινά πλάνα και το φωτισμό, αν και από τον τελευταίο απορρέει και το αρνητικό που παρατηρήσαμε: πως πάρα πολλοί ανοιχτόχρωμοι ποδοσφαιριστές παρουσιάζονται υπερβολικά χλωμοί όταν το φως πέφτει πάνω τους, σε τέτοιο βαθμό που θυμίζουν το χρώμα του… νεκρού. Μπρρρρρ.
Επιπλέον, το animation των ποδοσφαιριστών παρουσιάζει μικρές βελτιώσεις σε όλους τους τομείς, μειώνοντας συνεχώς την “ψαλίδα” απέναντι στην πραγματικότητα. Η κίνηση των παικτών πάνω στο χορτάρι έχει βελτιωθεί εμφανώς, αφήνοντας στο παρελθόν το “πατινάζ”, ενώ και με τη βοήθεια της νέας μηχανής γραφικών, οι καιρικές συνθήκες επηρεάζουν άμεσα την κίνηση τόσο των ποδοσφαιριστών όσο και της μπάλας. Για παράδειγμα θα δείτε την μπάλα να “κολλάει” ή τους παίκτες να γλιστράνε ελαφρώς περισσότερο κάτω από συνθήκες καταρρακτώδους βροχής.
Η μπάλα και η τροχιά που θα διασχίσει έχει δεχθεί και αυτή ένα ανάλογο λίφτινγκ, δημιουργώντας το ανάλογο “βάρος” για κάθε είδους σουτ ή πάσας και, αναλόγως τον ποδοσφαιριστή που θα τα επιχειρήσει, υπάρχει και το ανάλογο αποτέλεσμα. Αν και η πορεία των σουτ μπορεί να είναι απρόβλεπτη βάσει των παραπάνω παραγόντων και της πίεσης του αντιπάλου, παρατηρήσαμε πως κατευθύνονται “επικίνδυνα” συχνά προς την εστία του τερματοφύλακα, με αποτέλεσμα να σκοράρουμε με σχετική άνεση σε πολλούς αγώνες (αναλόγως το επίπεδο δυσκολίας πάντα), αλλά και να τραντάζουμε το ίδιο συχνά τα δοκάρια. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλές φορές το σκορ να “ξεφεύγει” από τα φυσιολογικά όρια, καθώς είτε το σουτ το επιχειρήσουμε με έναν πρωτοκλασάτο ποδοσφαιριστή είτε με τον Berg (μεγάλος παίκτης αλλά όχι top), οι πιθανότητες να σκοράρουμε ή να χτυπήσουμε κάποιο δοκάρι είναι μεγάλες. Αυτά για τα μακρινά σουτ, γιατί όσον αφορά τα “τετ α τετ”, μάλλον πρέπει να κάνουμε τάμα μήπως και καταφέρουμε να κερδίσουμε τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Αυτό όμως θα το αναλύσουμε παρακάτω.
Στο όλο κλίμα της τηλεοπτικής μετάδοσης που πετυχαίνει άψογα το FIFA 15, βάζει το “λιθαράκι” του και ο ηχητικός τομέας του παιχνιδιού. Η ατμόσφαιρα των γηπέδων από τους πανηγυρισμούς και τα συνθήματα που ακούγονται έχουν περάσει σχεδόν “αυτούσια” από τα πραγματικά γήπεδα και για να πεισθεί ο και ο τελευταίος “άπιστος Θωμάς” για την ποιότητα του ήχου, ας παίξει με τη Liverpool μέσα στο Anfield ή κάποιο el classico. Τα ηχητικά εφέ θα ήταν όμως σταγόνα στον ωκεανό εάν δεν υπήρχε και η εξαιρετική (όπως πάντα) μετάδοση από τους Martin Tyler, Alan Smith και την παρέα τους. Το μοναδικό μας παράπονο είναι πως ένας εύλογος αριθμός σχολίων από τους speakers πολύ σύντομα γίνεται επαναλαμβανόμενος.
H άποψή μας για την “old gen” έκδοση.
