Loki

Η προσπάθεια της Cyanide στην κλασική συνταγή Diablo μάλλον δεν αποδίδει τα αναμενόμενα

Η προσπάθεια της Cyanide στην κλασική συνταγή Diablo μάλλον δεν αποδίδει τα αναμενόμενα

Είναι γεγονός πως όταν κυκλοφόρησε το Diablo το 1996 καθιέρωσε ουσιαστικά το είδος των hack ‘n slash RPGs με τόση επιτυχία, που ακόμη και σήμερα θεωρείται από πολλούς ως ο καλύτερος τίτλος του είδους. Τα παιχνίδια της “σχολής” του Diablo καταφέρνουν να εθίσουν τον παίκτη χάρη στη συνεχή ανάπτυξη του χαρακτήρα και στην αναζήτηση του όλο και καλύτερου εξοπλισμού που επιτυγχάνεται με την διαρκή εξόντωση μεγάλου αριθμού εχθρών. Λόγω των μάλλον περιορισμένων παιχνιδιών που έχει να αναδείξει το είδος στο πέρασμα των χρόνων, η δημιουργία ενός τέτοιου τίτλου αποτελεί ιδιαίτερα χαρμόσυνο νέο για τους φίλους των hack ‘n slash RPGs. Έναν τίτλο που θα τους κάνει να σταματήσουν την πολλοστή ολοκλήρωση του επιτυχημένου Titan Quest ή ακόμη του εκπληκτικού Diablo 2 και να ασχοληθούν επιτέλους με έναν νέο κόσμο.

Η γαλλική Cyanide με το Loki προσπαθεί να φέρει εις πέρας αυτό το εγχείρημα. Καταφέρνει όμως να αντικαταστήσει αυτούς τους ποιοτικούς τίτλους ή προσπαθεί για εύκολο κέρδος χάρη στην σχετική “ξηρασία” που επικρατεί στο είδος; Δυστυχώς, ήδη μέσα από την πρώτη ώρα ενασχόλησης εμφανίζονται τα σοβαρά προβλήματα του τίτλου, οδηγώντας πολύ εύκολα στην απάντηση του παραπάνω ερωτήματος. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Σύμφωνα με την υπόθεση ένας μυστηριώδης μάγος καταφέρνει να ζωντανέψει τον Aιγύπτιο θεό Seth, ο οποίος αποτελεί απειλή για την ανθρωπότητα και τους υπόλοιπους θεούς. Η αναγέννηση του Seth έχει σαν αποτέλεσμα την πρόκληση αναταραχών σε διάφορους λαούς.  Για το λόγο αυτό θα πρέπει να επιλέξουμε τον ήρωά μας ανάμεσα από τους τέσσερις λαούς του παιχνιδιού τους, τους οποίους συγκροτούν οι Έλληνες, Αιγύπτιοι, Νορβηγοί και Αζτέκοι. Η υπόθεση είναι ιδιαίτερα “τυπική” για τα παιχνίδια αυτού του είδους και πιθανότατα μετά από τα πρώτα 2 με 3 quests να σταματήσετε να ενδιαφέρεστε για τις πληροφορίες που σας δίνουν οι NPCs. Τουλάχιστον, για όποιον αποφασίσει να παρακολουθήσει την ιστορία οι ηθοποιοί κάνουν αρκετά καλή δουλειά στην απόδοση των κειμένων καθιστώντας το άκουσμα των διαλόγων ευχάριστο.

Οι ήρωες των τεσσάρων λαών αποτελούν ουσιαστικά τις τέσσερις κλάσεις του παιχνιδιού. Ο Nορβηγός αποτελεί τον πολεμιστή καθώς έχει την μεγαλύτερη αντοχή και είναι ο μόνος που μπορεί να κρατάει δύο όπλα ταυτόχρονα. Η Eλληνίδα ηρωίδα έχει το τόξο ως κύριο όπλο της αφού τα περισσότερα skills της αφορούν αυτό το όπλο. Τέλος, η Aζτέκα και ο Aιγύπτιος αποτελούν τους μάγους του παιχνιδιού παρουσιάζοντας αρκετά διαφορετικές δυνάμεις μεταξύ τους. Επιλέγοντας τον χαρακτήρα αρχίζουμε το παιχνίδι από τον λαό από όπου προέρχεται. Όταν ολοκληρώσουμε όλες τις αποστολές που αφορούν τον κόσμο του τότε μπορούμε να ασχοληθούμε με τις αποστολές των άλλων λαών, επιλέγοντάς τους με την σειρά που επιθυμούμε. Με κάθε ήρωα μπορούμε να επιλέξουμε σε ποια από τις τρεις θεότητες του λαού του θα δηλώνει την πίστη του.

