Carnival Funfair Games

Καλώς ήρθατε στο Carnival, στο ψηφιακό Λούνα Παρκ του Wii για τους μικρούς gamers

Καλώς ήρθατε στο Carnival, στο ψηφιακό Λούνα Παρκ του Wii για τους μικρούς gamers

Λίγο πριν την κυκλοφορία του Wii είναι σίγουρο πως οι περισσότεροι, λίγο- πολύ, γνώριζαν ποιου είδους τίτλοι θα συνόδευαν αυτήν τη νέα κονσόλα, η οποία θα σηματοδοτούσε πρακτικά και την είσοδο της Nintendo σε μια νέα εποχή. Κοιτάζοντας το παρόν, πολλές τέτοιες ριζοσπαστικές ιδέες έγιναν πραγματικότητα, ενώ φυσικά εμφανίστηκαν και πάρα πολλές καινούργιες τουλάχιστον ενδιαφέρουσες. Αναμενόμενα, στην πορεία άρχισαν και τα διάφορα στραβοπατήματα, μιας και πολλές φορές οι developers αρκέστηκαν στα προφανή, αγνοώντας σημαντικούς τομείς στο gameplay. Σε αυτή την παγίδα πέφτει και η 2K Play, άσχετα αν υπήρχαν όλα τα στοιχεία που θα οδηγούσαν το Carnival στην επιτυχία. Ουσιαστικά, το παιχνίδι που θα εξετάσουμε εδώ είναι ένα ψηφιακό Λούνα Παρκ, όπου την εμφάνισή τους κάνουν πολλά σχετικά παιχνίδια, στην πλειοψηφία των οποίων ο παίκτης έχει πρόσβαση από την αρχή.

Πάντως, το Carnival δεν κρύβει τον χαρούμενο χαρακτήρα και το σαφώς παιδικό του ύφος και έτσι είναι και κάπως υποκειμενικό, ακόμα και θέμα γούστου, αν θα γίνει εύκολα αρεστό ή όχι. Δυστυχώς, ένας απαράβατος όρος για να μπορέσει κάποιος να διασκεδάσει με αυτό το παιχνίδι είναι είτε να έχει μεγάλη συντροφιά και να ασχοληθεί με το multiplayer, είτε να βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να είναι γονιός.  Εδώ δεν υπάρχουν ανησυχίες για το περιεχόμενο και όλα τα στοιχεία που συχνά πυροδοτούν αντιδράσεις για τα videogames. Απεναντίας συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Για αρχή ο παίκτης καλείται να δημιουργήσει τον χαρακτήρα της αρεσκείας του, με τις διαθέσιμες επιλογές να είναι πολλές και με τον γενικότερο σχεδιασμό να μην ξεφεύγει από την λογική των Miis. Από εκεί και έπειτα, εμφανίζεται η επιλογή για παιχνίδι ενός ή πολλών παικτών και η διασκέδαση ξεκινά. Το μόνο σίγουρο είναι πως την πρώτη φορά που θα αντικρίσει κάποιος την ποικιλία των επιλογών, αναμφίβολα θα εντυπωσιαστεί. Με 6 κατηγορίες να είναι διαθέσιμες και με την κάθε μία να προσφέρει από 4 μέχρι 6 παιχνίδια, αρχικά θα λέγαμε πως πρόκειται για ένα ονειρεμένο μέρος για τους μικρούς μας φίλους. Και σε τελική ανάλυση αυτή είναι και η φιλοσοφία του Carnival. Εδώ objectives δεν υπάρχουν και το μόνο που απαιτείται είναι να πάρει ο παίκτης το Wii Remote στα χέρια του και να αρχίσει το παιχνίδι.

Και το σίγουρο είναι πως θα το κάνει, αλλά γρήγορα θα κουραστεί και μάλιστα όχι μόνο πνευματικά αλλά και σωματικά. Θέλοντας και μη, δε γίνεται να περάσει απαρατήρητη η επιρροή του Wii Sports, μιας και η πλειοψηφία των παιχνιδιών που έχουν συμπεριληφθεί ακολουθούν τη λογική του τίτλου της Nintendo. Σαφώς και το Carnival προσφέρει μεγαλύτερη ποικιλία, ωστόσο, πολύ σύντομα καταντάει να γίνει υπερβολικά βαρετό, δίχως ίχνος πρόκλησης και να στοχεύει σε ένα μερίδιο του κοινού όπου η ηλικία του μετά βίας ξεπερνά το 10 έτος της ηλικίας του.

Περνώντας στις δοκιμασίες βλέπουμε ότι υπάρχουν σχεδόν όλες όσες συναντάμε σε ένα κανονικό Λούνα Παρκ και ειδικά αυτές που έχουν να κάνουν, κυρίως, με τη δεξιοτεχνία. Για παράδειγμα, ο παίκτης καλείται να βάλει την μπάλα μέσα σε κάποιο κουτάκι που βρίσκεται σε απόσταση, να πετάξει κρίκους, να προβεί σε πολλών ειδών σκοποβολή, να αποδείξει τη δύναμή του και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα. Όπως είπαμε και παραπάνω υπάρχουν 6 κατηγορίες με τα παιχνίδια που περιέχει η κάθε μία να είναι σχετικά μεταξύ τους. Για να προσδώσει και το απαιτούμενο βάθος, η 2K Play έχει προσθέσει και ένα σύστημα με εισιτήρια. Έτσι, όσο περισσότερο παίζουμες και έχουμε καλά αποτελέσματα, θα μαζεύουμε κουπόνια και θα αποκτάμε, σταδιακά, πρόσβαση σε ακόμα περισσότερες δοκιμασίες.