Για μια ακόμη χρονιά βρίσκεται στα χέρια μας η ετήσια ποδοσφαιρική κυκλοφορία της Electronic Arts, μόνο που αυτή τη φορά πέφτει σε μια χρονική περίοδο που ακροβατεί ανάμεσα σε προηγούμενη και νέα γενιά. Κατά πόσο λοιπόν το FIFA 15 δικαιολογεί την μετάβαση στη νέα γενιά, ειδικά όσον αφορά μια σειρά που συνεχώς τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει παράπονα για τις λίγες αλλαγές χρόνο με το χρόνο; Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε πως όσοι ασχολήθηκαν εκτενώς με το FIFA 14 τον προηγούμενο χρόνο, θα νιώσουν αμέσως τις διαφορές στο gameplay. Και αυτό διότι η ταχύτητα, το τέμπο και ο ρυθμός του παιχνιδιού έχουν αυξηθεί αρκετά, αφήνοντας πίσω το βαρύ χειρισμό του FIFA 14, με τα πατήματα και την κίνηση των παικτών, τον έλεγχο της μπάλας, το passing game και τα σουτ, έχουν πλέον άλλον αέρα, με άμεση απόκριση και ταχύτητα.
Αυτό σημαίνει ταυτόχρονα πως η κίνηση των παικτών είναι αισθητά πιο ξύλινη και «ρομποτική» συγκριτικά με πέρυσι, ενώ οι πάσες είναι ταχύτατες και ακριβείς, και τα σουτ παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευκολία. Έτσι ο πιο βαρύς και ρεαλιστικός χειρισμός του FIFA 14, δίνει τη θέση του στον ενθουσιώδη -και ελαφρώς arcade σε σημεία- ρυθμό του FIFA 15. Η απουσία της πολυδιαφημισμένης Ignite Engine είναι σχετικά αισθητή σε αυτή την έκδοση, και φαίνεται κυρίως στα physics και την κίνηση των παικτών και της μπάλας, χωρίς να σημαίνει πως αυτά δεν βρίσκονται και φέτος σε κορυφαίο –αν μη τι άλλο- επίπεδο. Απλά, με την αύξηση της ταχύτητας και την ταυτόχροη απουσία την Ignite Engine, η κίνηση των παικτών είναι πιο «ξύλινη» σε σχέση με το παρελθόν, και κατά κάποιο τρόπο κάνει λιγότερο αισθητά τα physics.
Ο οπτικός τομέας δεν παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερη βελτίωση και δείχνει την ηλικία του στην παρουσίαση των παιχνιδιών, των γηπέδων και των παικτών. Μόνη βελτίωση αποτελεί ο σχεδιασμός των γηπέδων, η απεικόνιση των παικτών και ειδικά στο πρόσωπο, όσον αφορά τους παίκτες που έχουν περάσει από την τεχνολογία Face Scan. Πλέον, σιγά σιγά σε αυτόν τον τομέα, παίρνει αναπόφευκτα τη σκυτάλη η next-gen έκδοση, η οποία αποδίδει πιο όμορφα την ατμόσφαιρα του γηπέδου και του αγώνα. Για παράδειγμα, προσέξαμε σε σημεία τη μηχανή να «αγκομαχά» έντονα και υπήρχαν κολλήματα στην εικόνα, χωρίς να απεικονίζεται κάτι απαιτητικό επι της οθόνης. Από την άλλη, η μετάβαση στα μενού και ανάμεσα στους αγώνες και τα rematch παραμένει ταχύτατη και αξίζουν συγχαρητήρια στην EA για το άψογο interface που έχει δημιουργήσει. Προβλήματα συναντήσαμε στη δοκιμή του online τμήματος, αλλά πιθανότατα πρόκειται για κάτι που θα διορθωθεί σύντομα.
Σε γενικές γραμμές, η φετινή πρόταση της EA κινείται στα υψηλά επίπεδα που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, ακόμη και στην προηγούμενη γενιά. Αποτελεί γεγονός όμως ότι σιγά σιγά η μετάβαση στην νέα γενιά αποκτά ουσιαστική υπόσταση και όχι απλά κίνηση εντυπωσιασμού, καθώς προσφέρει μια πιο πλούσια και ολοκληρωμένη εμπειρία με στοιχεία όπως η Ignite Engine. Ωστόσο, η έκδοση για Xbox 360 και Playstation 3 συνεχίζει να ικανοποιεί στο έπακρο, και όσοι επιλέξουν να απολαύσουν μια από τις σημαντικότερες αθλητικές κυκλοφορίες σε μια εκ των συγκεκριμένων κονσολών, δεν θα μείνουν καθόλου απογοητευμένοι.
