Battlefleet: Gothic Armada
...in the grim darkness of the far future, there is only war...
…in the grim darkness of the far future, there is only war…
Και πόσο ζοφερό μπορεί να φαντάζει ένα τέτοιο μέλλον, όταν η παραπάνω φράση βρίσκει εφαρμογή όχι σε κάποια απόμακρη γωνιά του γαλαξία ή σε ένα-δυο πολεμοχαρή συστήματα, αλλά αντίθετα περιγράφει και αφορά το γαλαξία σε όλη του την έκταση. Σε κάθε sector, σε κάθε σύστημα, σε κάθε πλανήτη, “there is only war”. Στην 41η χιλιετηρίδα, όλοι πολεμούν με όλους και οι απώλειες μετριούνται σε πλανήτες κι όχι σε ζωές. Όμως κάποιες περιοχές αντιμετωπίζουν την ωμή πραγματικότητα με μεγαλύτερη σφοδρότητα και δυσβάσταχτη συχνότητα. Ένας γαλαξιακός τομέας κοντά στο Eye Of Terror, τη ζωντανή, υλική πύλη προς το δαιμονικό Warp, σίγουρα διεκδικεί την πρώτη θέση στο άτυπο βάθρο. Πόσω, δε, μάλλον, όταν λίγους αιώνες πριν ήταν στο επίκεντρο μιας από τις αιματηρότερες συρράξεις της χιλιετίας: της 12ης εκστρατείας του Abaddon the Despoiler, μέγιστου υπέρμαχου του Chaos και άτυπου διάδοχου του Horus.
Το έτος 142Μ41, λοιπόν, ο Abaddon εξαπέλυσε την τελευταία του εκστρατεία, με στόχο να κάνει δικά του τα Blackstone Fortresses και να τα θέσει στην υπηρεσία του Chaos προς την επικείμενη και πάντα επιδιωκόμενη κατάκτηση του γαλαξία. Τα παραπάνω artifacts, έξι στον αριθμό, αποτελούν κατασκευάσματα των Old Ones, πανίσχυρα όπλα που θα χρησιμοποιούντο ενάντια στους C’Tan κατά τον War In Heaven, τον πόλεμο που κράτησε εκατομμύρια χρόνια. Διαστημικοί σταθμοί που έχουν τη δύναμη να εκτοξεύσουν αγνό immaterium που αναιρεί οτιδήποτε στο διάβα του. Ο καθένας από αυτούς μπορεί να αφανίσει την ατμόσφαιρα ενός πλανήτη, ενώ συνδυαζόμενοι μεταξύ τους, να μετατρέψουν ένα άστρο σε super nova και να καταστρέψουν ολόκληρα συστήματα.
Στα 20 χρόνια που κράτησε η 12η εκστρατεία εκατομμύρια ζωές χάθηκαν. Ζωές που δεν ήταν μόνον ανθρώπινες ή δαιμονικές, αλλά συμπεριλάμβαναν και Orks καθώς και Eldar, που μυστηριωδώς βρέθηκαν εκεί. Η Warp Storm λαίλαπα που εξαπέλυσε ο Abaddon και απέκλεισε όλο το sector από ενισχύσεις, υποχώρησε τελικά και όλες οι δυνάμεις που δεν ήθελαν με τίποτε να δουν το Chaos να αποκτά τα πανίσχυρα artifacts, κατάφεραν να συμμαχήσουν και να το απωθήσουν. Έτσι, ο Abaddon επέστρεψε στο Warp, έχοντας αποκτήσει μονάχα τρία Blackstone Fortresses, αλλά έχοντας μεταφέρει μαζί του μόνο δύο. Τα υπόλοιπα τέσσερα αυτο-καταστράφηκαν μυστηριωδώς.