Το κακό με το παραπάνω είναι πως ο βαθμός δυσκολίας είναι απελπιστικά χαμηλός και έτσι ακόμα και αν η βαθμολογία δεν είναι καλή, αυτό δεν σημαίνει πως ο αγωνιζόμενος δεν θα λάβει το ανάλογο δώρο του. Και μιας και αναφερθήκαμε στα δώρα, να τονίσουμε ότι σκοπός του Carnival είναι η συλλογή λούτρινων παιχνιδιών, από ένα σύνολο που αγγίζει τα 150. Και εδώ επιβεβαιώνεται και πάλι αυτό που είναι εμφανές σχεδόν σε κάθε στιγμή, πως το παιχνίδι αναφέρεται σε ένα ιδιαιτέρως νεαρό ηλικιακό κοινό και ότι οι μεγαλύτεροι γρήγορα θα αφήσουν το Carnival στην άκρη.

Έτσι, πέρα από τη χαμηλή πρόκληση, το δυσάρεστο είναι πως όλες οι δοκιμασίες μετά βίας ξεπερνούν  τη διάρκεια των 2 λεπτών έκαστη, οπότε η ώρα της πραγματικής δράσης είναι πολύ περιορισμένη. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η φωνή του οικοδεσπότη είναι ασταμάτητη, γεγονός που αναγκάζει τον παίκτη να αναζητά τρόπο να τον κάνει να σωπάσει –επιλογή που δυστυχώς δεν υπάρχει. Εντούτοις, ο ήχος -πέρα του προηγούμενου προβλήματος- δεν ενοχλεί, αλλά θα λέγαμε πως περνάει απαρατήρητος, μιας και το κεντρικό music theme ακολουθεί πάντοτε το ίδιο μοτίβο, με ελαφρές παραλλαγές. Δυστυχώς τα αρνητικά στοιχεία  δεν σταματούν εδώ, μιας και ακόμα ένα εντοπίζεται στον τομέα του χειρισμού. Εννοείται πως ο έλεγχος γίνεται αποκλειστικά και μόνο με το Wii Remote και είναι αλήθεια πως για πρώτη φορά συναντήσαμε τόσα προβλήματα.

Γιατί σε αυτό το παιχνίδι η ακρίβεια είναι υψίστης σημασίας και το παράδοξο είναι πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Έτσι, πολλές βολές θα πάνε χαμένες, ενώ πολλές φορές ο παίκτης θα νιώσει πως ορισμένα αθλήματα –προκειμένου να «κρύψουν» αυτό το μειονέκτημα- είναι περισσότερο αυτοματοποιημένα από όσο θα έπρεπε. Εν ολίγοις υπάρχει μια γενικότερη ασάφεια στο χειρισμό δεδομένου ότι χτυπήματα ακριβείας είναι αδύνατο να γίνουν.

Σε ό,τι αφορά τον τρόπο εκτέλεσης των παιχνιδιών, συνήθως απαιτείται η φόρτιση μιας μπάρας κουνώντας το Remote πάνω κάτω ή δεξιά αριστερά και έπειτα το πάτημα κάποιου πλήκτρου την κατάλληλη στιγμή. Εδώ εμφανίζεται και ο παράγοντας κούραση, γιατί για να συμπληρωθεί η προαναφερθείσα μπάρα, χρειάζεται έντονη κίνηση, σε τέτοιο βαθμό που αν κάποιος σας δει και δεν γνωρίζει τι κάνετε, είναι πιθανό να σας παρεξηγήσει. Παράλληλα πριν από κάθε παιχνίδι δεν υπάρχει κάποια επεξήγηση για το ποιες κινήσεις επιβάλλεται να γίνουν και έτσι στην αρχή τα αποτελέσματα δεν θα είναι και τόσο θετικά. Σε μέτρια επίπεδα κινείται και ο τεχνικός τομέας του Carnival. Μπορεί το στοιχείο που επικρατεί να είναι αυτό της πολυχρωμίας, αλλά από την άλλη συναντάμε άσχημα σχεδιασμένα περιβάλλοντα, ενώ γενικότερα τα πάντα έχουν μια βασική, σχεδόν μινιμαλιστική  εμφάνιση. Κάτι παράδοξο, που συναντάμε πλέον και στο Wii, είναι πως αρκετές φορές το tearing είναι εντονότατο, παρά το γεγονός πως η ανάλυση δεν είναι και η υψηλότερη δυνατή. Οπότε με όλα αυτά τα προβλήματα μένει μόνο το multiplayer για να σώσει την κατάσταση και είναι ευχής έργο ότι τελικά τα καταφέρνει, με μοναδικό μας παράπονο πως σε ορισμένες δοκιμασίες οι παίκτες δεν παίζουν ταυτόχρονα, αλλά στη σειρά.

Διαβάζοντας τα παραπάνω ο καθένας είναι εύκολο να συμπεράνει πως το Carnival Funfair Games είναι μια μέτρια δημιουργία, που εστιάζοντας στην ποικιλία, φαίνεται πως ξεχάστηκε και άφησε στην άκρη το playability. Αν και είναι βέβαιο ότι οι παίκτες κάποιας ηλικίας δεν θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα, οι μικρότεροι θα βρουν έναν τίτλο που είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα τους, άσχετα αν δεν μπορεί να προσφέρει στο ελάχιστο την χαρά ενός πραγματικού Λούνα Παρκ. Πάντως, η δελεαστική του τιμή αποτελεί την καλύτερη αφορμή για να το δωρίσετε στους μικρούς σας φίλους.

Γιώργος Τσακίρογλου

Ανάλυση 480p
Widescreen Ναι
PAL 60Hz Ναι
Ήχος Stereo/ Surround
PEGI 3+