Χρήστος Λιάπης
Ας αλλάξουμε σελίδα και ας αναφερθούμε στην τεχνητή νοημοσύνη που συναντήσαμε στο φετινό επεισόδιο της σειράς, η οποία μας γέμισε προβληματισμούς. Προβληματισμούς γιατί δεν έχουμε συναντήσει στο παρελθόν ανάλογο σφάλματα και εκπλαγήκαμε αρνητικά από την απροσεξία της ΕΑ Canada πάνω σε αυτόν τον τομέα. Ας ξεκινήσουμε με τους τερματοφύλακες, οι οποίοι “διαφημίστηκαν” δεόντως από την εταιρία για τις νέες “έξυπνες” αντιδράσεις τους και τη δυνατότητα που έχουν να “διαβάζουν” τις φάσεις και να προλαβαίνουν επικίνδυνες για την εστία τους καταστάσεις. Δυστυχώς, στην πράξη το μόνο που έχει επιτευχθεί είναι μία τεράστια ανισορροπία μεταξύ των αντιδράσεών τους. Ή του ύψους ή του βάθους που λέμε. Στα “τετ α τετ” είναι πραγματικοί “κέρβεροι” και οκτώ στις δέκα φορές θα αποκρούσουν οτιδήποτε κατευθύνεται προς την εστία τους, ενώ αν επιχειρήσουμε πλασέ, θα “μαρτυρήσουμε” προκειμένου να σκοράρουμε.
Από εκεί και πέρα, οι αντιδράσεις τους σε οποιαδήποτε άλλη φάση συμβαίνει στην περιοχή είναι τελείως απρόβλεπτες. Μπορεί να αφήσουν την μπάλα να καταλήξει κόρνερ σε μία εύκολη φάση, μπορεί να κάνουν έξοδο του “Μεσολογγίου” σε σέντρες, αφήνοντας απροστάτευτη την εστία τους, και τόσες άλλες αψυχολόγητες κινήσεις, που προκαλούν απορία. Μεγάλο σφάλμα αποτελεί επίσης πως είναι “προγραμματισμένοι” να παραμένουν “αγάλματα” όταν η μπάλα θα καταλήξει στο δοκάρι, κάτι που είναι μη ρεαλιστικό. Αυτό, σε συνδυασμό με την πολύ συχνή κατάληξη της μπάλας στα δοκάρια, μας δημιούργησε πολλές αρνητικές εντυπώσεις, καθώς καταλαβαίναμε εξ αρχής αν θα καταλήξει η μπάλα στο δοκάρι, αναλόγως την κίνηση (ή όχι) του τερματοφύλακα.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές, και εδώ τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Οι αντίπαλοι παίκτες πολλές φορές θα πάρουν την απόφαση να ντριμπλάρουν και να κρατήσουν τη μπάλα στα πόδια τους, αρνούμενοι πεισματικά να τη μεταβιβάσουν σε κάποιον συμπαίκτη τους όταν τους πιέσουμε. Και αν πρόκειται για τον Ronaldo να το καταλάβουμε, αλλά όταν παρακολουθούμε έναν αμυντικό να επιδίδεται σε συνεχείς ντρίμπλες και να καταλήγει να φτάνει μέχρι και το σημαιάκι του κόρνερ κρατώντας την μπάλα, συγχωρέστε μας αλλά αυτό δε νοείται να λέγεται έξυπνη ΑΙ εν έτει 2014. Είναι ένα φθηνό τρικ για να μην μπορέσουμε να κερδίσουμε την κατοχή της μπάλας και ειδικά σε σημεία του αγώνα όπου βρισκόμαστε πίσω στο σκορ και κυνηγάμε σε όλες τις άκρες του γηπέδου τους αντιπάλους, τα αποτελέσματα για την αρτηριακή μας πίεση είναι άσχημα. Από την κακή τεχνητή νοημοσύνη δε ξεφεύγουν φέτος όμως και οι διαιτητές οι οποίοι μερικές φορές θα υποπέσουν σε σφάλματα, όπως το να μην αφήνουν το πλεονέκτημα σε απλά μαρκαρίσματα.