Αιώνες πέρασαν και το έτος είναι πλέον 999Μ41. Ο Abaddon ετοιμάζεται να ξεχυθεί από το Eye of Terror στην 13η εκστρατεία του, με μυστηριώδεις δυνάμεις στην κατοχή του και είναι σχεδόν βέβαιο ότι το Imperium, οι Orks, οι Eldar και πιθανώς οι Necrons να βρεθούν στο διάβα του, η κάθε φυλή για το δικό της, ξεχωριστό λόγο. Είναι πιθανόν η εγγύτητα του Gothic Sector στο Ultima Segmentum να έχει σαν επακόλουθο την εμφάνιση Tyrannids. Ένα όμως είναι σίγουρο: In the grim darkness of the far future, there is only war.
Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη εισαγωγή στο κείμενο μας, από την απαραίτητη Lore επισκόπηση του Απόστολου Δρέζου, για να σας βάλει στο κλίμα. Τι είναι αυτός ο Gothik Sector και τι διάολο συνέβη ώστε να δημιουργηθεί για χάρη του, αρχικά ένα heavy tactical board game και προσφάτως ένα maneuver based naval RTS; H ελάχιστη εμπειρία μας (η οποία είναι εγκυκλοπαιδικής φύσεως) με το επιτραπέζιο, καθιστά τη σύγκριση με το πρωτότυπο υλικό αδύνατη και θα βασιστούμε στη συλλογική «σοφία» του internet-ικού brain hive, για να συνυπογράψουμε, βάσει των όσων διαβάσαμε, στο ότι αποτελεί μια σωστή και πιστή μεταφορά του. Με κάποιες αλλαγές, δεδομένης της διαφορετικότητας του μέσου, στην ταχύτητα του παιχνιδιού.
Το επιτραπέζιο είναι ένα «σκάκι», όπου οι παίκτες μετράνε και υπολογίζουν την κάθε κίνησή του και παρτίδες κρατάνε ώρες, σε αντίθεση με τις παρτίδες του BG:A, που αν δε προκύψει κάποια «σκυλομαχία» μεταξύ των ναυάρχων με τα απομεινάρια του στόλου τους, τελειώνουν στο δεκάλεπτο μάξιμουμ. Αυτό σαν παρατήρηση, διότι αν είστε γνώστης του board game, να περιμένετε γενικώς μια πιο interactive και fast paced εμπειρία (εδώ ακούστηκαν και οι πρώτες φωνές διαμαρτυρίας, τονίζοντας πως το παιχνίδι θα επωφελούνταν περισσότερο αν κυλούσε προς την turn based φύση του). Η ελάχιστη τριβή μας με το συγκεκριμένο υλικό, οδήγησε και σε κάποιες παρανοήσεις, φτάνοντας το προσωπικό hyper-όμετρο του συντάκτη σε επίπεδα αδημονίας πρωτόγνωρα για επιφυλακτική φύση του, παρακινούμενα βεβαίως από τα εκπληκτικά trailers, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση, πως πρόκειται για ένα RTS, το πρώτο σε Unreal 4, με πλήρη κίνηση σε τρεις διαστάσεις.
Περιμέναμε ένα RTS, που θα πήγαινε το είδος ένα βήμα παραπέρα, δεδομένου και του εθιστικού 40Κ background, αλλά η πραγματικότητα, χωρίς να φταίει το παιχνίδι, ήταν διαφορετική. Θέλαμε να πλοηγούμε τα πλοία – ναούς με την ελευθερία που προσφέρουν οι τρεις διαστάσεις, εντούτοις η Tindalos είχε επιλέξει μια πιο προσγειωμένη 2D οδό, σαφώς πιο πιστή στο αρχικό υλικό (και σαφώς πιο εύκολα υλοποιήσιμη). Ξαναλέμε, η δική μας ελλιπή γνώση έφταιγε και όχι το παιχνίδι αν το hype μας, καθώς ανέβαινε, τράκαρε και έπεσε λίγο απότομα. Από εκεί που περιμένεις το angus burger με τις πικάντικες και περιπετειώδεις sauces και τα αφράτα ψωμάκια brios, πέσαμε στο κλασικό, πλην τίμιο, sandwich γαλοπούλα-κασσέρι. Ας έχει…
Διαβάστε επίσης