Οι θεότητες, ουσιαστικά, λειτουργούν όπως τα διάφορα professions του Titan Quest, δίνοντάς μας πρόσβαση σε ξεχωριστά skills. Για παράδειγμα με την Ελληνίδα μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα από την Άρτεμη, τον Άρη και την Αθηνά. Έχοντας επιλεγμένη την Άρτεμη έχουμε πρόσβαση σε skills που σχετίζονται με το τόξο. Με την Αθηνά μπορούμε να επιλέξουμε διάφορα skill σχετιζόμενα με την χρήση ασπίδας ή σπαθιού ενώ επίσης έχει κάποια περιορισμένα skills για το τόξο. Τέλος με την επιλογή του Άρη μπορούμε να δημιουργούμε διαφόρων ειδών παγίδες. Οι δημιουργοί αποφάσισαν να εισαγάγουν ένα πρωτοποριακό στοιχείο στο ανέβασμα των levels διαχωρίζοντάς τα σε αυτά που σχετίζονται με την αύξηση των attributes του χαρακτήρα (strength, dexterity, intelligence, vitality και energy) και σε αυτά που αφορούν την πίστη του στο θεό. Το 75% των xp που παίρνουμε σκοτώνοντας εχθρούς και ολοκληρώνοντας quests χρησιμοποιείται για την άνοδο των levels του χαρακτήρα ενώ το 25% για την άνοδο της πίστης στο θεό που έχουμε επιλέξει.

Εκτός αυτού μπορούμε να προσφέρουμε μαγικά αντικείμενα στο μνημείο των θεών της πόλης προκειμένου να ανεβάζουμε τα xp της πίστης. Μπορεί αυτό το στοιχείο του διαχωρισμού να φαίνεται ως ενδιαφέρουσα προσθήκη, όμως, στην πράξη τα levels και των δύο κατηγοριών ανεβαίνουν με τον ίδιο ρυθμό. Με την πώληση των απλών αντικειμένων κερδίζουμε υπεραρκετά χρήματα για την αγορά των απαραίτητων health και mana potions και έτσι καταλήγουμε να δίνουμε όλα τα μαγικά αντικείμενα στο μνημείο με αποτέλεσμα αυτό το 25% να φτάνει το 75%.

Αρχίζοντας το παιχνίδι το πρώτο σοβαρό πρόβλημα δεν αργεί να εμφανιστεί. Το pathfinding (η δυνατότητα των χαρακτήρων να μπορούν να κατευθυνθούν στον προορισμό τους αποφεύγοντας εμπόδια) είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο. Με λίγα λόγια θα πρέπει να οδηγούμε τον χαρακτήρα μας κατάλληλα γύρω από το παραμικρό εμπόδιο (πόσο μάλλον όταν υπάρχουν χαράδρες ή τοίχοι) καθώς η νοημοσύνη για να κάνει τον κατάλληλο ελιγμό από μόνος του είναι ανύπαρκτη. Το ίδιο πρόβλημα παρουσιάζεται και στους εχθρούς, οι οποίοι στην πλειονότητα των περιπτώσεων κινούνται αποκλειστικά σε ευθεία γραμμή προκειμένου να μας προσεγγίσουν με αποτέλεσμα να κολλάνε σε κάθε λογής εμπόδιο.

Η ποικιλία των αντικειμένων είναι αρκετά καλή οδηγώντας μας στο συνεχές ψάξιμο για την εύρεση καλύτερου εξοπλισμού. Παρόλα αυτά, είναι μάλλον λάθος κίνηση των δημιουργών να έχουν ορίσει ένα μεγάλο μέρος των αντικειμένων ως αποκλειστικά για τους ήρωες των διαφορετικών λαών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη συχνή εύρεση καλού εξοπλισμού που όμως δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Και κάτι τέτοιο θα μπορούσαμε να το δεχθούμε αν, για παράδειγμα, βρεθούμε με την Αζτέκα στις περιοχές της Νορβηγίας και βρίσκουμε αντικείμενα μόνο για το Νορβηγό. Αλλά να παίζουμε με την Αζτέκα και να βρίσκουμε στα μέρη της αντικείμενα μόνο για Έλληνες, Αιγυπτίους ή Νορβηγούς είναι μάλλον άτοπο.
{PAGE_BREAK}
Λόγω του ύψους και της οπτικής γωνίας που χρησιμοποιείται για να βλέπουμε τον χαρακτήρα, είναι φυσικό σε αρκετές περιπτώσεις να εμποδίζεται η οπτική επαφή με αυτόν από βράχους, δέντρα και διάφορες επιφάνειες που βρίσκονται σε μεγαλύτερο υψόμετρο. Η συνηθισμένη λύση αυτού του προβλήματος που εφαρμόζεται σε παιχνίδια του είδους αφορά συνήθως την προσωρινή εξαφάνιση του οποιουδήποτε εμποδίου. Δυστυχώς αυτή η τεχνική δεν χρησιμοποιείται καλά, με αποτέλεσμα πολλές φορές να εξαφανίζονται μερικώς τα διάφορα φυσικά εμπόδια διευκολύνοντας, τελικά, ελάχιστα την ορατότητά μας. Αυτό το στοιχείο είναι ιδιαίτερα εκνευριστικό όταν βρισκόμαστε στο πεδίο της δράσης και προσπαθούμε να σημαδέψουμε με τον κέρσορα τον εχθρό.

Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα του παιχνιδιού εντοπίζεται στο μέγεθος των διαφόρων επιπέδων. Παιχνίδια του ιδίου είδους που κυκλοφόρησαν αρκετά χρόνια πριν περιείχαν πολύ μεγαλύτερα επίπεδα σε έκταση. Ειδικότερα στο πρόσφατο Titan Quest,  οι περισσότερες φορές που έπρεπε να δούμε την οθόνη του loading ήταν όταν έπρεπε να επιστρέψουμε στην πόλη για να πουλήσουμε αντικείμενα και να ανεφοδιαστούμε με potions. Αντίθετα, στο Loki τα εξωτερικά περιβάλλοντα είναι πολύ μικρά σε έκταση αναγκάζοντάς μας σε τακτά διαστήματα να παρακολουθούμε αρκετά μεγάλα loadings. Είναι γεγονός ότι, αν προχωρήσουμε σε μία ευθεία γραμμή από τη μία πλευρά του επιπέδου ως την άλλη, δεν θα χρειαστούν περισσότερα από 20 δευτερόλεπτα για να καλύψουμε την απόσταση.

Ευτυχώς, τα dungeons του παιχνιδιού είναι μεγαλύτερα σε μέγεθος αν και παρουσιάζουν ένα ακόμη πολύ σοβαρό μειονέκτημα του παιχνιδιού. Οι δημιουργοί υποστηρίζουν στο οπισθόφυλλο ότι τα διάφορα επίπεδα δημιουργούνται τυχαία με αποτέλεσμα να μην μπαίνουμε ποτέ στους ίδιους χώρους όποτε ξαναρχίζουμε το Loki (η ίδια τεχνική είχε εφαρμοστεί παλιότερα στα Diablo, αλλά και σε άλλα παιχνίδια). Παρόλο που δεν επιχειρήσαμε να το ξαναπαίξουμε από την αρχή μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Έπειτα από την είσοδό μας σε όλα τα dungeons και τις περιοχές του παιχνιδιού, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι διάφορες παραλλαγές των χώρων αριθμούν σίγουρα μονοψήφιο αριθμό. Εν ολίγοις, έπειτα από μερικές ώρες κάθε φορά που μπαίναμε σε ένα καινούριο dungeon ξέραμε εκ των προτέρων τις πιθανές θέσεις των διαδρόμων και των δωματίων, αλλά και τις περισσότερες φορές τις τοποθεσίες που βρίσκονται τα διάφορα σεντούκια. Όσον αφορά τα εξωτερικά περιβάλλοντα η κατάσταση ήταν ακόμη πιο εύκολη. Όλα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, αποτελούνται από τετραγωνικές περιοχές με τα διάφορα βουνά και μικρούς εχθρικούς καταυλισμούς να βρίσκονται λίγο πολύ στα ίδια σημεία.

Η μόνη διαφοροποίηση που υπάρχει στα περιβάλλοντα βρίσκεται στον ξεχωριστό σχεδιασμό των επιφανειών και των αντικειμένων ανάλογα με τον λαό που βρισκόμαστε. Έτσι στους Αιγυπτίους το έδαφος καλύπτεται από άμμο, στη Νορβηγία από πάγο κ.ο.κ.. Ωστόσο αυτή η σχεδιαστική διαφορά των επιπέδων καταφέρνει μόνο την προσωρινή ανακούφιση από την μονοτονία των περιβαλλόντων καθώς δεν αργεί κανείς να αντιληφθεί ότι πρόκειται απλός για ένα διαφορετικό “ντύσιμο” των χώρων που είχε ήδη επισκεφθεί πριν από μερικές ώρες.