Αλλά για να μην είμαστε άδικοι με τον τίτλο, όλα τα προαναφερθέντα προβλήματα θα τα αντικρίσουν όλοι όσοι ασχοληθούν με το FIFA 15 -άλλοτε σε μεγάλο άλλοτε σε μικρό βαθμό- αλλά αυτό δεν μπορεί να αμαυρώσει τη γενικότερη ποιότητα της τεχνητής νοημοσύνης και τη συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών. Οι αποφάσεις που παίρνουν οι ποδοσφαιριστές που δεν ελέγχουμε είναι πολύ ρεαλιστικές και αναλόγως τις συνθήκες και τις ανάγκες του αγώνα, τους βλέπουμε να κινούνται συνεχώς έξυπνα στο χώρο, είτε δημιουργώντας ανοίγματα και ευκαιρίες στην επίθεση, είτε να “παρκάρουν λεωφορείο” στην άμυνα, δημιουργώντας ένα απροσπέλαστο τοίχος μπροστά από τον τερματοφύλακά τους!
Στον τομέα του online τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί μερικώς, καθώς το να αντιμετωπίσουμε κάποιον άγνωστο σε απλό φιλικό δεν υφίσταται, παρά μόνο να αγωνιστούμε με φίλους μας από το PSN ή το Xbox Live. Για να παίξουμε με κάποιον άλλο παίκτη, θα πρέπει να συμμετέχουμε σε μία “υποθετική” λίγκα και να μαζεύουμε πόντους αναλόγως τις νίκες ή τις ισοπαλίες. Αυτό σίγουρα προσδίδει μια διαφορετική και ευχάριστη νότα σε σχέση με τα “ξερά” φιλικά παιχνίδια, αλλά μπορεί να μπερδέψει κάποιους παίκτες ή αυτούς που “βιάζονται” να ριχτούν στα εικονικά γήπεδα. Όσον αφορά τα παιχνίδια αυτά καθ’ αυτά που διαδραματίζονται στο διαδίκτυο, συχνά ήρθαμε αντιμέτωποι με καθυστερήσεις και lag, συνθήκες που, όπως ήταν φυσικό, “έσπαγαν” την ομαλή ροή που απαιτείται σε τέτοιου είδους παιχνίδια και εάν συνέβαιναν σε κρίσιμα σημεία, τα πράγματα ήταν δυσοίωνα για την εξέλιξη του αγώνα.
Εν τέλει, το FIFA 15 είναι ένα παιχνίδι που μας δίχασε. Εάν το δούμε ως αυτόνομο παιχνίδι ποδοσφαίρου, σίγουρα αποτελεί την καλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει κάποιος -μέχρι στιγμής. Εάν όμως δούμε το παιχνίδι της ΕΑ υπό το πρίσμα της ετήσιας κυκλοφορίας, προβληματιζόμαστε. Και επειδή ξέρουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του κοινού ασχολείται περισσότερο με τις ετήσιες κυκλοφορίες, έτσι προσπαθήσαμε να το κρίνουμε και εμείς. Με βάση το τι έδωσε το περσινό FIFA και τι το φετινό. Προσωπικά, μας δημιουργήθηκε η εντύπωση πως όσες προσθήκες παρουσιάστηκαν φέτος ήταν περισσότερο κοσμητικές παρά ουσιαστικές, ενώ τα σφάλματα στην Α.Ι. δε βοηθούν στο τελικό αποτέλεσμα. Γιατί για τον παίκτη, όσο όμορφες και αν είναι οι μικρές λεπτομέρειες, όπως να βρωμίζουν οι φανέλες και οι αγκώνες μετά από ώρα παιχνιδιού, δεν του προσφέρουν τίποτα το ουσιαστικό.
Ουσιαστικό θα ήταν να υπήρχε εξυπνότερη τεχνητή νοημοσύνη, η οποία να μπορεί να διαβάζει καλύτερα ορισμένες φάσεις ή να βλέπαμε κάποιο νέο mode ύστερα από τρία χρόνια απραξίας. Είναι η μοναδική φορά που δεν αισθανθήκαμε έναν αέρα ανανέωσης στη σειρά, λες και η ΕΑ ξαφνικά “στέρεψε” από ιδέες, κάτι που δεν το πιστεύουμε. Το φετινό FIFA μας άφησε με την πικρή γεύση ότι δε δέχθηκε τη “φροντίδα” που απαιτούσε και αποτελεί ένα απλό “update” στο πολύ καλό FIFA 14. Καλό είναι η ΕΑ να μην επαναπαύεται στις δάφνες της και να αναθεωρήσει μερικά πράγματα πριν υποπέσει σε σφάλματα του παρελθόντος. Ειδικά όταν ο ανταγωνισμός δίνει την εντύπωση ότι “ξυπνά” από το λήθαργο.
Το review βασίστηκε στις εκδόσεις για PS4 και Xbox 360.