Παρόλα αυτά το Loki περιέχει και κάποια καλά στοιχεία. Στον τομέα των μαχών, χωρίς να παρουσιάζει κάτι το ιδιαίτερο, καταφέρνει να κάνει σωστά τη δουλειά του δημιουργώντας καλή αίσθηση των χτυπημάτων χάρη στο καλό animation των εχθρών και το καλοσχεδιασμένο εφέ αίματος. Σε περίπτωση που ο χαρακτήρας μας σκοτωθεί τότε αναγεννιέται στην αρχή του επιπέδου όπου βρισκόμαστε χωρίς να δέχεται κάποια ποινή. Το μικρό μέγεθος των επιπέδων, μας επιτρέπει να πάμε στο σημείο όπου χάσαμε μέσα σε ιδιαίτερα μικρό χρονικό διάστημα συνιστώντας σε μεγάλο βαθμό στον έτσι κι αλλιώς μικρό δείκτη δυσκολίας. Πρωτότυπο στοιχείο αποτελεί η δυνατότητα να διαχωρίσουμε οποιοδήποτε όπλο σε δύο κομμάτια. Τη λαβή και την “κεφαλή” του. Έπειτα, μπορούμε να ενώσουμε δύο διαφορετικά άκρα συνδυάζοντας τις όποιες μαγικές δυνάμεις έχουν. Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα ιδέα, που οδηγεί τον παίκτη στην προσπάθεια δημιουργίας καλύτερου όπλου από αυτά που ήδη έχει στο inventory. Η ποικιλία των εχθρών κυμαίνεται σε πολύ καλά επίπεδα παρουσιάζοντας αρκετά εντυπωσιακό αριθμό μοντέλων που πηγάζουν από τις ξεχωριστές μυθολογίες των τεσσάρων λαών.

Όποτε κάνουμε load μπορούμε να επιλέξουμε να κάνουμε continue ή restart. Με την πρώτη επιλογή οι εχθροί που είχαμε σκοτώσει παραμένουν νεκροί ενώ με την δεύτερη επιλογή αναγεννιούνται όλα. Αν και η προσθήκη αυτής της επιλογής μπορεί να θεωρηθεί θετική, εάν επιλέξουμε την πρώτη -λόγω ενός bug- υπάρχει η πιθανότητα το παιχνίδι να κολλήσει σε κάποιο loading. Τα γραφικά μπορούν να περιγραφούν με μία λέξη ως μέτρια.

Τα περιβάλλοντα είναι απλοϊκά σχεδιασμένα χωρίς πολλές λεπτομέρειες στις υφές τους ενώ η συνεχής ανακύκλωση των ίδιων τοπίων σίγουρα κουράζει το μάτι σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τα εφέ των διαφόρων ξορκιών και ικανοτήτων κάνουν καλή δουλειά αλλά και πάλι χωρίς να καταφέρνουν κάτι το ιδιαίτερο. Η μουσική περνά εντελώς απαρατήρητη αφού σε κάθε λαό ακούγεται συνεχώς το ίδιο απλοϊκό κομμάτι, ενώ επίσης, τα μουντά ηχητικά εφέ δεν ξεπερνούν με την σειρά τους την μετριότητα. Τέλος, το Loki προσφέρει και ένα multiplayer mode, στο οποίο θα μπορείτε να συνεργαστείτε με άλλους 6 παίκτες στο campaign ή να επιχειρήσετε 1 vs1 και 4 vs 4 deathmatch.

Εν κατακλείδι, το Loki καταφέρνει να δημιουργήσει αρχικά την ψευδαίσθηση πως μπορεί να κρατήσει τον παίκτη χάρη στη συνεχή εξόντωση μεγάλου αριθμού εχθρών, την προσπάθεια για την αύξηση των levels του χαρακτήρα και την εύρεση καλύτερου εξοπλισμού. Ωστόσο, τα αλλεπάλληλα loadings και τα ανακυκλωμένα περιβάλλοντα -σε συνδυασμό με άλλα μικρότερα προβλήματα- σίγουρα θα καταφέρουν να απωθήσουν τους περισσότερους από την ολοκλήρωσή του. Εάν θέλετε εναγωνίως έναν νέο hack ‘n’ slash κόσμο στα βήματα του Diablo σας συμβουλεύουμε να φτάσετε το 75ο level στο Titan Quest, αν δεν το έχετε ήδη κάνει, περιμένοντας μέχρι να εκδοθεί το πολλά  υποσχόμενο The Witcher.

Νικόλας Μαρκόγλου

Ελάχιστες Απαιτήσεις συστήματος
Λειτουργικό Windows XP/ Vista
Επεξεργαστής 2.0 GHz
Μνήμη 512 MB
Κάρτα Γραφικών 64 MB
Σκληρός Δίσκος 7 GB
PEGI 16+